Janani Naveen
Administrator
கதை திரி
கதை திரி
- Thread starter Janani Naveen
- Start date
- Status
Matharasi
Moderator
அத்தியாயம்-1
கதிரவன் தன் அழகான செங்கதிர்களை பரப்பி இருள் சூழ்ந்த அந்த வானில் ஒளியை பரப்பச் செய்து, அந்த நாள் யாரோ ஒருவரின் வாழ்வில் சூழ்ந்த இருள்ளை நீங்க செய்ய போவதை அறியாமல் அதை பார்த்து கொண்டே விமானத்தில் பயனித்தா மதன்ராஜ் (29) அப்பொழுது அறியவில்லை. அவனின் மனநிலையோ நேற்று மாலையிலிருந்து குழப்பமாக உள்ளது. அவனின் நினைவுகள் பின்னே சென்றது.
மதன்ராஜ் மாநிறம், ஆறாறை அடி உயரம், உடம்போ உயரத்திற்கு ஏற்றது. ஆண்மகனுக்கு உண்டான அந்த அளுமை, பார்வையில் தீர்க்கம், எதிர்த்து நிற்பேரை தன் ஒற்றை பார்வையிலும் தன் பேச்சிலும் கட்டிப் போடும் பண்பு தன் தந்தையான ஜனார்தனன் (54) இடம் வந்தது என்று சொல்லும் அளவுக்கு தந்தையை போன்றே உருவச் சாயல் கொண்டவன். குறிப்பு: உருவத்தில் மட்டுமே.
உத்தியோகம் ஐடியில் தன் திறமையினால், தனக்கென்று தனியாக ஆரம்பித்து 50 பேருக்கு மேற்பட்டோரை பணி அமர்த்தி வெற்றிகரமாக நடத்தி கொண்டு வருபவன் - தந்தையோ மிகப்பெரிய பாத்திரக் கடை உரிமையாளர். அது மட்டும் இல்லாமல் கோயில் நகரமான மதுரையிலும் அதைச் சுற்றி உள்ள நகரங்களில் கிளை பரப்பி அதை வெற்றிகரமாக நடத்தி வருபவர்.
அவரின் தொழிலுக்கு ஒற்றை வாரிசான மகன் அதை கட்டி ஆளாமல் தனியாக வேறு பாதையை உருவாக்கி கொண்டது பிடிக்கவில்லை ,என்றாலும் அவன் அதில் சோடை போகாமல் வெற்றி அடைந்தது அவருக்கு மகிழ்ச்சி தான்.
ஆனாலும் அவர் குணம் ,தன்னை மதிக்காமல் அவன் வேறு பாதை அமைப்பது, அவருக்கு கோபத்தை மூட்டியது .அவர் மறைமுகமாக அவனுக்கு கொடுத்த தொல்லைகளை அவன் சமாளித்து தான் வெற்றி கொண்டான். அவரைப் பொறுத்தவரை அவர்தான் எப்போதும் முதன்மையாக இருக்க வேண்டும். அவருக்கு ஒரு தமக்கை தான். அவருக்கு இரண்டு பெண் குழந்தைகள். தமக்கை பெயர் சுகந்தா, அவரை தன் பாலிய நண்பர் மதுரையில் ஒரு அரசு வங்கியில் மேனேஜராக பணிபுரிந்து கொண்டிருக்கும் சிங்கமுத்துவிற்கு மணமுடித்து தந்து இருந்தார் .அவர் ஒரு அமைதியான மனிதன் .தாய் தந்தை தன் இருபதாவது வயதிலே பறிகொடுத்தவர். ஆதலால் தன் நண்பனுடன் ஒரே வீட்டில் இருக்க ஒத்துக்கொண்டார் .ஆதலால் ஜனார்த்தனன்னுக்கு, அது மேலும் வசதியாக போனது .தன் குடும்பத்தில் தான் அமைத்தது தான் சட்டம் என்று வாழ்பவர்.
தங்கையின் முதல் பெண் சந்தோஷிக்கு (25) சென்ற ஆண்டு தன் இன்னொரு நண்பனான ஜெகன்நாத் மகன் பழனிக்கு(27) மணமுடித்து வைத்து இருந்தார் .மாப்பிள்ளை பழனி தன் தந்தை தொழிலான நான்கு சக்கர வண்டியின் உதிரி பாகத்தை மொத்த வியாபாரமாக கவனித்துக்கொள்கிறார்.
ஜனார்த்தனன் செல்லப் பெண், வீட்டின் கடைக்குட்டி சுகந்தாவின் இரண்டாவது பெண் தீபிகா(23). சென்ற ஆண்டு படிப்பை முடித்த உடன் தன் தொழில் வாரிசாக அவளை நியமித்து அவளை தன் அருகில் வைத்துக்கொள்ள ஜனார்த்தனன் திட்டமிட,ஆனால் மனிதன் நினைப்பதை எல்லாம் தேவன் செய்ய விடுவதில்லையே.
ஜனார்த்தனனின் ஆசையோ கட்டுக் அடங்காத மகனை தன் செல்ல பெண்ணிற்கு மணமுடித்து அடக்கப் பார்த்தார். ஆனால் தந்தை எட்டடி பாய்ந்தால் பிள்ளை பதினாறு அடி பாயும் அல்லவா ,அதை போல் தீபிகா தனது சீனியர் திவேஷ்யை காதலிக்கிறேன் என்று தன் மாமன் மதனிடம் வந்து நின்றாள் . வீட்டில் உள்ளவர் ஆசையோ அவளுக்கு அவனை மணமுடித்து வைப்பது .ஒரே வீட்டில் வளர்ந்ததன் காரணம் அவனுக்கு அவள் உடன் பிறந்தவள் போல், ஏன் சந்தோஷுக்கு அவன் தான் இன்றுவரை தமையனின் இடத்தில் இருந்த அனைத்தையும் செய்கிறான். பின்னே அவளோடு பிறந்த தீபிகாவை எப்படி வேராக பார்ப்பது .
அவள் காதல் என்று வந்தவுடன், அவன் மனதில் இருந்த பெரும் பாரம் இறங்கியது உண்மை .அவனுக்கு வீட்டை சமாளிப்பது தான் பெரிய கவலையாக இருந்தது .அதைவிட தன் தந்தையை எவ்வாறு சம்மதிக்க வைக்க. அவரின் உயிர் மூச்சு அல்லவா தீபிகா, அதுவும் அவள் தான் அவரின் தொழில் வாரிசு என்று நூற்றுக்கு நூறு வீதம் ஒரு நாளைக்கு கணக்கில் அடங்கா வண்ணம் கூறிக் கொண்டு இருப்பவர் .ஆனால் அவனுக்கே ஆச்சிரியமாக அவர் அவள் திருமணத்திற்கு சம்மதித்து மட்டுமில்லாமல் மற்றவர்களையும் சம்மதிக்க வைத்து, திருமணத்தை வெகு சீக்கிரமாக நடக்க ஏற்பாடு செய்துவிட்டார் .
ஆனாலும் அதை நம்பிக்கை கொள்ள அவனால் முடியவில்லை. வெகு கவனமாக அனைத்தையும் விசாரித்து அழகாக திட்டமிட்டு, எந்த ஒரு தடங்கலும் நடைபெறுவதற்கு சந்தர்ப்பம் அமையாது செய்தான். ஆனால் விதியோ அவன் வெகு நாள் எதிர் பார்த்து கொண்டு இருந்த அமெரிக்க தொழில் ஒப்பந்தம் சரியாக திருமணத்திற்கு இரண்டு நாள் முன்பாக கையெழுத்திட அழைப்பு வந்தது. முதலில் அவன் அதை புறக்கணிக்க நினைக்க தீபிகா தான் அவனை சம்மதிக்க வைத்து அனுப்பி வைத்தாள். ஆனால் அவன் நேற்று மாலையே மதுரையை அடைவதற்காக திட்டமிட தனது செயலாளர் விமான டிக்கெட் எடுக்க சொல்லி இருக்க அவர் ஏதேதோ காரணம் சொல்லி திருமணத்திற்கு காலையில் இன்று தான் வருமாறு ஆயிற்று.
மனதை ஏதோ படபடப்பாக இருக்கிறதை உணர்ந்தவன், இது தன் தந்தையின் அசாத்திய சந்தோஷமும், அவரின் இந்த பங்களிப்பு அவனுக்கு அச்சத்தை ஊட்டியது. ஏனென்றால் அவனுக்கு தான் தெரியுமே அவரின் திட்டமிடல் பொய்யாக போகும்போது அதை அவர் எப்படி நிறைவேற்ற முற்படுவர் என்பது. மணமகன் திவேஷ் வீட்டில் அனைவரும் அவனுக்குத் திருப்தியே ,என்ன அவன் இந்த ஊருக்கு வந்து மூன்று ஆண்டு தான் ஆகிறது. ஆனால் அவன் விசாரித்த வரையில் அவனுக்குத் திருப்தியே. தொழில் தொடங்கி இந்த ஒரு ஆண்டில், அது வளர்ச்சியின் பாதையில் கொண்டு செல்கிறான் .அனைத்தும் கிடைக்கும் சூப்பர் மார்க்கெட். அதுவும் மத்திய மதுரையில், இன்னும் ஒரு கிளை, விரைவிலேயே மதுரையின் நுழைவாயிலான பாத்திமா காலேஜ் அருகில் திறக்க உள்ளான். ஒரே ஒரு சகோதரி தான் ,ஆனால் அவளைப் பற்றி அதிகம் யாருக்கும் தெரியவில்லை. ஏன் பெயர் கூட .அதிகம் அவள் வெளியே வருவதில்லை. திருமணம் இந்த கட்டத்திற்கு வந்த போது கூட அவள் ஒரு நாள் கூட தீபிகாவை பார்க்க வரவில்லை .
இதைப்பற்றி அவன் தீபிகாவிடம் கேட்டபோது, “அது மாமா, அவரை பற்றி அவர் ஒன்றும் சொன்னதில்லை. ஆனால் அவரைப் பற்றி நான் கேட்ட போது, அவரின் கண்ணில் ஒரு வலி தெரிந்தது. அதனால் நானும் அதை பெரிதுபடுத்தவில்லை” .மதன் அவர்களை ஒரே ஒரு நாள் இரவு வெளியே பார்த்துள்ளான் .அதுவும் இருவரும் மெடிக்கலில் இருந்து வெளியே வரும்போது, இவன் அவர்களை அணுகும் போது திவேஷ் தன் தகப்பனுக்கு முடியவில்லை .அதற்கு மருந்து வாங்க வந்ததாக மட்டுமே கூறினான். ஒரு நாகரிகம் நிமித்தம் கூட அவளை அவனுக்கு அறிமுகப்படுத்தவில்லை .
மதன் இவ்வாறு குழப்பத்தில் இருக்க விமானம் மதுரையில் தரை இறங்கியது. அவனுக்காக அவன் உயிர் நண்பன் சேரன் காருடன் காத்திருக்க மதனோ,” டேய் , நான் தான் உன்னை மண்டபத்தை விட்டு எங்கேயும் வரக்கூடாது சொன்னேன் அல்லவா”, என்று கடித்துக்கொள்ள .”டேய் கூல் மச்சி, அங்கு எந்த ஒரு பிரச்சனையும் இல்லை பார்த்திபனும் கார்த்தியும் உன் தந்தையை தங்களின் கண் பார்வையின் வட்டத்தில் தான் வைத்துள்ளார்கள் நீ சீல் டா “,என்று அவனே காரை எடுத்தான். “உனக்கு தெரியாதது ஒன்றுமில்லை சேரா, அப்பா அவர் நினைத்ததை கடைசி நிமிடம் கூட எப்படியாவது நடத்தி விடுவார், ஏன் டிஎஸ்பி உங்களுக்கு தெரியாதா “,என்று தன் நண்பன் இந்த ஊருக்கே டிஎஸ்பி ஆனாலும் தனக்கு சாரதி அவனே, எப்போதும் தன்னை தடுமாறும் போதும் விழும் போதும் தாங்கும் தன் தோழனை பெருமிதத்தோடு பார்த்தான்.
“ டேய், தீபிகா விசயத்தில அவர் ஒன்றும் செய்ய முடியாது. அவள் நினைத்தபடி எல்லாம் நல்லபடியாக நடக்கும். நம்ம தங்கை நல்லபடியா வாழ்வா ,போதுமா “, என்றான் தோழனின் முதுகில் ஆதரவாக தட்டி .”அது போதும்டா சந்தோஷி விஷயத்தில் அவர் நினைத்ததை சாதித்து விட்டார். ஆனால் சந்தோஷிவோட நல்ல நேரம். மாப்பிள்ளை பழனி பழசை பெருசு படுத்தல. அவளை புரிந்து, அவளை தேற்றி இப்ப அவள் மூன்று மாதம் கர்ப்பமாக உள்ளாள்.எனக்கு இப்போதுதான் அவள் விஷயத்தில் நிம்மதி ஏற்பட்டு உள்ளது. ஆனால் தீபிகா விஷயத்தில் எந்த தப்பும் நடக்கக்கூடாது. ஏனென்றால் தீபிகாவுக்கு பொறுமை இருக்காது .தன் பொருள் தனக்கு தான் என்பதில் அவளுக்கு என் அப்பாவின் குணம். தானே எதிலும் முதலிடம். என்னதான் எனக்கு அவள் பயந்து நடந்து கொண்டாலும், என் அப்பாவைப் போலவே இந்த குணத்தை மட்டும் அவளிடம் மாற்ற முடியவில்லை. எனக்கு என்னவோ கடைசி நிமிடம் அந்தப் பெண்ணால் எதுவும் பிரச்சனை வந்துவிடுமோ “,என்று அவன் கூறி முடிக்கவில்லை சேரனின் கைபேசி சிணுங்கியது. அதை எடுத்துப் பேசியவன் மதனிடம் எதையும் பகிராமல் வண்டியை மண்டபத்தை நோக்கி துரிதப் படுத்தினான் .
தொடரும்
கதிரவன் தன் அழகான செங்கதிர்களை பரப்பி இருள் சூழ்ந்த அந்த வானில் ஒளியை பரப்பச் செய்து, அந்த நாள் யாரோ ஒருவரின் வாழ்வில் சூழ்ந்த இருள்ளை நீங்க செய்ய போவதை அறியாமல் அதை பார்த்து கொண்டே விமானத்தில் பயனித்தா மதன்ராஜ் (29) அப்பொழுது அறியவில்லை. அவனின் மனநிலையோ நேற்று மாலையிலிருந்து குழப்பமாக உள்ளது. அவனின் நினைவுகள் பின்னே சென்றது.
மதன்ராஜ் மாநிறம், ஆறாறை அடி உயரம், உடம்போ உயரத்திற்கு ஏற்றது. ஆண்மகனுக்கு உண்டான அந்த அளுமை, பார்வையில் தீர்க்கம், எதிர்த்து நிற்பேரை தன் ஒற்றை பார்வையிலும் தன் பேச்சிலும் கட்டிப் போடும் பண்பு தன் தந்தையான ஜனார்தனன் (54) இடம் வந்தது என்று சொல்லும் அளவுக்கு தந்தையை போன்றே உருவச் சாயல் கொண்டவன். குறிப்பு: உருவத்தில் மட்டுமே.
உத்தியோகம் ஐடியில் தன் திறமையினால், தனக்கென்று தனியாக ஆரம்பித்து 50 பேருக்கு மேற்பட்டோரை பணி அமர்த்தி வெற்றிகரமாக நடத்தி கொண்டு வருபவன் - தந்தையோ மிகப்பெரிய பாத்திரக் கடை உரிமையாளர். அது மட்டும் இல்லாமல் கோயில் நகரமான மதுரையிலும் அதைச் சுற்றி உள்ள நகரங்களில் கிளை பரப்பி அதை வெற்றிகரமாக நடத்தி வருபவர்.
அவரின் தொழிலுக்கு ஒற்றை வாரிசான மகன் அதை கட்டி ஆளாமல் தனியாக வேறு பாதையை உருவாக்கி கொண்டது பிடிக்கவில்லை ,என்றாலும் அவன் அதில் சோடை போகாமல் வெற்றி அடைந்தது அவருக்கு மகிழ்ச்சி தான்.
ஆனாலும் அவர் குணம் ,தன்னை மதிக்காமல் அவன் வேறு பாதை அமைப்பது, அவருக்கு கோபத்தை மூட்டியது .அவர் மறைமுகமாக அவனுக்கு கொடுத்த தொல்லைகளை அவன் சமாளித்து தான் வெற்றி கொண்டான். அவரைப் பொறுத்தவரை அவர்தான் எப்போதும் முதன்மையாக இருக்க வேண்டும். அவருக்கு ஒரு தமக்கை தான். அவருக்கு இரண்டு பெண் குழந்தைகள். தமக்கை பெயர் சுகந்தா, அவரை தன் பாலிய நண்பர் மதுரையில் ஒரு அரசு வங்கியில் மேனேஜராக பணிபுரிந்து கொண்டிருக்கும் சிங்கமுத்துவிற்கு மணமுடித்து தந்து இருந்தார் .அவர் ஒரு அமைதியான மனிதன் .தாய் தந்தை தன் இருபதாவது வயதிலே பறிகொடுத்தவர். ஆதலால் தன் நண்பனுடன் ஒரே வீட்டில் இருக்க ஒத்துக்கொண்டார் .ஆதலால் ஜனார்த்தனன்னுக்கு, அது மேலும் வசதியாக போனது .தன் குடும்பத்தில் தான் அமைத்தது தான் சட்டம் என்று வாழ்பவர்.
தங்கையின் முதல் பெண் சந்தோஷிக்கு (25) சென்ற ஆண்டு தன் இன்னொரு நண்பனான ஜெகன்நாத் மகன் பழனிக்கு(27) மணமுடித்து வைத்து இருந்தார் .மாப்பிள்ளை பழனி தன் தந்தை தொழிலான நான்கு சக்கர வண்டியின் உதிரி பாகத்தை மொத்த வியாபாரமாக கவனித்துக்கொள்கிறார்.
ஜனார்த்தனன் செல்லப் பெண், வீட்டின் கடைக்குட்டி சுகந்தாவின் இரண்டாவது பெண் தீபிகா(23). சென்ற ஆண்டு படிப்பை முடித்த உடன் தன் தொழில் வாரிசாக அவளை நியமித்து அவளை தன் அருகில் வைத்துக்கொள்ள ஜனார்த்தனன் திட்டமிட,ஆனால் மனிதன் நினைப்பதை எல்லாம் தேவன் செய்ய விடுவதில்லையே.
ஜனார்த்தனனின் ஆசையோ கட்டுக் அடங்காத மகனை தன் செல்ல பெண்ணிற்கு மணமுடித்து அடக்கப் பார்த்தார். ஆனால் தந்தை எட்டடி பாய்ந்தால் பிள்ளை பதினாறு அடி பாயும் அல்லவா ,அதை போல் தீபிகா தனது சீனியர் திவேஷ்யை காதலிக்கிறேன் என்று தன் மாமன் மதனிடம் வந்து நின்றாள் . வீட்டில் உள்ளவர் ஆசையோ அவளுக்கு அவனை மணமுடித்து வைப்பது .ஒரே வீட்டில் வளர்ந்ததன் காரணம் அவனுக்கு அவள் உடன் பிறந்தவள் போல், ஏன் சந்தோஷுக்கு அவன் தான் இன்றுவரை தமையனின் இடத்தில் இருந்த அனைத்தையும் செய்கிறான். பின்னே அவளோடு பிறந்த தீபிகாவை எப்படி வேராக பார்ப்பது .
அவள் காதல் என்று வந்தவுடன், அவன் மனதில் இருந்த பெரும் பாரம் இறங்கியது உண்மை .அவனுக்கு வீட்டை சமாளிப்பது தான் பெரிய கவலையாக இருந்தது .அதைவிட தன் தந்தையை எவ்வாறு சம்மதிக்க வைக்க. அவரின் உயிர் மூச்சு அல்லவா தீபிகா, அதுவும் அவள் தான் அவரின் தொழில் வாரிசு என்று நூற்றுக்கு நூறு வீதம் ஒரு நாளைக்கு கணக்கில் அடங்கா வண்ணம் கூறிக் கொண்டு இருப்பவர் .ஆனால் அவனுக்கே ஆச்சிரியமாக அவர் அவள் திருமணத்திற்கு சம்மதித்து மட்டுமில்லாமல் மற்றவர்களையும் சம்மதிக்க வைத்து, திருமணத்தை வெகு சீக்கிரமாக நடக்க ஏற்பாடு செய்துவிட்டார் .
ஆனாலும் அதை நம்பிக்கை கொள்ள அவனால் முடியவில்லை. வெகு கவனமாக அனைத்தையும் விசாரித்து அழகாக திட்டமிட்டு, எந்த ஒரு தடங்கலும் நடைபெறுவதற்கு சந்தர்ப்பம் அமையாது செய்தான். ஆனால் விதியோ அவன் வெகு நாள் எதிர் பார்த்து கொண்டு இருந்த அமெரிக்க தொழில் ஒப்பந்தம் சரியாக திருமணத்திற்கு இரண்டு நாள் முன்பாக கையெழுத்திட அழைப்பு வந்தது. முதலில் அவன் அதை புறக்கணிக்க நினைக்க தீபிகா தான் அவனை சம்மதிக்க வைத்து அனுப்பி வைத்தாள். ஆனால் அவன் நேற்று மாலையே மதுரையை அடைவதற்காக திட்டமிட தனது செயலாளர் விமான டிக்கெட் எடுக்க சொல்லி இருக்க அவர் ஏதேதோ காரணம் சொல்லி திருமணத்திற்கு காலையில் இன்று தான் வருமாறு ஆயிற்று.
மனதை ஏதோ படபடப்பாக இருக்கிறதை உணர்ந்தவன், இது தன் தந்தையின் அசாத்திய சந்தோஷமும், அவரின் இந்த பங்களிப்பு அவனுக்கு அச்சத்தை ஊட்டியது. ஏனென்றால் அவனுக்கு தான் தெரியுமே அவரின் திட்டமிடல் பொய்யாக போகும்போது அதை அவர் எப்படி நிறைவேற்ற முற்படுவர் என்பது. மணமகன் திவேஷ் வீட்டில் அனைவரும் அவனுக்குத் திருப்தியே ,என்ன அவன் இந்த ஊருக்கு வந்து மூன்று ஆண்டு தான் ஆகிறது. ஆனால் அவன் விசாரித்த வரையில் அவனுக்குத் திருப்தியே. தொழில் தொடங்கி இந்த ஒரு ஆண்டில், அது வளர்ச்சியின் பாதையில் கொண்டு செல்கிறான் .அனைத்தும் கிடைக்கும் சூப்பர் மார்க்கெட். அதுவும் மத்திய மதுரையில், இன்னும் ஒரு கிளை, விரைவிலேயே மதுரையின் நுழைவாயிலான பாத்திமா காலேஜ் அருகில் திறக்க உள்ளான். ஒரே ஒரு சகோதரி தான் ,ஆனால் அவளைப் பற்றி அதிகம் யாருக்கும் தெரியவில்லை. ஏன் பெயர் கூட .அதிகம் அவள் வெளியே வருவதில்லை. திருமணம் இந்த கட்டத்திற்கு வந்த போது கூட அவள் ஒரு நாள் கூட தீபிகாவை பார்க்க வரவில்லை .
இதைப்பற்றி அவன் தீபிகாவிடம் கேட்டபோது, “அது மாமா, அவரை பற்றி அவர் ஒன்றும் சொன்னதில்லை. ஆனால் அவரைப் பற்றி நான் கேட்ட போது, அவரின் கண்ணில் ஒரு வலி தெரிந்தது. அதனால் நானும் அதை பெரிதுபடுத்தவில்லை” .மதன் அவர்களை ஒரே ஒரு நாள் இரவு வெளியே பார்த்துள்ளான் .அதுவும் இருவரும் மெடிக்கலில் இருந்து வெளியே வரும்போது, இவன் அவர்களை அணுகும் போது திவேஷ் தன் தகப்பனுக்கு முடியவில்லை .அதற்கு மருந்து வாங்க வந்ததாக மட்டுமே கூறினான். ஒரு நாகரிகம் நிமித்தம் கூட அவளை அவனுக்கு அறிமுகப்படுத்தவில்லை .
மதன் இவ்வாறு குழப்பத்தில் இருக்க விமானம் மதுரையில் தரை இறங்கியது. அவனுக்காக அவன் உயிர் நண்பன் சேரன் காருடன் காத்திருக்க மதனோ,” டேய் , நான் தான் உன்னை மண்டபத்தை விட்டு எங்கேயும் வரக்கூடாது சொன்னேன் அல்லவா”, என்று கடித்துக்கொள்ள .”டேய் கூல் மச்சி, அங்கு எந்த ஒரு பிரச்சனையும் இல்லை பார்த்திபனும் கார்த்தியும் உன் தந்தையை தங்களின் கண் பார்வையின் வட்டத்தில் தான் வைத்துள்ளார்கள் நீ சீல் டா “,என்று அவனே காரை எடுத்தான். “உனக்கு தெரியாதது ஒன்றுமில்லை சேரா, அப்பா அவர் நினைத்ததை கடைசி நிமிடம் கூட எப்படியாவது நடத்தி விடுவார், ஏன் டிஎஸ்பி உங்களுக்கு தெரியாதா “,என்று தன் நண்பன் இந்த ஊருக்கே டிஎஸ்பி ஆனாலும் தனக்கு சாரதி அவனே, எப்போதும் தன்னை தடுமாறும் போதும் விழும் போதும் தாங்கும் தன் தோழனை பெருமிதத்தோடு பார்த்தான்.
“ டேய், தீபிகா விசயத்தில அவர் ஒன்றும் செய்ய முடியாது. அவள் நினைத்தபடி எல்லாம் நல்லபடியாக நடக்கும். நம்ம தங்கை நல்லபடியா வாழ்வா ,போதுமா “, என்றான் தோழனின் முதுகில் ஆதரவாக தட்டி .”அது போதும்டா சந்தோஷி விஷயத்தில் அவர் நினைத்ததை சாதித்து விட்டார். ஆனால் சந்தோஷிவோட நல்ல நேரம். மாப்பிள்ளை பழனி பழசை பெருசு படுத்தல. அவளை புரிந்து, அவளை தேற்றி இப்ப அவள் மூன்று மாதம் கர்ப்பமாக உள்ளாள்.எனக்கு இப்போதுதான் அவள் விஷயத்தில் நிம்மதி ஏற்பட்டு உள்ளது. ஆனால் தீபிகா விஷயத்தில் எந்த தப்பும் நடக்கக்கூடாது. ஏனென்றால் தீபிகாவுக்கு பொறுமை இருக்காது .தன் பொருள் தனக்கு தான் என்பதில் அவளுக்கு என் அப்பாவின் குணம். தானே எதிலும் முதலிடம். என்னதான் எனக்கு அவள் பயந்து நடந்து கொண்டாலும், என் அப்பாவைப் போலவே இந்த குணத்தை மட்டும் அவளிடம் மாற்ற முடியவில்லை. எனக்கு என்னவோ கடைசி நிமிடம் அந்தப் பெண்ணால் எதுவும் பிரச்சனை வந்துவிடுமோ “,என்று அவன் கூறி முடிக்கவில்லை சேரனின் கைபேசி சிணுங்கியது. அதை எடுத்துப் பேசியவன் மதனிடம் எதையும் பகிராமல் வண்டியை மண்டபத்தை நோக்கி துரிதப் படுத்தினான் .
தொடரும்
Matharasi
Moderator
அத்தியாயம்-2
திருமணம் மண்டபத்துக்கு நுழைந்த மதன் ,நேராக மேடை அருகே கூடி இருந்த கூட்டத்தை விளக்கிச் சென்றான். அவனது வரவை உணர்ந்த அவன் குடும்பத்தினர், அவன் அருகே விரைய "டேய் மதன், எது நடந்து இருந்தாலும் கொஞ்சம் பொறுமையாக கையாளு, நான் இருக்கிறேன்”, என்று அவன் தோளில் ஒரு அழுத்தத்தை வைத்தான் சேரன். மதன் என்ற பெயரை கேட்டவுடன் வில்லில் இருந்து பிறப்பிட்ட அம்பு போல, தீபிகா ஓடி சென்று அவனை அனைத்துக் கொண்டவள் கதறி அழுதாள். “பாப்பா” ,என்று அவளை தேற்றியவன் ,அவள் கழுத்தில் இருந்த தாலியை பார்த்த உடன் தான் அவனுக்கு ஒரு நிம்மதி. தீவேஷ் மேல் அவனுக்கு துளியும் சந்தேகம் இல்லை.அவனும் சேரனும் அவனை பற்றி அனைத்தையிம் அறிந்திருந்தனர். என்ன அவன் குடும்பத்தை பற்றி மட்டும் தான் குறிப்பாக அந்த பெண்ணை பற்றி மட்டும் தான் சரியாக எதையும் அறிய முடியவில்லை. மற்றபடி அவள் மீது இந்த மூன்று ஆண்டில் எந்த பிழையும் இருப்பது போல தெரியவில்லை.
மதன் அங்கு நடந்ததை அறிய தன் தாயை நிமிர்ந்து பார்க்க, அவன் அருகே வந்த வைதேகி. அது வந்து தம்பி, அந்த பெண் மாப்பிள்ளை வீட்டில் இருப்பாள் அல்லவா, அவளுக்கு மாப்பிள்ளைக்கு என்ற அவர் கூற வர , " அம்மா , பெரியம்மா", என்று தீவேஷ் மற்றும் மதன் இருவரும் ஒன்றாக கூற வர அவர் பேச்சு நின்றது "அம்மா, எதையும் சரியாக தெரியாமல் பேசக்கூடாது ", என்றான் தன் பல்லை கடித்தவாறே.
"தம்பி, எதையும் சாட்சி இல்லாம நாம் பேச நாம் ஒன்றும் அறிவில்லாதவர்கள் அல்லவா”, என்று ஜனார் அவர் அருகில் வர,” அப்பா, போதும் நீங்க என்ன செய்வீங்கனு எனக்கு தெரியும்" என்று மதன் அவரை எகிற, “மாப்பிள்ளை, மச்சான் தப்பா எதையும் சொல்ல மாட்டான் அது மட்டும் இல்லாமல் இந்த திருமணம் நடைபெற உன்னைவிட அவன் தானே எல்லோரையும் சம்மதிக்க வைத்தான் “,என்று வழக்கம் போல் தன் நண்பனுக்கு பக்கபலமாக வந்து நின்றார் சிங்கமுத்து.
அவன் அனைவரையும் ஒரு பார்வை பார்க்க, அங்கே ஓரத்தில் சுகந்தாவை தேற்றிக் கொண்டிருந்தனர் பழனியும் மற்றும் சந்தோஷி . அவன் தீவேஷ்யை பார்க்க ,”அண்ணா முதல்ல தீபிகாவை நான் சொல்ல வராத கொஞ்சம் காது கொடுத்து கேட்க சொல்லுங்க “,என்றான் இல்லாத பொறுமையை பிடித்துக்கொண்டு.அதுவரை மதனின் கைக்குள் அமைதியாக இருந்த தீபிகா, “என்ன நான் கேட்கனுமா, எத்தனை தடவை கேட்டேன் அவள் யாருன்னு, நீங்க சொன்னீங்களா இப்ப அந்த போட்டோவுக்கு என்ன பதில் சொல்லப் போறீங்க, எதுக்காக மூன்று நாள் பெங்களூர் போனீங்க என்னிடம் கடைக்கு கொள்முதல் அப்படி தானே சொன்னீங்க ,பின்னே எதுக்கு அவளை கூட்டிட்டு போனீங்க”,என்று அந்தப் பெண் திவேஷ் அம்மா ஈஸ்வரி பின்னே நின்று நடப்பதை ஒரு வெறுமையான மிரட்சியான பார்வையில் பார்த்துக்கொண்டிருந்தவலை ஏக வசனத்தில் பேசினாள்.
“தீபிகா போதும், என்னை பேச உனக்கு உரிமை இருக்கு, ஆனால் அவர்களை பேச உனக்கு உரிமை இல்லை “,என்று அவளிடம் கோபத்துடன் பேச.”டேய், யாரை கோவமா பேசுற அவள் என் செல்லக் குழந்தை தாலி கட்டிட்டா எல்லாத்தையும் பேசுவியா “, என்று ஜனார் குரலை உயர்த்த,” அப்பா ஒரு நிமிடம் பேசாமல் இருங்கள் “,என்று கூறிய மதன் செய்வது அறியாமல் நிற்க ,அவன் அருகே வந்து சேரன், பார்த்திபன் அவனிடம் கூறியதை அவனிடம் விவரித்தான். தீவேஷ் அந்தப் பெண்ணை தூக்கி வைத்து இருப்பதுபோல் ஒரு போட்டோவை காட்டினான்,” இது உண்மையா அல்லது கிராபிக்ஸ்”, என்று மதன் கேட்க ,”உண்மைதான் “,என்றவாறு வந்தால் கார்த்திக் சைபர் கிரைமில் பணி புரிபவன்.
செய்வது அறியாது நின்ற மதன்,” டேய் திவேஷ் மேல் தப்பு இருக்க வாய்ப்பில்லை ,முதலில் அந்தப் பெண் பற்றி அவர்கள் சொல்வதை கேட்போம் “,என்றான் சேரன், “அண்ணா நமக்கு எதுக்கு அது ,நான் எத்தனை தடவை கேட்டேன் அப்பொழுது ஒன்றும் சொல்லாதவர் அவரின் பேச்சு அவருக்கு அவர்கள் தான் முக்கியம் என்பதை காட்டுகிறது எனக்கு அவர் “,தீபிகா ஏதோ கூற வர. “தீபு போதும் முதல்ல இந்த மாதிரி பேசுவதை நிறுத்து “,என்று அவன் குரலை உயர்த்த ,”டேய் தம்பி அவள் மேல என்ன கோபப்படுர,தப்பு அவன் மேல்”, என்று ஜனார் அவள் அருகே வர,” பெரியப்பா நீங்க தான் அவளுக்கு ஆரம்பத்திலிருந்தே எதையாவது சொல்லிக் கொடுக்கிறீர்கள் “,என்று தீவேஷ் அவரிடம் எகிற,” போதும் நிறுத்துங்க திவேஷ் யாரை பேசுறீங்க அவர் என் மாமா, என் தாய் தந்தையை விட என் நலனில் அக்கறை செலுத்துபவர் ,என்னை இரண்டாவதாகக் கருதும் நீங்கள் எனக்கு “,என்று அவள் திரும்ப ஆரம்பிக்க தீபிகா ,”எதையும் முழுமையாக தெரியாமல் நாம் பேசக்கூடாது என்று சேரன் அவளை தடுக்க.” இவ்வளவு நடந்தும் அந்தப்பெண்ணை பற்றி மட்டும் இன்னும் யாரும் எதையும் கூற மறுத்தால், தப்பு அவர்கள் மீது தானே இருக்கிறது “,என்று கூட்டத்தில் ஆளுக்கொரு பக்கம் பேச ஆரம்பித்தார்கள்.
திவேஷின் அப்பா சோமசுந்தரம் முன்னே வந்து,” தம்பி அவள் யார் என்றால்”, என்று கூற வரப்,” போதுமப்பா நிறுத்துங்க இது எனக்கும் என் மனைவிக்கும் உள்ள பிரச்சனை அதை நாங்கள் பார்த்துக் கொள்ளுவோம் “, என்று உறைத்தவன் ,தீபிகாவிடம் சென்றவன்,” என்னுடன் வா”, என்று அவளை அழைத்தவாறே அவன் முன்னே நடந்தான். சற்று தூரம் சென்றவன் அவள் பின்னே வரும் அரவம் எதுவும் இல்லாமல் இருக்கவும் திரும்பி பார்க்க ,தீபிகாவின் கையைப் பிடித்துக் கொண்டிருந்த ஜனார்த்தனன்,” எதற்கு தனியே எல்லாம், பிரச்சனை சபைக்கு வந்து விட்டது ,அதை சபையில் தான் பேசி தீர்க்க வேண்டும். உங்கள் பதிலில் உண்மை இருந்தால் தான் நான் என் பெண்ணை அனுப்புவேன் ,தாலி ஏறியதால் அவள் ஒன்றும் உங்கள் அடிமை இல்லை .அந்தப் பெண் யார் என்பதை சபையில் சொல்ல ஏன் உங்களுக்கு இவ்வளவு தயக்கம் ,மடியில் கனம் இருந்தால் தான் வழியில் பயப்பட வேண்டும் .உங்கள் உறவில் பிழை இல்லை என்றால் எதற்கு பயப்பட வேண்டும். இதற்குத்தான் பெரியவர் பார்த்து நிச்சயம் செய்ய வேண்டுமென்று திருமணத்தை சொல்வார்கள் ,சிறியவர்கள் வெள்ளாமை வீடு வந்து சேராது அல்லவா “,என்று ஜனார்த்தனன் பொரியத் தொடங்கினார்.
“அப்பா போதும், அவர் நம் வீட்டு மாப்பிள்ளை .தீபிகா விரும்பிய வாழ்வு. கணவன் மனைவி சேர்ந்து அமர்ந்து பேசி ஒரு முடிவுக்கு வரட்டும்”, என்று மதன் தீபிகாவை வலியுறுத்த,” என்னடா பெரிய மனிதன் போல் பேசிக் கொண்டே போகிறாய், இதில் நீ தலையிடாதே உன்னால்தான் அனைத்தும், ஊர் பெயர் தெரியாதவன் எல்லாம் என் பொண்ணை நாட்டாமை புரிகிறான், அவள் என் வீட்டில் இளவரசி .அவை இந்த அனாதை நாய்க்கு என்று ஏக வசனத்தில் பேச ஆரம்பிக்க
“போதும் நிறுத்துங்கள் “,நீங்கள் எல்லாம் என்று திவேஷ் தொடங்க மாமா என்று முதல்முறையாக அந்தப் பேதை வாயைத் திறக்க அனைவரின் கவனமும் அங்கே சென்றது……..
தொடரும்
திருமணம் மண்டபத்துக்கு நுழைந்த மதன் ,நேராக மேடை அருகே கூடி இருந்த கூட்டத்தை விளக்கிச் சென்றான். அவனது வரவை உணர்ந்த அவன் குடும்பத்தினர், அவன் அருகே விரைய "டேய் மதன், எது நடந்து இருந்தாலும் கொஞ்சம் பொறுமையாக கையாளு, நான் இருக்கிறேன்”, என்று அவன் தோளில் ஒரு அழுத்தத்தை வைத்தான் சேரன். மதன் என்ற பெயரை கேட்டவுடன் வில்லில் இருந்து பிறப்பிட்ட அம்பு போல, தீபிகா ஓடி சென்று அவனை அனைத்துக் கொண்டவள் கதறி அழுதாள். “பாப்பா” ,என்று அவளை தேற்றியவன் ,அவள் கழுத்தில் இருந்த தாலியை பார்த்த உடன் தான் அவனுக்கு ஒரு நிம்மதி. தீவேஷ் மேல் அவனுக்கு துளியும் சந்தேகம் இல்லை.அவனும் சேரனும் அவனை பற்றி அனைத்தையிம் அறிந்திருந்தனர். என்ன அவன் குடும்பத்தை பற்றி மட்டும் தான் குறிப்பாக அந்த பெண்ணை பற்றி மட்டும் தான் சரியாக எதையும் அறிய முடியவில்லை. மற்றபடி அவள் மீது இந்த மூன்று ஆண்டில் எந்த பிழையும் இருப்பது போல தெரியவில்லை.
மதன் அங்கு நடந்ததை அறிய தன் தாயை நிமிர்ந்து பார்க்க, அவன் அருகே வந்த வைதேகி. அது வந்து தம்பி, அந்த பெண் மாப்பிள்ளை வீட்டில் இருப்பாள் அல்லவா, அவளுக்கு மாப்பிள்ளைக்கு என்ற அவர் கூற வர , " அம்மா , பெரியம்மா", என்று தீவேஷ் மற்றும் மதன் இருவரும் ஒன்றாக கூற வர அவர் பேச்சு நின்றது "அம்மா, எதையும் சரியாக தெரியாமல் பேசக்கூடாது ", என்றான் தன் பல்லை கடித்தவாறே.
"தம்பி, எதையும் சாட்சி இல்லாம நாம் பேச நாம் ஒன்றும் அறிவில்லாதவர்கள் அல்லவா”, என்று ஜனார் அவர் அருகில் வர,” அப்பா, போதும் நீங்க என்ன செய்வீங்கனு எனக்கு தெரியும்" என்று மதன் அவரை எகிற, “மாப்பிள்ளை, மச்சான் தப்பா எதையும் சொல்ல மாட்டான் அது மட்டும் இல்லாமல் இந்த திருமணம் நடைபெற உன்னைவிட அவன் தானே எல்லோரையும் சம்மதிக்க வைத்தான் “,என்று வழக்கம் போல் தன் நண்பனுக்கு பக்கபலமாக வந்து நின்றார் சிங்கமுத்து.
அவன் அனைவரையும் ஒரு பார்வை பார்க்க, அங்கே ஓரத்தில் சுகந்தாவை தேற்றிக் கொண்டிருந்தனர் பழனியும் மற்றும் சந்தோஷி . அவன் தீவேஷ்யை பார்க்க ,”அண்ணா முதல்ல தீபிகாவை நான் சொல்ல வராத கொஞ்சம் காது கொடுத்து கேட்க சொல்லுங்க “,என்றான் இல்லாத பொறுமையை பிடித்துக்கொண்டு.அதுவரை மதனின் கைக்குள் அமைதியாக இருந்த தீபிகா, “என்ன நான் கேட்கனுமா, எத்தனை தடவை கேட்டேன் அவள் யாருன்னு, நீங்க சொன்னீங்களா இப்ப அந்த போட்டோவுக்கு என்ன பதில் சொல்லப் போறீங்க, எதுக்காக மூன்று நாள் பெங்களூர் போனீங்க என்னிடம் கடைக்கு கொள்முதல் அப்படி தானே சொன்னீங்க ,பின்னே எதுக்கு அவளை கூட்டிட்டு போனீங்க”,என்று அந்தப் பெண் திவேஷ் அம்மா ஈஸ்வரி பின்னே நின்று நடப்பதை ஒரு வெறுமையான மிரட்சியான பார்வையில் பார்த்துக்கொண்டிருந்தவலை ஏக வசனத்தில் பேசினாள்.
“தீபிகா போதும், என்னை பேச உனக்கு உரிமை இருக்கு, ஆனால் அவர்களை பேச உனக்கு உரிமை இல்லை “,என்று அவளிடம் கோபத்துடன் பேச.”டேய், யாரை கோவமா பேசுற அவள் என் செல்லக் குழந்தை தாலி கட்டிட்டா எல்லாத்தையும் பேசுவியா “, என்று ஜனார் குரலை உயர்த்த,” அப்பா ஒரு நிமிடம் பேசாமல் இருங்கள் “,என்று கூறிய மதன் செய்வது அறியாமல் நிற்க ,அவன் அருகே வந்து சேரன், பார்த்திபன் அவனிடம் கூறியதை அவனிடம் விவரித்தான். தீவேஷ் அந்தப் பெண்ணை தூக்கி வைத்து இருப்பதுபோல் ஒரு போட்டோவை காட்டினான்,” இது உண்மையா அல்லது கிராபிக்ஸ்”, என்று மதன் கேட்க ,”உண்மைதான் “,என்றவாறு வந்தால் கார்த்திக் சைபர் கிரைமில் பணி புரிபவன்.
செய்வது அறியாது நின்ற மதன்,” டேய் திவேஷ் மேல் தப்பு இருக்க வாய்ப்பில்லை ,முதலில் அந்தப் பெண் பற்றி அவர்கள் சொல்வதை கேட்போம் “,என்றான் சேரன், “அண்ணா நமக்கு எதுக்கு அது ,நான் எத்தனை தடவை கேட்டேன் அப்பொழுது ஒன்றும் சொல்லாதவர் அவரின் பேச்சு அவருக்கு அவர்கள் தான் முக்கியம் என்பதை காட்டுகிறது எனக்கு அவர் “,தீபிகா ஏதோ கூற வர. “தீபு போதும் முதல்ல இந்த மாதிரி பேசுவதை நிறுத்து “,என்று அவன் குரலை உயர்த்த ,”டேய் தம்பி அவள் மேல என்ன கோபப்படுர,தப்பு அவன் மேல்”, என்று ஜனார் அவள் அருகே வர,” பெரியப்பா நீங்க தான் அவளுக்கு ஆரம்பத்திலிருந்தே எதையாவது சொல்லிக் கொடுக்கிறீர்கள் “,என்று தீவேஷ் அவரிடம் எகிற,” போதும் நிறுத்துங்க திவேஷ் யாரை பேசுறீங்க அவர் என் மாமா, என் தாய் தந்தையை விட என் நலனில் அக்கறை செலுத்துபவர் ,என்னை இரண்டாவதாகக் கருதும் நீங்கள் எனக்கு “,என்று அவள் திரும்ப ஆரம்பிக்க தீபிகா ,”எதையும் முழுமையாக தெரியாமல் நாம் பேசக்கூடாது என்று சேரன் அவளை தடுக்க.” இவ்வளவு நடந்தும் அந்தப்பெண்ணை பற்றி மட்டும் இன்னும் யாரும் எதையும் கூற மறுத்தால், தப்பு அவர்கள் மீது தானே இருக்கிறது “,என்று கூட்டத்தில் ஆளுக்கொரு பக்கம் பேச ஆரம்பித்தார்கள்.
திவேஷின் அப்பா சோமசுந்தரம் முன்னே வந்து,” தம்பி அவள் யார் என்றால்”, என்று கூற வரப்,” போதுமப்பா நிறுத்துங்க இது எனக்கும் என் மனைவிக்கும் உள்ள பிரச்சனை அதை நாங்கள் பார்த்துக் கொள்ளுவோம் “, என்று உறைத்தவன் ,தீபிகாவிடம் சென்றவன்,” என்னுடன் வா”, என்று அவளை அழைத்தவாறே அவன் முன்னே நடந்தான். சற்று தூரம் சென்றவன் அவள் பின்னே வரும் அரவம் எதுவும் இல்லாமல் இருக்கவும் திரும்பி பார்க்க ,தீபிகாவின் கையைப் பிடித்துக் கொண்டிருந்த ஜனார்த்தனன்,” எதற்கு தனியே எல்லாம், பிரச்சனை சபைக்கு வந்து விட்டது ,அதை சபையில் தான் பேசி தீர்க்க வேண்டும். உங்கள் பதிலில் உண்மை இருந்தால் தான் நான் என் பெண்ணை அனுப்புவேன் ,தாலி ஏறியதால் அவள் ஒன்றும் உங்கள் அடிமை இல்லை .அந்தப் பெண் யார் என்பதை சபையில் சொல்ல ஏன் உங்களுக்கு இவ்வளவு தயக்கம் ,மடியில் கனம் இருந்தால் தான் வழியில் பயப்பட வேண்டும் .உங்கள் உறவில் பிழை இல்லை என்றால் எதற்கு பயப்பட வேண்டும். இதற்குத்தான் பெரியவர் பார்த்து நிச்சயம் செய்ய வேண்டுமென்று திருமணத்தை சொல்வார்கள் ,சிறியவர்கள் வெள்ளாமை வீடு வந்து சேராது அல்லவா “,என்று ஜனார்த்தனன் பொரியத் தொடங்கினார்.
“அப்பா போதும், அவர் நம் வீட்டு மாப்பிள்ளை .தீபிகா விரும்பிய வாழ்வு. கணவன் மனைவி சேர்ந்து அமர்ந்து பேசி ஒரு முடிவுக்கு வரட்டும்”, என்று மதன் தீபிகாவை வலியுறுத்த,” என்னடா பெரிய மனிதன் போல் பேசிக் கொண்டே போகிறாய், இதில் நீ தலையிடாதே உன்னால்தான் அனைத்தும், ஊர் பெயர் தெரியாதவன் எல்லாம் என் பொண்ணை நாட்டாமை புரிகிறான், அவள் என் வீட்டில் இளவரசி .அவை இந்த அனாதை நாய்க்கு என்று ஏக வசனத்தில் பேச ஆரம்பிக்க
“போதும் நிறுத்துங்கள் “,நீங்கள் எல்லாம் என்று திவேஷ் தொடங்க மாமா என்று முதல்முறையாக அந்தப் பேதை வாயைத் திறக்க அனைவரின் கவனமும் அங்கே சென்றது……..
தொடரும்
Last edited:
Matharasi
Moderator
அத்தியாயம் 3
“இங்கே இருந்து போய் விடுகிறேன், என்னால் உங்கள் வாழ்வில் எந்த ஒரு பிரச்சினையும் வேண்டாம் “,என்று அவள் வெளியே நடைபோட,”இளா இன்னும் ஒரு அடி நீங்க எடுத்து வச்சீங்க ,Stay where u are?” என்று திவேஷ் கத்த அவள் அப்படியே நின்று விட்டாள். தீபிகாவிடம் திரும்பி உன்னை இறுதியாக கேட்கிறேன், நாம் இருவரும் இரு வருடங்களாக காதலிக்கிறோம் ,உனக்கு என்மீது சிறு நம்பிக்கை கூடவா இல்லை “,என்றான் பரிதவிப்புடன்.
தீபிகா பதில்கூற ஆரம்பிக்க, “என்னப்பா ,நான் கேட்டதற்கு பதில் முதலில் சொல், அப்புறம் என் பெண்ணிடம் கேட்கலாம் “,என்று ஜனார் மறுபடியும் ஆரம்பிக்க .”அப்பா, அவர்கள் இருவரும் சட்டப்படி கணவன் மனைவி, அவர்களின் பேச்சில் நாம் தலையிடுவது சட்டப்படி குற்றம். அதுவும் நான் இங்கே இருக்கும் போது அதை மீறி நடக்க நான் அனுமதிக்க மாட்டேன் “,என்றான் சேரன் திடமாக.
அவனின் அந்தப் பதவிக்கு பதவிக்குரிய நிமிர்வு ஜனார்த்தனனை வாயடைக்கச் செய்தது ,பின் அவனே தீபிகாவிடம் திரும்பி,” உங்கள் கணவர் கேட்கும் கேள்விகளுக்கும் சொல்லும் வார்த்தைகளையும் முதலில் நீங்கள் பொறுமையாக கேளுங்கள்”, என்றான் ஒரு அதிகாரியாக . தீபிகா நிமிர்ந்து தீவேஷை பார்த்தாள் அவனின் பரிதவிப்பை உணர்ந்தாலும் ,அதே நிமிடம் தன் தந்தைக்கு நிகரான மாமனை பார்த்தால், ஒரு நிமிடம் கண்ணை மூடி திறந்து ,”சேரன் அண்ணா மாமா என்ன கேட்டுவிட்டார் ,என் நலன் கருதி அவள் யார் என்று தானே ,அவரின் சரி பாதியான என்னிடம் அவர் மறைப்பது சட்டப்படி தவறு தானே ,முதலில் அவர் என் மாமா உடைய சந்தேகத்திற்கு பதில் சொல்லட்டும் ,நான் பின்னே அவருடன் செல்கிறேன் “,என்றாள் தீபிகா வழக்கம்போல் தன் மாமனே முன் நிறுத்தி .
“நான் இவ்வளவு விளக்கங்கள் கொடுத்து தான், நீ என்னை நம்ப வேண்டும் என்றால் அது நம் காதலுக்கு அசிங்கம்”, என்றான் தீவேஷ். “ இப்படி இருவரும் ஆளுக்கு ஒரு பக்கம் முறுக்கிக் கொள்ள வா ,நான் இந்த பாடுபட்டு திருமணத்தை நடத்தினேன்”, என்றான் மதன் ஆதங்கமாக. திவேஷ் “நீங்கள் தான் அவர்கள் யார் என்று கூறினால் பிரச்சனை தீர்ந்து விடும் அல்லவா”, என்றான் மதன் .”ஏன் அண்ணா உங்கள் வீட்டின் பிரச்சனையை இப்படித்தான் பொதுவில் வைத்து பேசுவீர்களா, நான் இவ்வளவு கேட்டும் மௌனமாக இருக்கிறேன் என்றால் அதில் உள்ள நியாயத்தை புரிந்து கொள்ள வேண்டும் அல்லவா, திருமண வாழ்விற்கு தேவை நம்பிக்கை அந்த நம்பிக்கையை உடைக்க ஒரு போட்டோ போதுமா”,என்றவன் தீபிகாவை வெறுத்து ஒரு பார்வை பார்த்தான்.
இப்போது கூறுகிறேன் ,”இளா என் வீட்டின் முக்கிய அங்கம், எங்களின் பொக்கிஷம், இதை தவிர வேறு ஒன்றும் சொல்வதற்கு இல்லை”, என்றான் முடிவாக .”இப்படிக் கூறினால் எப்படி, ஒரு வயதுக்கு வந்த பெண்ணை ,அதுவும் உங்கள் மேல் இப்படி ஒரு வழக்கு இருக்கும் போது நான் எப்படி என் பெண்ணை உங்கள் வீட்டுக்கு வாழ அனுப்ப முடியும் முதலில் அந்தப் பெண்ணிற்கு ஒரு முடிவு கட்டிய பிறகு பார்க்கலாம்”,என்றார் ஜனார் .
நிலைமை தன் கையை மீறிப் போவதை உணர்ந்த மதன் சேரனை பார்க்க அந்நேரம் சேரனின் அருகில் வந்த பார்த்திபன், அவன் காதில் எதையோ கூறி விட்டு நகர, மதன் அருகில் வந்த சேரன் அதை அவனிடம் தன் குரல் தாழ்த்தி விவரிக்க ,அதைக் கேட்டுக்கொண்டவனின் கண்களோ அங்கே நின்றிருந்த அந்தப் பேதையின் மேல் விழுந்தது தன் கண்களை மூடி ஒரு ஆழ்ந்த மூச்சை உள்ளிழுத்து வெளியேற்றி அவன் கால்கள் தானாக அவளை நோக்கி பயணித்தது. குழப்பத்தில் இருந்த யாவரும் அதை சரியாக கவனிக்கவில்லை, தீவேஷ் தீபிகா உடைய விஷயத்தில் அனைவரும் நிலைத்திருக்க ,மதன் செய்யப் போவதை உணர்ந்த சேரன் அவன் கைகளை பற்றி தடுக்க போக, அவனை தடுத்து நிறுத்தியது மதனின் ஒற்றை பார்வை. அது மட்டுமில்லாமல் பார்த்திபன் சற்றுமுன் அந்த பேதையான இளா என்ற அழைக்கும் அந்த பெண்ணை பற்றிய விவரமும் அவளின் கலங்கிய தோற்றமும் அதற்கு முக்கிய காரணமாக அமைந்தது.அவனின் கடமை உணர்வை அது அடக்கியது.
இதற்குள் அவளை அணுகி இருந்த மதன் ,யாரும் உணரும் முன் தன் கழுத்தில் இருந்த தன் பெயர் பொறிக்கப்பட்ட செயினை, அவளுடைய கழுத்துக்கு இடம் மாற்றி இருந்தான், அவள் சுதாரித்து விலகும் முன், சற்றே குனிந்து குரலைத் தாழ்த்தி ,ஆனால் தெளிவாக,” உங்கள் மாமனின் வாழ்க்கையும் ,அந்த குடும்பத்தின் மதிப்பும் சந்தோஷமும் உங்களுக்கு முக்கியம், என்றால் இனிமேல் நடக்கப் போகும் அனைத்துக்கும் என்னோடு சற்று நீங்கள் ஒத்துழைப்பார்கள் என்று நம்புகிறேன் அதுமட்டுமில்லாமல் நீங்கள் என்னை தாராளமாக நம்பலாம்”,என்றவாறே அவளை உணர்வுகளின் பிடிவுக்குள் சிக்கவைத்து செயினை அணிந்திருந்தான்.
இது யாவரும் உணரும் முன்பு,” மாமா, நீங்களா இப்படி “,என்று அதுவரை நடந்த ஒரு குழப்பத்திற்கும் பதில் பேசாத சந்தோஷி அந்த மண்டபமே அதிரும் வண்ணம் தன் நிலை மறந்து உறக்க பேசினால் .அவளின் சத்தம் கேட்டு அனைவரும் அங்கே பார்க்க, நிறுத்தி நிதானமாக தன் ஏதோ மந்திரத்திற்கு கட்டுப் பட்டது போல், அவன் இழுத்த இழுப்பிற்கு நடந்தாள்.
இதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த ஜனாருக்கு தன் காலடியில் இருந்த பூமி நழுவுவது போல் உணர்ந்தார் ,தான் இத்தனை வருடம் கட்டிய கோட்டையை ஒரு நொடியில் தரைமட்டமாக்கி விட்டானே, என்று அவரால் அதை ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை. அதுவும் யாரை வைத்து அவர் அவன் கண்ணைக் குத்த நினைத்தாரோ ,அவளையே தன் மருமகள் ஆகிவிட்டான் என்பதே அவரின் மூர்ச்சை ஆக்கியது. “மாப்பிள்ளை என்ன காரியம் செய்து விட்டாய் நீ”, என்று சிங்கமுத்து குரலை எழுப்ப, தீவேஷ் மற்றும் அவர் குடும்பத்தினர் செய்வது அறியாமல் திகைத்தனர், முதலில் தன் சுயத்துக்கு வந்த தீவேஷ்,” அண்ணா என்ன காரியம் செய்து விட்டீர்கள், இளாவை பற்றி உங்களுக்கு என்ன தெரியும், தேவையில்லாமல் பிரச்சனையை பெரிது படுத்தி விட்டீர்கள்”, என்றான் அங்கலாய்ப்பாக.
“தீவேஷ் இளா, இப்பொழுது என் மனைவி, என் வீட்டு பிரச்சனையை யாரும் சபையில் பேசுவது எனக்கு,இல்லை முக்கியமாக என் அப்பாவுக்குப் பிடிக்காது ,ஆதலால் முதலில் இங்கு நிற்கும் நம் உற்றார் உறவினரை நல்ல முறையில் வழி அனுப்பிவிட்டு, நாம் பேசுவது சரியாக இருக்கும் என்று நான் நம்புகிறேன்”, என்றான் ஜனாரை பார்த்துக்கொண்டே.
சேரன், பார்த்திபன் ,கார்த்தியுடன் பழனியும் இணைந்து, வந்தவர்களை நல்ல முறையில் அவர்களுக்கு தாம்பூலப்பை மற்றும் உணவு கொடுத்து அனுப்பி வைத்தனர் .இது நடக்கும் நேரம் சுமார் ஒரு மணி நேரத்திற்கு மேலாக முழுவதும் இளாவின் கைகளை அவன் விடவே இல்லை ,அவளை விட்டு நகரவும் இல்லை .
தொடரும்
“இங்கே இருந்து போய் விடுகிறேன், என்னால் உங்கள் வாழ்வில் எந்த ஒரு பிரச்சினையும் வேண்டாம் “,என்று அவள் வெளியே நடைபோட,”இளா இன்னும் ஒரு அடி நீங்க எடுத்து வச்சீங்க ,Stay where u are?” என்று திவேஷ் கத்த அவள் அப்படியே நின்று விட்டாள். தீபிகாவிடம் திரும்பி உன்னை இறுதியாக கேட்கிறேன், நாம் இருவரும் இரு வருடங்களாக காதலிக்கிறோம் ,உனக்கு என்மீது சிறு நம்பிக்கை கூடவா இல்லை “,என்றான் பரிதவிப்புடன்.
தீபிகா பதில்கூற ஆரம்பிக்க, “என்னப்பா ,நான் கேட்டதற்கு பதில் முதலில் சொல், அப்புறம் என் பெண்ணிடம் கேட்கலாம் “,என்று ஜனார் மறுபடியும் ஆரம்பிக்க .”அப்பா, அவர்கள் இருவரும் சட்டப்படி கணவன் மனைவி, அவர்களின் பேச்சில் நாம் தலையிடுவது சட்டப்படி குற்றம். அதுவும் நான் இங்கே இருக்கும் போது அதை மீறி நடக்க நான் அனுமதிக்க மாட்டேன் “,என்றான் சேரன் திடமாக.
அவனின் அந்தப் பதவிக்கு பதவிக்குரிய நிமிர்வு ஜனார்த்தனனை வாயடைக்கச் செய்தது ,பின் அவனே தீபிகாவிடம் திரும்பி,” உங்கள் கணவர் கேட்கும் கேள்விகளுக்கும் சொல்லும் வார்த்தைகளையும் முதலில் நீங்கள் பொறுமையாக கேளுங்கள்”, என்றான் ஒரு அதிகாரியாக . தீபிகா நிமிர்ந்து தீவேஷை பார்த்தாள் அவனின் பரிதவிப்பை உணர்ந்தாலும் ,அதே நிமிடம் தன் தந்தைக்கு நிகரான மாமனை பார்த்தால், ஒரு நிமிடம் கண்ணை மூடி திறந்து ,”சேரன் அண்ணா மாமா என்ன கேட்டுவிட்டார் ,என் நலன் கருதி அவள் யார் என்று தானே ,அவரின் சரி பாதியான என்னிடம் அவர் மறைப்பது சட்டப்படி தவறு தானே ,முதலில் அவர் என் மாமா உடைய சந்தேகத்திற்கு பதில் சொல்லட்டும் ,நான் பின்னே அவருடன் செல்கிறேன் “,என்றாள் தீபிகா வழக்கம்போல் தன் மாமனே முன் நிறுத்தி .
“நான் இவ்வளவு விளக்கங்கள் கொடுத்து தான், நீ என்னை நம்ப வேண்டும் என்றால் அது நம் காதலுக்கு அசிங்கம்”, என்றான் தீவேஷ். “ இப்படி இருவரும் ஆளுக்கு ஒரு பக்கம் முறுக்கிக் கொள்ள வா ,நான் இந்த பாடுபட்டு திருமணத்தை நடத்தினேன்”, என்றான் மதன் ஆதங்கமாக. திவேஷ் “நீங்கள் தான் அவர்கள் யார் என்று கூறினால் பிரச்சனை தீர்ந்து விடும் அல்லவா”, என்றான் மதன் .”ஏன் அண்ணா உங்கள் வீட்டின் பிரச்சனையை இப்படித்தான் பொதுவில் வைத்து பேசுவீர்களா, நான் இவ்வளவு கேட்டும் மௌனமாக இருக்கிறேன் என்றால் அதில் உள்ள நியாயத்தை புரிந்து கொள்ள வேண்டும் அல்லவா, திருமண வாழ்விற்கு தேவை நம்பிக்கை அந்த நம்பிக்கையை உடைக்க ஒரு போட்டோ போதுமா”,என்றவன் தீபிகாவை வெறுத்து ஒரு பார்வை பார்த்தான்.
இப்போது கூறுகிறேன் ,”இளா என் வீட்டின் முக்கிய அங்கம், எங்களின் பொக்கிஷம், இதை தவிர வேறு ஒன்றும் சொல்வதற்கு இல்லை”, என்றான் முடிவாக .”இப்படிக் கூறினால் எப்படி, ஒரு வயதுக்கு வந்த பெண்ணை ,அதுவும் உங்கள் மேல் இப்படி ஒரு வழக்கு இருக்கும் போது நான் எப்படி என் பெண்ணை உங்கள் வீட்டுக்கு வாழ அனுப்ப முடியும் முதலில் அந்தப் பெண்ணிற்கு ஒரு முடிவு கட்டிய பிறகு பார்க்கலாம்”,என்றார் ஜனார் .
நிலைமை தன் கையை மீறிப் போவதை உணர்ந்த மதன் சேரனை பார்க்க அந்நேரம் சேரனின் அருகில் வந்த பார்த்திபன், அவன் காதில் எதையோ கூறி விட்டு நகர, மதன் அருகில் வந்த சேரன் அதை அவனிடம் தன் குரல் தாழ்த்தி விவரிக்க ,அதைக் கேட்டுக்கொண்டவனின் கண்களோ அங்கே நின்றிருந்த அந்தப் பேதையின் மேல் விழுந்தது தன் கண்களை மூடி ஒரு ஆழ்ந்த மூச்சை உள்ளிழுத்து வெளியேற்றி அவன் கால்கள் தானாக அவளை நோக்கி பயணித்தது. குழப்பத்தில் இருந்த யாவரும் அதை சரியாக கவனிக்கவில்லை, தீவேஷ் தீபிகா உடைய விஷயத்தில் அனைவரும் நிலைத்திருக்க ,மதன் செய்யப் போவதை உணர்ந்த சேரன் அவன் கைகளை பற்றி தடுக்க போக, அவனை தடுத்து நிறுத்தியது மதனின் ஒற்றை பார்வை. அது மட்டுமில்லாமல் பார்த்திபன் சற்றுமுன் அந்த பேதையான இளா என்ற அழைக்கும் அந்த பெண்ணை பற்றிய விவரமும் அவளின் கலங்கிய தோற்றமும் அதற்கு முக்கிய காரணமாக அமைந்தது.அவனின் கடமை உணர்வை அது அடக்கியது.
இதற்குள் அவளை அணுகி இருந்த மதன் ,யாரும் உணரும் முன் தன் கழுத்தில் இருந்த தன் பெயர் பொறிக்கப்பட்ட செயினை, அவளுடைய கழுத்துக்கு இடம் மாற்றி இருந்தான், அவள் சுதாரித்து விலகும் முன், சற்றே குனிந்து குரலைத் தாழ்த்தி ,ஆனால் தெளிவாக,” உங்கள் மாமனின் வாழ்க்கையும் ,அந்த குடும்பத்தின் மதிப்பும் சந்தோஷமும் உங்களுக்கு முக்கியம், என்றால் இனிமேல் நடக்கப் போகும் அனைத்துக்கும் என்னோடு சற்று நீங்கள் ஒத்துழைப்பார்கள் என்று நம்புகிறேன் அதுமட்டுமில்லாமல் நீங்கள் என்னை தாராளமாக நம்பலாம்”,என்றவாறே அவளை உணர்வுகளின் பிடிவுக்குள் சிக்கவைத்து செயினை அணிந்திருந்தான்.
இது யாவரும் உணரும் முன்பு,” மாமா, நீங்களா இப்படி “,என்று அதுவரை நடந்த ஒரு குழப்பத்திற்கும் பதில் பேசாத சந்தோஷி அந்த மண்டபமே அதிரும் வண்ணம் தன் நிலை மறந்து உறக்க பேசினால் .அவளின் சத்தம் கேட்டு அனைவரும் அங்கே பார்க்க, நிறுத்தி நிதானமாக தன் ஏதோ மந்திரத்திற்கு கட்டுப் பட்டது போல், அவன் இழுத்த இழுப்பிற்கு நடந்தாள்.
இதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த ஜனாருக்கு தன் காலடியில் இருந்த பூமி நழுவுவது போல் உணர்ந்தார் ,தான் இத்தனை வருடம் கட்டிய கோட்டையை ஒரு நொடியில் தரைமட்டமாக்கி விட்டானே, என்று அவரால் அதை ஏற்றுக் கொள்ள முடியவில்லை. அதுவும் யாரை வைத்து அவர் அவன் கண்ணைக் குத்த நினைத்தாரோ ,அவளையே தன் மருமகள் ஆகிவிட்டான் என்பதே அவரின் மூர்ச்சை ஆக்கியது. “மாப்பிள்ளை என்ன காரியம் செய்து விட்டாய் நீ”, என்று சிங்கமுத்து குரலை எழுப்ப, தீவேஷ் மற்றும் அவர் குடும்பத்தினர் செய்வது அறியாமல் திகைத்தனர், முதலில் தன் சுயத்துக்கு வந்த தீவேஷ்,” அண்ணா என்ன காரியம் செய்து விட்டீர்கள், இளாவை பற்றி உங்களுக்கு என்ன தெரியும், தேவையில்லாமல் பிரச்சனையை பெரிது படுத்தி விட்டீர்கள்”, என்றான் அங்கலாய்ப்பாக.
“தீவேஷ் இளா, இப்பொழுது என் மனைவி, என் வீட்டு பிரச்சனையை யாரும் சபையில் பேசுவது எனக்கு,இல்லை முக்கியமாக என் அப்பாவுக்குப் பிடிக்காது ,ஆதலால் முதலில் இங்கு நிற்கும் நம் உற்றார் உறவினரை நல்ல முறையில் வழி அனுப்பிவிட்டு, நாம் பேசுவது சரியாக இருக்கும் என்று நான் நம்புகிறேன்”, என்றான் ஜனாரை பார்த்துக்கொண்டே.
சேரன், பார்த்திபன் ,கார்த்தியுடன் பழனியும் இணைந்து, வந்தவர்களை நல்ல முறையில் அவர்களுக்கு தாம்பூலப்பை மற்றும் உணவு கொடுத்து அனுப்பி வைத்தனர் .இது நடக்கும் நேரம் சுமார் ஒரு மணி நேரத்திற்கு மேலாக முழுவதும் இளாவின் கைகளை அவன் விடவே இல்லை ,அவளை விட்டு நகரவும் இல்லை .
தொடரும்
Last edited:
Matharasi
Moderator
அத்தியாயம் 4
தீபிகா மட்டும் சந்தோஷி அவனை நெருங்க அவர்களை தன் ஒற்றைப் பார்வையில் அடங்கினான் .பரிதவிப்புடன் பார்த்த அன்னையை தன் விழிகளால் சமாளித்தான் .அவனையே பார்த்துக் கொண்டிருந்த சுகந்தாவை மட்டும் எப்படி சமாளிப்பது என்று அவனால் சிந்திக்க முடியவில்லை . தன் தந்தையின் நடவடிக்கையால் மிகவும் பாதிப்புக்கு உள்ளாகியவர் ,எதிர்த்துப் பேசத் தெரியாதவர் ,தனக்கு வழியை கொடுப்பவர்களுக்கு கூட ,பிரதிபலனாக நன்மையை மட்டுமே செய்பவர். அவரைப் பற்றி அவன் சிந்தித்துக் கொண்டிருக்கும் போதே அவனருகில் சேரன் வர நடப்புக்கு திரும்பினான் மதன்.
தன் மனைவியை அழைத்துக்கொண்டு தன் தந்தை அருகில் வந்தவன் ,” இப்பொழுது தீபிகாவை மாப்பிள்ளையுடன் அனுப்புவதற்கு உங்களுக்கு ஒன்றும் ஆட்சேபணை இருக்காது “,என்று நம்புகிறேன் என்றான் தன் தந்தையின் கண்களை நோக்கி,” டேய், என்ன உன் இஷ்டப்படி நீ செய்தால் “, என்று அவர் ஏதோ கூற வர,” நீங்கள் தான் அப்பா சொன்னீர்கள் தீபிகாவின் காதலை திருமணமாக மாற்றும் போது என்ன சொன்னீங்க தீபிகா மட்டும் இல்லை மதனுக்கு கூட யாரையிம் பிடித்திருந்தால் அவன் திருமணத்தையும் நடத்தி வைக்கிறேன் “,என்று அவர் அன்று சொன்னதை இன்று தனக்கு சாதகமாக மாற்றி அவர் வாயை அடைத்தான்.
யாரும் அவனை மீற முடியாமல் இருக்க திவேஷ்,” நீங்கள் செய்தது தவறு அண்ணா, தீபிகாவை சமாளிக்க நீங்கள் எப்படி இவர்களை பகடைக்காய்யாக பயன்படுத்தலாம் ,இப்படி எல்லாம் நடந்துதான் தீபிகாவுடன் நான் வாழ வேண்டும் என்றால் ,அப்படி ஒரு வாழ்க்கை எனக்கு தேவையில்லை இளா வா போகலாம் “, அவன் இளாவின் மற்றொரு கையை பற்ற ,”பார்த்தீர்களா மாமா, அவருக்கு நான் முக்கியமில்லை”, என்று தீபிகா ஆரம்பிக்க, மதன் இளாவின் தன் பக்கம் இருந்த கையின் இருக்கம் தளர்வதை உணர்ந்தவன் தீவேஷ் ,”நீங்கள் உங்கள் மனைவியுடன் வாழ்வதும் பிரிவதும் உங்கள் தனிப்பட்ட கருத்து , ஆனால் எக்கணம் என் பெயர் பொறித்த செயினை அவளுக்கு அணிவித்தேனோ, அக்கணம் முதல் அவள் எனது உடைமை அவள் என்னுடன்தான் இருப்பாள்”, என்று திடமாக கூறினான் அவள் கையில் ஒரு அழுத்தத்துடன் .
“என்ன போலீஷ் சார் சட்டத்தை மீறக்கூடாது என்று எங்களுக்கு சொன்னீங்க, உங்கள் கண்ணு முன்னாடியே ,உங்க உயிர் நண்பனே சட்டத்தை மீறி நடக்கிறார் ,நீங்கள் ஒன்றும் கூறாமல் இருக்கிறீர்கள் “,என்று வினவினார் ஜனார் .தன்னை சுதாரித்துக் கொண்டு சேரன், “ நான் ஒன்றும் மௌனமாக இல்லையே ,கவனித்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறேன், இளாமா ஒன்றும் அவன் செய்ததற்கு எதிர்ப்பு தெரிவிக்கவில்லை. இப்பொழுதுகூட இளா அவன் மீது புகார் தெரிவித்தால் நான் நடவடிக்கை எடுக்க தயாராக உள்ளேன் “,என்றான் சேரன் மிடுக்காக.
இளவிடம் சென்ற தீவேஷ்,” நீ யாருக்கும் பயப்பட வேண்டாம், ஒரு வார்த்தை சொல், நாம் சென்று விடலாம்”, என்று சிறு குழந்தைக்கு கூறுவதுபோல் அவன் எடுத்து கூற,”பாருங்கள் மாமா அவர் என்னை ஒரு பொருட்டாகக் கூட எண்ணவில்லை, இப்போதுகூட அவருக்கு அவள் “,என்று தீபிகா இளாவை வசைபாட ஆரம்பிக்க ,”தீபிகா”,என்று ஒரு வார்த்தையில் தன் முழு உயரத்திற்கு நிமிர்ந்தவன்,” என் மனைவி அவள் உனக்கு அக்கா முறை, அக்கா என்ற ஒரு வார்த்தை தவிர்த்து உனக்கு வேறு வார்த்தை வந்தது என்றால் என்னைப் பற்றி உனக்குத் தெரியுமல்லவா “,என்றான் கோபமாக.
“அதுமட்டுமில்லாமல் உனக்கு திருமணம் முடிந்ததும் அவரவர் வாழ்க்கையை சந்தோஷமாக வாழ பழகுங்கள் ,யாருடைய பேச்சையும் கேட்டுக்கொண்டு ,நான் என் வாழ்க்கையை நான் ஆரம்பித்த வேகத்தில் முடிக்கவும், அதை மற்றவர்கள் முடிக்கவும் அனுமதிக்க மாட்டேன் “,என்றான் தீபிகாவிடம் .இளாவிடம் திரும்பிவன், “ என்ன சேரன் கேட்பதற்கு பதில் கூறு ,என் உயிர் நண்பன் இந்த மதுரை மாநகரத்தின் டிஎஸ்பி, உனக்கு அண்ணன் தான் “, என்று கூறினான் தன்மையாக.
“ நீ யாருக்கும் பயப்படாமல் சொல்லும்மா”, என்று தீவேஷ் ஆரம்பிக்க,” மாமா நான் அவரோடு வாழ்கிறேன் “,என்றால் ஒரு வழியாக திக்கித் திணறி,” அண்ணா எனக்கு இதில் முழு சம்மதம்”, என்றால் சேரன்யிடம் தலை நிமிராமல் . “அவள் பயத்தில் ஏதோ”, என்று தீவேஷ் மறுத்துக் கூற வர,' மாப்பிள்ளை அதான் தங்கையே தெளிவாக கூறி விட்டார்கள் அல்லவா, நீங்கள் தீபிகாவை அழைத்துக்கொண்டு போகும் வழியை பாருங்கள் “, என்றான் சேரன் சமரசமாக .
“இளா இதை நான் அனுமதிக்க மாட்டேன் என்னை சொல்ல வேண்டும் ,உன் நிலைமை “,என்று அவன் எதையோ கூற வாயை திறக்க ,” போதும்”, என்றான் மதன்,” என் மனைவியைப் பற்றி நீங்கள் பேசியது ,நான் அவளை என்னுடன் அழைத்து செல்கிறேன், காலையிலிருந்து ஒரே அலைச்சல் , எனக்கு சோர்வாக இருக்கிறது “, என்று தீவேஷிடம் ஆரம்பித்து சேரன்யிடம் முடித்தான் .
“ அம்மா நீங்கள் தீபிகாவுடன் சென்று, அவளை அவள் வீட்டில் என்று அதில் ஒரு அழுத்தத்தைக் கொடுத்து, அங்கே அமர்த்திவிட்டு ,மாமா அத்தை உடன் வீடு வந்து சேருங்கள் “,என்றவனின் பேச்சு தன் அன்னையிடம் இருந்தாலும் ,பார்வை தீபிகாவிடம் தான் இருந்தது ,அதில் நீ அங்கே சென்றுதான் ஆகவேண்டும், என்ற மறைமுக கட்டளை இருந்தது, எதையும் எதிர்க்கும் தீபிகா அவனுடைய இந்த பார்வைக்கு கட்டுப்பட்டு தான் போவாள். அவள் திரும்பி தன் மாமனை பார்க்க ,” என்ன பார்வை அங்கே செல்கிறது நீ போய் செல்வதற்கு தயாராகு ,அப்பாவுக்கு அனைத்தும் தெரியும் என்னைப் பற்றியும் தெரியும் நீ போ”, என்று அவளை விரட்டியவனை ஒன்றும் செய்ய முடியாமல் அவர் வட்டாரத்தைக் அழைத்துக்கொண்டு மண்டபத்தை விட்டு வெளியேறினார் ஜனார்.
“மாமா “, என்று அவள் அருகில் வந்த சந்தோஷி,” மாமா கோபமாக போகிறார் “,என்றால் பரிதவிப்பாக,” போனால் போகட்டுமே ,நீ எதையும் குழப்பாமல், நேரத்திற்கு சாப்பிட்டு மருந்து மாத்திரை சரியாக எடுத்துக் கொள் ,உன் குழந்தை மீது தான் உன் கவனம் இருக்கனும்”, என்று அறிவுரை கூறினான் ஒரு நல்ல தமையனாக . “டேய், குழந்தையை மட்டும் அவள் பார்த்தால் என்னுடைய நிலைமை”, என்று அவன் அருகே வந்தான் பழனி, அவனும் இவனோடு ஒன்றாக பயின்றவன் தான் ,”அம்மாடி சந்தோஷி இந்தப் பெரிய குழந்தையையும் பார்த்துக்கொள் என்ன மாப்பிள்ளை போதுமா”, என்றான் அவனை கலாய்த்தவாறு மதன் .
“உன் மனது போல் என்றும் நீ சந்தோஷமாக வாழ வேண்டும் “,என்றான் பழனி மனநிறைவாக மதனிடம். இளாவிடம் திரும்பியவன் ,’தங்கச்சி நீ ஒன்றும் அவனுக்கு பயப்பட வேண்டாம்,ஒரு போன் செய் உடனே வந்து விடுகிறேன் அண்ணன் “, என்றவனை,” அப்பா “ என்று மதன் குரல் கொடுக்க,”பெரியப்பா ஒன்றும் இல்லை “,என்று அவன் தடுமாற “, அனைவரும் இளா உட்பட சிரித்து விட்டார்கள்,” டேய் ஏன்டா இப்படி”, என்று பழனி கேட்க சும்மா சாம்பிள் என்றான் மதன் சிரிப்பாக .
ஒரு வழியாக இரு பெண்களும் இரு வேறு மனநிலையில் புகுந்த வீட்டை நோக்கி பயணம் செய்தனர். தீபிகாவின் மனநிலையோ தன்னை இரு வருடங்களாக காதலித்து அவனுக்கு, தான் இரண்டாம்பட்சம் என்பதை ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை, தீவேஷ்க்கோ இளாவின் வாழ்க்கையைப் பற்றிய எண்ணம் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. என்னதான் மதன் மீது நம்பிக்கை இருந்தாலும் உண்மை தெரியவரும்போது மதன் எப்படி எடுத்துக் கொள்வான் என்பதை அவனால் கிரகிக்க முடியவில்லை .
சேரன் காரை செலுத்திக் கொண்டிருக்க, அவன் பின்னே கண்களை மூடி ஆழ்ந்த சிந்தனையில் இருந்தான் மதன் .அவனால் இளாவை பற்றி பார்த்திபன் கூறியதை நம்பாமல் இருக்க முடியவில்லை. இந்தத் திருமணப் பேச்சு ஆரம்பித்ததிலிருந்து அவளைப் பற்றி ஒன்றும் தெரியாமல் இருந்தவன் , சேரன் மூலமாக ஒரு தனியார் துப்பறியும் நிறுவனத்திடம் அதை ஒப்படைத்திருந்தான். அதற்கு அவர்கள் அளித்த அறிக்கையின் முடிவின் மையக்கருத்தை தான் பார்த்திபன் சேரனிடம் தெரிவித்தான். அதை இவனிடம் அவன் கூறியதில் இருந்தே இவன் மனதிற்குள் பெரும் பிரளயமே உருண்டு கொண்டிருக்கிறது.
தொடரும்
தீபிகா மட்டும் சந்தோஷி அவனை நெருங்க அவர்களை தன் ஒற்றைப் பார்வையில் அடங்கினான் .பரிதவிப்புடன் பார்த்த அன்னையை தன் விழிகளால் சமாளித்தான் .அவனையே பார்த்துக் கொண்டிருந்த சுகந்தாவை மட்டும் எப்படி சமாளிப்பது என்று அவனால் சிந்திக்க முடியவில்லை . தன் தந்தையின் நடவடிக்கையால் மிகவும் பாதிப்புக்கு உள்ளாகியவர் ,எதிர்த்துப் பேசத் தெரியாதவர் ,தனக்கு வழியை கொடுப்பவர்களுக்கு கூட ,பிரதிபலனாக நன்மையை மட்டுமே செய்பவர். அவரைப் பற்றி அவன் சிந்தித்துக் கொண்டிருக்கும் போதே அவனருகில் சேரன் வர நடப்புக்கு திரும்பினான் மதன்.
தன் மனைவியை அழைத்துக்கொண்டு தன் தந்தை அருகில் வந்தவன் ,” இப்பொழுது தீபிகாவை மாப்பிள்ளையுடன் அனுப்புவதற்கு உங்களுக்கு ஒன்றும் ஆட்சேபணை இருக்காது “,என்று நம்புகிறேன் என்றான் தன் தந்தையின் கண்களை நோக்கி,” டேய், என்ன உன் இஷ்டப்படி நீ செய்தால் “, என்று அவர் ஏதோ கூற வர,” நீங்கள் தான் அப்பா சொன்னீர்கள் தீபிகாவின் காதலை திருமணமாக மாற்றும் போது என்ன சொன்னீங்க தீபிகா மட்டும் இல்லை மதனுக்கு கூட யாரையிம் பிடித்திருந்தால் அவன் திருமணத்தையும் நடத்தி வைக்கிறேன் “,என்று அவர் அன்று சொன்னதை இன்று தனக்கு சாதகமாக மாற்றி அவர் வாயை அடைத்தான்.
யாரும் அவனை மீற முடியாமல் இருக்க திவேஷ்,” நீங்கள் செய்தது தவறு அண்ணா, தீபிகாவை சமாளிக்க நீங்கள் எப்படி இவர்களை பகடைக்காய்யாக பயன்படுத்தலாம் ,இப்படி எல்லாம் நடந்துதான் தீபிகாவுடன் நான் வாழ வேண்டும் என்றால் ,அப்படி ஒரு வாழ்க்கை எனக்கு தேவையில்லை இளா வா போகலாம் “, அவன் இளாவின் மற்றொரு கையை பற்ற ,”பார்த்தீர்களா மாமா, அவருக்கு நான் முக்கியமில்லை”, என்று தீபிகா ஆரம்பிக்க, மதன் இளாவின் தன் பக்கம் இருந்த கையின் இருக்கம் தளர்வதை உணர்ந்தவன் தீவேஷ் ,”நீங்கள் உங்கள் மனைவியுடன் வாழ்வதும் பிரிவதும் உங்கள் தனிப்பட்ட கருத்து , ஆனால் எக்கணம் என் பெயர் பொறித்த செயினை அவளுக்கு அணிவித்தேனோ, அக்கணம் முதல் அவள் எனது உடைமை அவள் என்னுடன்தான் இருப்பாள்”, என்று திடமாக கூறினான் அவள் கையில் ஒரு அழுத்தத்துடன் .
“என்ன போலீஷ் சார் சட்டத்தை மீறக்கூடாது என்று எங்களுக்கு சொன்னீங்க, உங்கள் கண்ணு முன்னாடியே ,உங்க உயிர் நண்பனே சட்டத்தை மீறி நடக்கிறார் ,நீங்கள் ஒன்றும் கூறாமல் இருக்கிறீர்கள் “,என்று வினவினார் ஜனார் .தன்னை சுதாரித்துக் கொண்டு சேரன், “ நான் ஒன்றும் மௌனமாக இல்லையே ,கவனித்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறேன், இளாமா ஒன்றும் அவன் செய்ததற்கு எதிர்ப்பு தெரிவிக்கவில்லை. இப்பொழுதுகூட இளா அவன் மீது புகார் தெரிவித்தால் நான் நடவடிக்கை எடுக்க தயாராக உள்ளேன் “,என்றான் சேரன் மிடுக்காக.
இளவிடம் சென்ற தீவேஷ்,” நீ யாருக்கும் பயப்பட வேண்டாம், ஒரு வார்த்தை சொல், நாம் சென்று விடலாம்”, என்று சிறு குழந்தைக்கு கூறுவதுபோல் அவன் எடுத்து கூற,”பாருங்கள் மாமா அவர் என்னை ஒரு பொருட்டாகக் கூட எண்ணவில்லை, இப்போதுகூட அவருக்கு அவள் “,என்று தீபிகா இளாவை வசைபாட ஆரம்பிக்க ,”தீபிகா”,என்று ஒரு வார்த்தையில் தன் முழு உயரத்திற்கு நிமிர்ந்தவன்,” என் மனைவி அவள் உனக்கு அக்கா முறை, அக்கா என்ற ஒரு வார்த்தை தவிர்த்து உனக்கு வேறு வார்த்தை வந்தது என்றால் என்னைப் பற்றி உனக்குத் தெரியுமல்லவா “,என்றான் கோபமாக.
“அதுமட்டுமில்லாமல் உனக்கு திருமணம் முடிந்ததும் அவரவர் வாழ்க்கையை சந்தோஷமாக வாழ பழகுங்கள் ,யாருடைய பேச்சையும் கேட்டுக்கொண்டு ,நான் என் வாழ்க்கையை நான் ஆரம்பித்த வேகத்தில் முடிக்கவும், அதை மற்றவர்கள் முடிக்கவும் அனுமதிக்க மாட்டேன் “,என்றான் தீபிகாவிடம் .இளாவிடம் திரும்பிவன், “ என்ன சேரன் கேட்பதற்கு பதில் கூறு ,என் உயிர் நண்பன் இந்த மதுரை மாநகரத்தின் டிஎஸ்பி, உனக்கு அண்ணன் தான் “, என்று கூறினான் தன்மையாக.
“ நீ யாருக்கும் பயப்படாமல் சொல்லும்மா”, என்று தீவேஷ் ஆரம்பிக்க,” மாமா நான் அவரோடு வாழ்கிறேன் “,என்றால் ஒரு வழியாக திக்கித் திணறி,” அண்ணா எனக்கு இதில் முழு சம்மதம்”, என்றால் சேரன்யிடம் தலை நிமிராமல் . “அவள் பயத்தில் ஏதோ”, என்று தீவேஷ் மறுத்துக் கூற வர,' மாப்பிள்ளை அதான் தங்கையே தெளிவாக கூறி விட்டார்கள் அல்லவா, நீங்கள் தீபிகாவை அழைத்துக்கொண்டு போகும் வழியை பாருங்கள் “, என்றான் சேரன் சமரசமாக .
“இளா இதை நான் அனுமதிக்க மாட்டேன் என்னை சொல்ல வேண்டும் ,உன் நிலைமை “,என்று அவன் எதையோ கூற வாயை திறக்க ,” போதும்”, என்றான் மதன்,” என் மனைவியைப் பற்றி நீங்கள் பேசியது ,நான் அவளை என்னுடன் அழைத்து செல்கிறேன், காலையிலிருந்து ஒரே அலைச்சல் , எனக்கு சோர்வாக இருக்கிறது “, என்று தீவேஷிடம் ஆரம்பித்து சேரன்யிடம் முடித்தான் .
“ அம்மா நீங்கள் தீபிகாவுடன் சென்று, அவளை அவள் வீட்டில் என்று அதில் ஒரு அழுத்தத்தைக் கொடுத்து, அங்கே அமர்த்திவிட்டு ,மாமா அத்தை உடன் வீடு வந்து சேருங்கள் “,என்றவனின் பேச்சு தன் அன்னையிடம் இருந்தாலும் ,பார்வை தீபிகாவிடம் தான் இருந்தது ,அதில் நீ அங்கே சென்றுதான் ஆகவேண்டும், என்ற மறைமுக கட்டளை இருந்தது, எதையும் எதிர்க்கும் தீபிகா அவனுடைய இந்த பார்வைக்கு கட்டுப்பட்டு தான் போவாள். அவள் திரும்பி தன் மாமனை பார்க்க ,” என்ன பார்வை அங்கே செல்கிறது நீ போய் செல்வதற்கு தயாராகு ,அப்பாவுக்கு அனைத்தும் தெரியும் என்னைப் பற்றியும் தெரியும் நீ போ”, என்று அவளை விரட்டியவனை ஒன்றும் செய்ய முடியாமல் அவர் வட்டாரத்தைக் அழைத்துக்கொண்டு மண்டபத்தை விட்டு வெளியேறினார் ஜனார்.
“மாமா “, என்று அவள் அருகில் வந்த சந்தோஷி,” மாமா கோபமாக போகிறார் “,என்றால் பரிதவிப்பாக,” போனால் போகட்டுமே ,நீ எதையும் குழப்பாமல், நேரத்திற்கு சாப்பிட்டு மருந்து மாத்திரை சரியாக எடுத்துக் கொள் ,உன் குழந்தை மீது தான் உன் கவனம் இருக்கனும்”, என்று அறிவுரை கூறினான் ஒரு நல்ல தமையனாக . “டேய், குழந்தையை மட்டும் அவள் பார்த்தால் என்னுடைய நிலைமை”, என்று அவன் அருகே வந்தான் பழனி, அவனும் இவனோடு ஒன்றாக பயின்றவன் தான் ,”அம்மாடி சந்தோஷி இந்தப் பெரிய குழந்தையையும் பார்த்துக்கொள் என்ன மாப்பிள்ளை போதுமா”, என்றான் அவனை கலாய்த்தவாறு மதன் .
“உன் மனது போல் என்றும் நீ சந்தோஷமாக வாழ வேண்டும் “,என்றான் பழனி மனநிறைவாக மதனிடம். இளாவிடம் திரும்பியவன் ,’தங்கச்சி நீ ஒன்றும் அவனுக்கு பயப்பட வேண்டாம்,ஒரு போன் செய் உடனே வந்து விடுகிறேன் அண்ணன் “, என்றவனை,” அப்பா “ என்று மதன் குரல் கொடுக்க,”பெரியப்பா ஒன்றும் இல்லை “,என்று அவன் தடுமாற “, அனைவரும் இளா உட்பட சிரித்து விட்டார்கள்,” டேய் ஏன்டா இப்படி”, என்று பழனி கேட்க சும்மா சாம்பிள் என்றான் மதன் சிரிப்பாக .
ஒரு வழியாக இரு பெண்களும் இரு வேறு மனநிலையில் புகுந்த வீட்டை நோக்கி பயணம் செய்தனர். தீபிகாவின் மனநிலையோ தன்னை இரு வருடங்களாக காதலித்து அவனுக்கு, தான் இரண்டாம்பட்சம் என்பதை ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை, தீவேஷ்க்கோ இளாவின் வாழ்க்கையைப் பற்றிய எண்ணம் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. என்னதான் மதன் மீது நம்பிக்கை இருந்தாலும் உண்மை தெரியவரும்போது மதன் எப்படி எடுத்துக் கொள்வான் என்பதை அவனால் கிரகிக்க முடியவில்லை .
சேரன் காரை செலுத்திக் கொண்டிருக்க, அவன் பின்னே கண்களை மூடி ஆழ்ந்த சிந்தனையில் இருந்தான் மதன் .அவனால் இளாவை பற்றி பார்த்திபன் கூறியதை நம்பாமல் இருக்க முடியவில்லை. இந்தத் திருமணப் பேச்சு ஆரம்பித்ததிலிருந்து அவளைப் பற்றி ஒன்றும் தெரியாமல் இருந்தவன் , சேரன் மூலமாக ஒரு தனியார் துப்பறியும் நிறுவனத்திடம் அதை ஒப்படைத்திருந்தான். அதற்கு அவர்கள் அளித்த அறிக்கையின் முடிவின் மையக்கருத்தை தான் பார்த்திபன் சேரனிடம் தெரிவித்தான். அதை இவனிடம் அவன் கூறியதில் இருந்தே இவன் மனதிற்குள் பெரும் பிரளயமே உருண்டு கொண்டிருக்கிறது.
தொடரும்
Matharasi
Moderator
அத்தியாயம் 5 :
கண்களை திறந்த மதன் சற்று முன் தனக்கு சரி பாதியான இளாவை திரும்பிப்பார்த்தான். புயல் அடித்து ஓய்ந்தது போல் கலைந்து ,தன் இருப்பிடம் வந்து சேர்த்தது அறியாமல் தூங்கிக்கொண்டிருந்தாள்.அவளைப் பார்த்தவன் எப்படி உணர்கிறான் என்றே அவனால் சொல்ல முடியவில்லை. அவன் சிந்தனைகளில் இருப்பதை உணர்ந்த சேரன்,” என்ன மதனா”, என்று அவனை அழைத்தான். அப்போது தான் சுற்றுப்புறத்தை பார்த்தவன்,” என்னடா நான் வீட்டுக்கு தானே உன்னைப் போகச் சொன்னேன் ,பின்னே ஏன் கோயில் நோக்கி செல்கிறாய் “, என்று மதன் கேள்வி எழுப்ப ,”அது ஒன்றும் இல்லை நீ செயினை யாரும் எதிர்பாராமல் அணிவித்துவிட்டாய், அம்மா அத்தை முகத்தில் கவலைகளின் ரேகைகள் தென்பட்டது ,அது தான் எதையும் முறைப்படியாக செய்து விடலாம் ,என்று பார்த்திபனை ஏற்பாடு செய்யச் சொன்னேன் ,அனைத்தும் தயாராக உள்ளது நாம் போனதும் முடித்து விடலாம்”, என்றான் பதிலாக .
“ஏன், என் மேல் நம்பிக்கை இல்லையா உன் தங்கையை கை விட்டு விடுவேன் என்று நினைக்கிறாயா”, என்றான் ஒரு மாதிரி குரலில்.” டேய் ,உன்னை நான் சந்தேகப்படுவது, என்னை நான் படுவதற்கு சமம். இப்பொழுது இருக்கும் மன நிலைமை பிறகு இருக்க வேண்டும் அல்லவா”, என்றவன் சற்று தயங்கி இளாவை பார்க்க அவள் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருக்கிறாள், நாம் பேசுவது எதுவும் கேட்காது ,நீ தாராளமாக பேசு”, என்றான் மதன் .”அது நீ இப்பொழுது விடுமுறையில் தான் இன்னுமும் இருக்கிறாய் அல்லவா”, என்று அவன் ஆரம்பிக்க,” நான் எனக்கு வேண்டாம் என்று தான் இருக்கிறேன் நீ மாமா தான் ஒத்துக்கொள்ளவில்லை”, என்றான் முறைப்பாக.
“டேய் ,அது உனக்காக ஒரு உயிர் போனது, உன்னால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. அதனால், தானே”, என்றவனை இடைமறித்து ,”அதனால், மட்டும் இல்லை ,அதற்கு நியாயம் செய்ய முடியாமல் பதவியிலிருந்து என்ன லாபம். என் மனைவி உனக்கு தங்கை என்றால் எனக்கு உன் மனைவி என்ன “,என்று மதன் முடித்தான் கேள்வியாக .”இந்தப் பேச்சை பிறகு பார்க்கலாம். இந்த திருமணம் சட்டப்படி மாற்ற வேண்டியது என் கடமை, ஒரு அண்ணனின் கடமை .அதை நான் நிறைவேற்ற எனக்கு சற்று ஒத்துலை. என்றான் சேரன் கெஞ்சுதலாக .”அதுமட்டுமல்லாமல் யாரும் எந்த ஒரு பிரச்சினையும் செய்வதற்கு நாம் வழி விடக் கூடாது “,என்றான் முடிவாக அவனே தொடர்ந்து.
“நான் ஒத்துக் கொள்கிறேன் ,ஆனால்”, என்று திரும்பி இளாவை பார்த்தவன்,” என்னடா அமைதியாக படுத்திருப்பது பூனையா புலியா என்று பார்க்கிறாயா”, என்றான் சேரன்.” பூனையாக இருந்தாலும் சரி புலியாக இருந்தாலும் சரி மதனுக்கு ஏற்ற இளவரசியாக மாற்ற மதனுக்கு தெரியும்”, என்றான் மர்மமான புன்னகையுடன்.”டேய், மதனா அப்போ நீ தெளிவாகத்தான் “,என்றவனை இடைமறித்து “நான் எந்த ஒரு விஷயத்தையும் சரியாக முடிவெடுக்காமல் ஆரம்பிப்பேன், அதனால் நீ பயப்படாதே நாங்கள் நன்றாகவே இருப்போம். நீ எப்பொழுது திருமணம் செய்யப் போகிறாய் “,என்று அவன் ஆரம்பிக்க அதற்குள் தெப்பக்குளம் மாரியம்மன் கோயில் வந்துவிட,” நான் ….காலம் தான் பதில் சொல்லும், அது இப்பொழுது எதற்கு, நல்ல விஷயம் நடக்கும் போது. நீ தங்கையை அழைத்துக் கொண்டு குளத்தில் கால் கழுவிவிட்டு உள்ளே வா என்றவாறு உள்ளே நுழைந்தான்.
“இளா”,என்று அவளை அழைக்க அவள் அசையவில்லை, என்ன செய்வது என்று யோசித்தவன், அவனின் கைப்பேசியில் சைரன் சத்தத்தை வைக்க 2 சத்தத்தில் அரண்டு விழித்தாள் .விழித்தவள் அவனை புரியாத பார்வை பார்க்க, சிறிதும் அலட்டாமல் ,”அது ஒன்றுமில்லை Mrs இளவரசி மதன் ஐஏஎஸ், உங்களுக்கும் எனக்கும் இப்பொழுது சட்டப்படி திருமணம் நடைபெறப் போகிறது “,என்றான் அவளின் தலையில் இடியை இறக்கும் விதமாக.அவள் திகைத்து விழித்தது சில நொடியே, அடுத்த நிமிடம் அவனுக்கு சரிக்கு சமமாக நிமிர்ந்து, ” இதற்கு நான் சம்மதிக்கவில்லை என்றால், என்ன செய்து விடுவீர்கள் ,மிஸ்டர் மதன் டி எஸ் பி “,என்றால் சற்றும் அசராமல்.
“என்ன செய்வேன், நிறைய இருக்கிறது நான் விடுமுறையும் விலகிக் கொள்கிறேன், என்று சொல்லித்தான் ஒதுங்கி இருக்கிறேன் ,ஆனால் நீயோ எதையும் கூறாமல் ஒதுங்கி பதுங்கி வாழ்கிறாய். அதை நான் ஆதாரத்தோடு நிரூபித்தால்”, என்றவனை இடைமறித்து ,”இதற்கெல்லாம் நான் பயப்பட இல்லை”, என்றால் இளா விடாமல் ,”பொறுமையாக மிஸஸ் மதன் “,என்றவனை அவள் தீயாக முறைக்க, “ நீ எப்படியும் இதற்கு சம்மதித்து தான் ஆக வேண்டும், இல்லையென்றால் உன்னை மறைத்து வைத்த குற்றத்திற்கு தீவேஷின் மேல் என்னால் நடவடிக்கை எடுக்க முடியும் “,என்றவனை அவள் திகைப்போடு பார்த்தவள்,' நீங்கள் தீபிகாவின் கணவனை”, என்று அவள் ஏதோ கூற வர,” எனக்கு ஒன்று நடைபெற வேண்டும் என்றால் ,நான் யாரை வேண்டுமானாலும் பலி கொடுப்பேன். இப்பொழுது எனக்கு இந்த திருமணம் எந்த தடையும் இல்லாமல் நடைபெற வேண்டும் .அது மட்டுமல்லாமல் நாளையே நீ மீண்டும் பணியில் சேர வேண்டும்,இல்லை மாட்டேன் என்று மறுத்தாய் என்றால், நான் எதையும் கூறி எனக்கு பழக்கம் இல்லை, நீ என்னை பற்றி அறிந்து வைத்திருப்பாய் என்று நம்புகிறேன்”, என்றான் மிரட்டளாக.
' நான் ஒரு “,என்று அவள் கூற வர,” மூடு உன் வாயை ,இன்னும் ஒரு முறை, உன் பழைய வாழ்க்கையை பற்றி நீ பேசினால் ,என்றால் அவ்வளவுதான். எனக்கு திவேஷ் அண்ணன் நிவேஷ் உயிரோடு இல்லை என்று தெரியும். அதை மறக்கத்தான் அவர்கள் ஊர் மாறி வந்தார்கள் என்று நினைத்திருந்தேன் .ஆனால் அவனுடைய வாழ்வில் இவ்வளவு மோசமான பக்கங்கள் இருக்கும் என்று நான் நினைக்கவில்லை. அவன் உன்னை ஏமாற்றி செய்த செயலுக்கு நீ முக்கியம் கொடுப்பது ,எனக்கு என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை ,படித்த நீயுமா”, என்றவனை ,”நான் அது என் வாழ்க்கை, அதைப்பற்றி நீங்கள் பேசுவதற்கு உரிமை இல்லை, என்று அவள் கீழே இறங்க கதவை திறக்கப் போக.
“இது ஒரு வழி பாதை Mrs மதன் ,ஏற்கனவே நீங்கள் அந்த வழியில் நடைபெற என் கையைப்பிடித்து வந்தது, மறந்து போனது போல் தெரிகிறதே, நான் சொன்னதை செய்வேன் ,இப்பொழுது நீங்கள் இறங்கினார்கள் என்றால், நான் உங்களை மீண்டும் என்னிடம் வரவைப்பதற்கு எதுவும் செய்வேன், நிவேஷ் குற்றத்தில் அவனின் குடும்ப ஆட்களுக்கு எந்த ஒரு பங்கும் இல்லை என்பது எனக்கு தெரியும் ,அவனது ஜாகை வட இந்தியாவில் இருந்ததால் தானே என்னால் முதலில் உங்களை கண்டு கொள்ள முடியவில்லை .அதுவும் இந்த ஐந்து வருடத்தில் என் மனம் வேறு பாதையில் இருந்ததால் ,என்னால் உங்களை அடையாளம் கண்டு கொள்ள முடியவில்லை. ஆனால் என் உயிர் நண்பன் சேரனின் மனைவி இறந்ததற்கு சம்பந்தப்பட்டவர்களை களை எடுக்காமல் நான் விடமாட்டேன், அதில் நீவேஷிற்கு பங்கு இருக்கிறது என்று இப்போதுதான் தெரிய வந்திருக்கிறது. அதில் நீவேஷின் பங்கு எவ்வளவு என்றும் ,அவன் சம்பந்தப்பட்டவர்களை உன்னை வைத்துதான் பிடிக்க முடியும் ,அதனால் நீ இதற்கு சம்மதித்து தான் ஆக வேண்டும் ,இல்லை என்றால் திவேஷின் குடும்பத்தை அடியோடு சாய்த்து விடுவேன் .நான் ஒன்றும் செய்யவில்லை என்றாலும், என் தந்தை இப்பொழுது இருக்கும் கோபத்திற்கு நான் அவருக்கு தடைக்கல்லாக இல்லை என்றால் ,அவர்களை அவரே முடித்துவிடுவார் ,ஒரு ஐஏஎஸ் நான் இதை கூறி தான் தெரிய வேண்டும் என்ற எந்த அவசியமும் இல்லை என்று நினைக்கிறேன்”, என்றான் பொறுமையாக .
அவள் மௌனமாக இருக்க,” தட்ஸ் குட், வா “,என்று அவளை அழைத்துக்கொண்டு கீழே இறங்கினான்.அதில் அவள் பொறுமை இழந்து, அவளின் நிதானம் குறைந்து,” நான் ஒரு விதவை ,இது உங்களுக்கு இழுக்கு அல்லவா ,அதுவும் ஒரு பெண் பித்தனுக்கு மனைவியாக இருந்தவள். எனக்கே என்னை நினைக்க அசிங்கமாக இருக்கிறது, ஒரு உன்னதமான பதவிக்கு தகுதியற்றவள் நான் ,அதனால்தான் அவன் செய்த செயலுக்கு தண்டனையாக நான் பதுங்கி மறைந்து வாழ்கிறேன் என்னை விட்டு விடுங்கள் ப்ளீஸ் “ , என்று அழுதவாறே கெஞ்சி முடித்தாள்.
அவளையே சில நிமிடங்கள் அசையாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்த அவன் மனதில் இவளை எப்படி சம்மதிக்க வைக்க என்று ஒரு நிமிடம் திகைத்து தான் போனான்.ஆனால் சிறுவயது முதல் ஒன்றை நினைத்தால் அதை சாதித்தே பழகியவன் பின்வாங்க நினைக்கவில்லை .
தொடரும்
கண்களை திறந்த மதன் சற்று முன் தனக்கு சரி பாதியான இளாவை திரும்பிப்பார்த்தான். புயல் அடித்து ஓய்ந்தது போல் கலைந்து ,தன் இருப்பிடம் வந்து சேர்த்தது அறியாமல் தூங்கிக்கொண்டிருந்தாள்.அவளைப் பார்த்தவன் எப்படி உணர்கிறான் என்றே அவனால் சொல்ல முடியவில்லை. அவன் சிந்தனைகளில் இருப்பதை உணர்ந்த சேரன்,” என்ன மதனா”, என்று அவனை அழைத்தான். அப்போது தான் சுற்றுப்புறத்தை பார்த்தவன்,” என்னடா நான் வீட்டுக்கு தானே உன்னைப் போகச் சொன்னேன் ,பின்னே ஏன் கோயில் நோக்கி செல்கிறாய் “, என்று மதன் கேள்வி எழுப்ப ,”அது ஒன்றும் இல்லை நீ செயினை யாரும் எதிர்பாராமல் அணிவித்துவிட்டாய், அம்மா அத்தை முகத்தில் கவலைகளின் ரேகைகள் தென்பட்டது ,அது தான் எதையும் முறைப்படியாக செய்து விடலாம் ,என்று பார்த்திபனை ஏற்பாடு செய்யச் சொன்னேன் ,அனைத்தும் தயாராக உள்ளது நாம் போனதும் முடித்து விடலாம்”, என்றான் பதிலாக .
“ஏன், என் மேல் நம்பிக்கை இல்லையா உன் தங்கையை கை விட்டு விடுவேன் என்று நினைக்கிறாயா”, என்றான் ஒரு மாதிரி குரலில்.” டேய் ,உன்னை நான் சந்தேகப்படுவது, என்னை நான் படுவதற்கு சமம். இப்பொழுது இருக்கும் மன நிலைமை பிறகு இருக்க வேண்டும் அல்லவா”, என்றவன் சற்று தயங்கி இளாவை பார்க்க அவள் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருக்கிறாள், நாம் பேசுவது எதுவும் கேட்காது ,நீ தாராளமாக பேசு”, என்றான் மதன் .”அது நீ இப்பொழுது விடுமுறையில் தான் இன்னுமும் இருக்கிறாய் அல்லவா”, என்று அவன் ஆரம்பிக்க,” நான் எனக்கு வேண்டாம் என்று தான் இருக்கிறேன் நீ மாமா தான் ஒத்துக்கொள்ளவில்லை”, என்றான் முறைப்பாக.
“டேய் ,அது உனக்காக ஒரு உயிர் போனது, உன்னால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. அதனால், தானே”, என்றவனை இடைமறித்து ,”அதனால், மட்டும் இல்லை ,அதற்கு நியாயம் செய்ய முடியாமல் பதவியிலிருந்து என்ன லாபம். என் மனைவி உனக்கு தங்கை என்றால் எனக்கு உன் மனைவி என்ன “,என்று மதன் முடித்தான் கேள்வியாக .”இந்தப் பேச்சை பிறகு பார்க்கலாம். இந்த திருமணம் சட்டப்படி மாற்ற வேண்டியது என் கடமை, ஒரு அண்ணனின் கடமை .அதை நான் நிறைவேற்ற எனக்கு சற்று ஒத்துலை. என்றான் சேரன் கெஞ்சுதலாக .”அதுமட்டுமல்லாமல் யாரும் எந்த ஒரு பிரச்சினையும் செய்வதற்கு நாம் வழி விடக் கூடாது “,என்றான் முடிவாக அவனே தொடர்ந்து.
“நான் ஒத்துக் கொள்கிறேன் ,ஆனால்”, என்று திரும்பி இளாவை பார்த்தவன்,” என்னடா அமைதியாக படுத்திருப்பது பூனையா புலியா என்று பார்க்கிறாயா”, என்றான் சேரன்.” பூனையாக இருந்தாலும் சரி புலியாக இருந்தாலும் சரி மதனுக்கு ஏற்ற இளவரசியாக மாற்ற மதனுக்கு தெரியும்”, என்றான் மர்மமான புன்னகையுடன்.”டேய், மதனா அப்போ நீ தெளிவாகத்தான் “,என்றவனை இடைமறித்து “நான் எந்த ஒரு விஷயத்தையும் சரியாக முடிவெடுக்காமல் ஆரம்பிப்பேன், அதனால் நீ பயப்படாதே நாங்கள் நன்றாகவே இருப்போம். நீ எப்பொழுது திருமணம் செய்யப் போகிறாய் “,என்று அவன் ஆரம்பிக்க அதற்குள் தெப்பக்குளம் மாரியம்மன் கோயில் வந்துவிட,” நான் ….காலம் தான் பதில் சொல்லும், அது இப்பொழுது எதற்கு, நல்ல விஷயம் நடக்கும் போது. நீ தங்கையை அழைத்துக் கொண்டு குளத்தில் கால் கழுவிவிட்டு உள்ளே வா என்றவாறு உள்ளே நுழைந்தான்.
“இளா”,என்று அவளை அழைக்க அவள் அசையவில்லை, என்ன செய்வது என்று யோசித்தவன், அவனின் கைப்பேசியில் சைரன் சத்தத்தை வைக்க 2 சத்தத்தில் அரண்டு விழித்தாள் .விழித்தவள் அவனை புரியாத பார்வை பார்க்க, சிறிதும் அலட்டாமல் ,”அது ஒன்றுமில்லை Mrs இளவரசி மதன் ஐஏஎஸ், உங்களுக்கும் எனக்கும் இப்பொழுது சட்டப்படி திருமணம் நடைபெறப் போகிறது “,என்றான் அவளின் தலையில் இடியை இறக்கும் விதமாக.அவள் திகைத்து விழித்தது சில நொடியே, அடுத்த நிமிடம் அவனுக்கு சரிக்கு சமமாக நிமிர்ந்து, ” இதற்கு நான் சம்மதிக்கவில்லை என்றால், என்ன செய்து விடுவீர்கள் ,மிஸ்டர் மதன் டி எஸ் பி “,என்றால் சற்றும் அசராமல்.
“என்ன செய்வேன், நிறைய இருக்கிறது நான் விடுமுறையும் விலகிக் கொள்கிறேன், என்று சொல்லித்தான் ஒதுங்கி இருக்கிறேன் ,ஆனால் நீயோ எதையும் கூறாமல் ஒதுங்கி பதுங்கி வாழ்கிறாய். அதை நான் ஆதாரத்தோடு நிரூபித்தால்”, என்றவனை இடைமறித்து ,”இதற்கெல்லாம் நான் பயப்பட இல்லை”, என்றால் இளா விடாமல் ,”பொறுமையாக மிஸஸ் மதன் “,என்றவனை அவள் தீயாக முறைக்க, “ நீ எப்படியும் இதற்கு சம்மதித்து தான் ஆக வேண்டும், இல்லையென்றால் உன்னை மறைத்து வைத்த குற்றத்திற்கு தீவேஷின் மேல் என்னால் நடவடிக்கை எடுக்க முடியும் “,என்றவனை அவள் திகைப்போடு பார்த்தவள்,' நீங்கள் தீபிகாவின் கணவனை”, என்று அவள் ஏதோ கூற வர,” எனக்கு ஒன்று நடைபெற வேண்டும் என்றால் ,நான் யாரை வேண்டுமானாலும் பலி கொடுப்பேன். இப்பொழுது எனக்கு இந்த திருமணம் எந்த தடையும் இல்லாமல் நடைபெற வேண்டும் .அது மட்டுமல்லாமல் நாளையே நீ மீண்டும் பணியில் சேர வேண்டும்,இல்லை மாட்டேன் என்று மறுத்தாய் என்றால், நான் எதையும் கூறி எனக்கு பழக்கம் இல்லை, நீ என்னை பற்றி அறிந்து வைத்திருப்பாய் என்று நம்புகிறேன்”, என்றான் மிரட்டளாக.
' நான் ஒரு “,என்று அவள் கூற வர,” மூடு உன் வாயை ,இன்னும் ஒரு முறை, உன் பழைய வாழ்க்கையை பற்றி நீ பேசினால் ,என்றால் அவ்வளவுதான். எனக்கு திவேஷ் அண்ணன் நிவேஷ் உயிரோடு இல்லை என்று தெரியும். அதை மறக்கத்தான் அவர்கள் ஊர் மாறி வந்தார்கள் என்று நினைத்திருந்தேன் .ஆனால் அவனுடைய வாழ்வில் இவ்வளவு மோசமான பக்கங்கள் இருக்கும் என்று நான் நினைக்கவில்லை. அவன் உன்னை ஏமாற்றி செய்த செயலுக்கு நீ முக்கியம் கொடுப்பது ,எனக்கு என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை ,படித்த நீயுமா”, என்றவனை ,”நான் அது என் வாழ்க்கை, அதைப்பற்றி நீங்கள் பேசுவதற்கு உரிமை இல்லை, என்று அவள் கீழே இறங்க கதவை திறக்கப் போக.
“இது ஒரு வழி பாதை Mrs மதன் ,ஏற்கனவே நீங்கள் அந்த வழியில் நடைபெற என் கையைப்பிடித்து வந்தது, மறந்து போனது போல் தெரிகிறதே, நான் சொன்னதை செய்வேன் ,இப்பொழுது நீங்கள் இறங்கினார்கள் என்றால், நான் உங்களை மீண்டும் என்னிடம் வரவைப்பதற்கு எதுவும் செய்வேன், நிவேஷ் குற்றத்தில் அவனின் குடும்ப ஆட்களுக்கு எந்த ஒரு பங்கும் இல்லை என்பது எனக்கு தெரியும் ,அவனது ஜாகை வட இந்தியாவில் இருந்ததால் தானே என்னால் முதலில் உங்களை கண்டு கொள்ள முடியவில்லை .அதுவும் இந்த ஐந்து வருடத்தில் என் மனம் வேறு பாதையில் இருந்ததால் ,என்னால் உங்களை அடையாளம் கண்டு கொள்ள முடியவில்லை. ஆனால் என் உயிர் நண்பன் சேரனின் மனைவி இறந்ததற்கு சம்பந்தப்பட்டவர்களை களை எடுக்காமல் நான் விடமாட்டேன், அதில் நீவேஷிற்கு பங்கு இருக்கிறது என்று இப்போதுதான் தெரிய வந்திருக்கிறது. அதில் நீவேஷின் பங்கு எவ்வளவு என்றும் ,அவன் சம்பந்தப்பட்டவர்களை உன்னை வைத்துதான் பிடிக்க முடியும் ,அதனால் நீ இதற்கு சம்மதித்து தான் ஆக வேண்டும் ,இல்லை என்றால் திவேஷின் குடும்பத்தை அடியோடு சாய்த்து விடுவேன் .நான் ஒன்றும் செய்யவில்லை என்றாலும், என் தந்தை இப்பொழுது இருக்கும் கோபத்திற்கு நான் அவருக்கு தடைக்கல்லாக இல்லை என்றால் ,அவர்களை அவரே முடித்துவிடுவார் ,ஒரு ஐஏஎஸ் நான் இதை கூறி தான் தெரிய வேண்டும் என்ற எந்த அவசியமும் இல்லை என்று நினைக்கிறேன்”, என்றான் பொறுமையாக .
அவள் மௌனமாக இருக்க,” தட்ஸ் குட், வா “,என்று அவளை அழைத்துக்கொண்டு கீழே இறங்கினான்.அதில் அவள் பொறுமை இழந்து, அவளின் நிதானம் குறைந்து,” நான் ஒரு விதவை ,இது உங்களுக்கு இழுக்கு அல்லவா ,அதுவும் ஒரு பெண் பித்தனுக்கு மனைவியாக இருந்தவள். எனக்கே என்னை நினைக்க அசிங்கமாக இருக்கிறது, ஒரு உன்னதமான பதவிக்கு தகுதியற்றவள் நான் ,அதனால்தான் அவன் செய்த செயலுக்கு தண்டனையாக நான் பதுங்கி மறைந்து வாழ்கிறேன் என்னை விட்டு விடுங்கள் ப்ளீஸ் “ , என்று அழுதவாறே கெஞ்சி முடித்தாள்.
அவளையே சில நிமிடங்கள் அசையாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்த அவன் மனதில் இவளை எப்படி சம்மதிக்க வைக்க என்று ஒரு நிமிடம் திகைத்து தான் போனான்.ஆனால் சிறுவயது முதல் ஒன்றை நினைத்தால் அதை சாதித்தே பழகியவன் பின்வாங்க நினைக்கவில்லை .
தொடரும்
Matharasi
Moderator
அத்தியாயம் 6
“கெஞ்சுவது எனக்கு பிடிக்காது, உனது பழைய வாழ்க்கை எனக்கு தேவை இல்லை. அவன் செய்த செயலுக்கு நீ எப்படி பொறுப்பாளி அகுவாய். அது நீ தாய் தந்தை இல்லாமல் வாழ்ந்ததால் ,அவன் உன்னை அன்பை பொழிந்து ஏமாற்றி விட்டான். நீ எதற்கு வெட்கப்படவேண்டும். ஒருவரை அன்பை வைத்து ஏமாற்றியவர் தான் வெட்கப்பட வேண்டும். அதில் உன் தவறு எதுவும் இல்லை. தங்கம் சகதியில் விழுந்ததால் மாசு அடைவது இல்லை. அதனால் நீ எதையும் குழப்பாமல் வா “,என்றான் தெளிவாக .
அவள் அசையாமல் இருக்கவும் தன் முழு உயரத்திற்கு நிமிர்ந்து,” இப்பொழுது நீ இதற்கு சம்மதிக்கவில்லை என்றால் நான் சொன்ன அனைத்தையும் செய்வேன்”, என்றவன் அவள் கைகளை பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு சென்றான் .அடுத்த ஒரு மணி நேரத்திற்குள் அவள் சட்டப்படி திருமதி இளவரசி மதன் ஆக மாறி இருந்தாள். அங்கே திவேஷ் குடும்பம், சேரன் தாய் தந்தை மற்றும் மதன் குடும்பம் கூடியிருந்தனர்.
சேரனின் தந்தை,” வெல்கம் பேக் மை பாய் “,என்றும் அவனை அணைத்து. “ மாமா நான் வருகிறேன் ஆனால் underகவரில் இல்லை, இனிமேல் வெளிப்படையாக “,என்றான் திடமாக .”நீ வருவது போதும் ,ஆனால் உன் அப்பா இதற்கு சம்மதிப்பாரா “,என்று அவர் கேள்வி எழுப்ப. “அது தொழில் முழுவதும் பார்த்திபன் உடையது என்று தெரியும்போது, ஏமாற்றி விட்டோம் என்பார் பார்த்துக்கொள்ளலாம் “, என்றான் மதன் சேரனின் தந்தையான மதுரை டிஜிபி .
இப்போதுதான் தன் அன்னை அத்தை முகத்திலும் ஒரு அமைதியை கண்டான் மதன் . தீபிகா திவேஷ் ஆளுக்கு ஒரு பக்கம் முறுக்கிக் கொண்டு நிற்க ,அவன் அருகில் வந்த தீவேஷின் அன்னை விஜயலட்சுமி மதனிடம்,” தம்பி இளா ரொம்ப நல்ல பெண் ,அவளைப்பற்றி உங்களுக்கு நான் “,என்று அவர் தொடங்க,” எனக்கு தெரியும்”, என்றான் மதன் , “நீங்கள் அமைதியாய் இருங்கள் நான் பார்த்துக் கொள்வேன் “,என்றான் முடிவாக .
பின் அனைவரும் விடைபெற்று மீண்டும் அவர் அவரது இருப்பிடத்தை நோக்கி சென்றனர் .தீபிகா தீவேஷை அவர்கள் வீட்டில் அமர்த்திவிட்டு, அவர்கள் வருவதற்குள் மதன் இளா ஜோடி அவர்கள் வீட்டுக்கு வந்து விட்டனர் .அவர்களை வரவேற்க கையில் ஆரத்தி தட்டுடன் சேரனின் தங்கை கௌசல்யா house surgeon இறுதி ஆண்டு கல்லூரி விடுதியில் தங்கி படித்துக் கொண்டு இருக்கிறவள் நின்று இருந்தால்.
“டேய் அம்மு , நீ இங்க எப்படி, எதற்கும் வெளியே வர மாட்டாய்”, என்றான் மதன் கேள்வியாக.” என்ன செய்வது அதிசயமாக சாமியார் கூட்டத்தில் ஒரு சாமியாருக்கு அதிர்ஷ்டம் அடித்து விட்டது “ , என்று கேள்வி. “அதான் அந்த தேவதை யார், என்று பார்த்து செல்லலாம் என்று வந்தேன் “,”ஆமா நாங்க சாமியார், நீங்கள் எல்லாம் தேவதைகள் “,என்று கார்த்திக் எகிற,” டேய் அண்ணா ,உனக்கு அவ்வளவு தான் மரியாதை”, என்று இவள் பதில் கூற ,அங்கே வந்த சேரனின் தந்தை ,”பாப்பா அவன் சைபர் கிரைமில் பெரிய பதவியில் இருக்கிறவன் ,அவனை டேய் என்கிறாய் “,என்று கடிந்து கொண்டார் .”அப்பா அவள் சிறு பெண் தானே, அவளை ஏன் கோபித்துக் கொள்கிறீர்கள் எங்களிடம் அவளுக்கு இல்லாத உரிமையாக “,என்றான் கார்த்திக் பரிவாக . இதை பார்த்துக்கொண்டிருந்த இளாவுக்கு அவர்களின் அன்பும் அன்யோன்யமும் அவ்வளவு பிடித்திருந்தது. ஆனால் முன்பே பட்டுயிருந்த சூடு அவள் எதையும் நம்ப தயார் ஆக இல்லை.
“ அப்புறம் ஒரு சாமியாருக்கு கல்யாணம் ஆகிவிட்டது ,இந்த சாமியாரை காட்டி தானே அனைவரும் மௌனமாக இருந்தீர்கள் ,இப்போ இந்த சாமியார் கல்யாணம் பண்ணிக்கொண்டார். அடுத்து எப்போது மற்ற சாமியார் எல்லாம் கல்யாணம் பண்ணிக் கொள்ளப் போகிறீர்கள்”, என்றால் அவர்களை கலாய்த்தவாரு கௌசல்யா .”எங்கள் தேவதையான உனக்கு எப்போது திருமணம் நடைபெறுகிறதோ அதற்கப்புறம்தான் எங்கள் திருமணம்”, என்றான் கார்த்திக் .
“சான்சே இல்ல டா, அப்படியே தங்கை சொல் தட்டாத அண்ணண் மாதிரி பேசாத ,நீ யாருன்னு எனக்கு தெரியும், நான் யாருன்னு உனக்கு தெரியும்,நம்ம ரெண்டு பேர் யாருன்னு இவங்க இரண்டு பேருக்கும் தெரியும் ,முதல்ல உங்கள் எல்லோருக்கும் திருமணம் முடித்து விட்டுத்தான் என் திருமணம் ,அது தான் சரிப்பட்டு வரும் “,என்றால் கௌசல்யா முடிவாக .
அங்கே வந்த சேரனின் தந்தை ,”ஆமா நீ இப்படி சொல்லு அவன் அப்படி சொல்லட்டும் , எல்லாம் கால காலத்தில் நடக்க வேண்டும் ,நடந்ததையே நினைத்துக் கொண்டு, நேரத்தை வீணாக்காமல் அவரவர் வாழ்க்கையை வாழப் பாருங்கள் ,எப்பொழுதும் சொல்கிறீர்களே என் வாக்கே வேதம் என்று, இப்பொழுது சொல்கிறேன் தயவுசெய்து இனியும் தாமதிக்காதீர்கள் “,என்றவருக்கு நினைவு பின்னே சென்றது .
அவர் மகேஸ்வரன் டிஜிபி மதுரை மாநகராட்சி அவர்தான் இந்தக் கூட்டணியின் முன்னணி நாயகர். அவரைத் தலைமையாய்க் கொண்டுதான் இவர்கள் செயல்படுவார்கள் .மதன் மற்றும் சேரன் இருவருமே என்கவுண்டர் ஸ்பெஷலிஸ்ட். எவனொருவன் சட்டத்தில் இருக்கும் ஓட்டையை வைத்து தப்பிக்க நினைத்தால், இவர்கள் இருவரையும் வைத்து கட்டம் கட்டி விடுவார் மகேஸ்வரன். ஐந்து வருடம் முன்பு மதுரையில் பெண்கள் அதிக அளவில் கடத்தப்பட்டனர் .அப்போது தான் பயிற்சி முடித்து நேரடியாக முதல் தரவரிசையில் தேர்ச்சி பெற்று இருவரும் மதுரைக்கு பணி அமர்த்தப்பட்டனர்.
மதனை அண்டர் கவரில் வைத்து சேரன் டிஎஷ்பி யாக பணி அமர்த்தப்பட்டான். வெளிய பொருத்தவரை மதன் ஐடி கம்பெனி ஆரம்பிக்கப் போவதாக தகவல் கூறினான்.சேரனுக்கு அவன் சிறுவயது முதல் ஆசைப்பட்ட மாமன் மகள் சுமதியை திருமணம் முடித்து வைத்தார் மகேஸ்வரன். ஆறு மாதம் கடும் முயற்சியின் பலனாக கடத்தல்காரர்களை நெருங்கினான் மதன். ஆனால் அன்று காலையில் அவனது கைபேசியில் அழைத்த அந்த கும்பலில் ஒருவன், நீ எங்கள் வழியில் குறுக்கிட்டால் உன்னுடைய நிழல்களை அழித்து விடுவேன் என்று மிரட்டினான். இது எல்லாம் அவர்களுக்கு பழக்கப்பட்ட ஒன்று ஆதலால் அவன் எதையும் பெரிதுபடுத்தவில்லை .ஆனாலும் தன்னை சுற்றி இருப்பவர்கள் அனைவருக்கும் பலத்த பாதுகாப்பை ஏற்படுத்தின்.
ஆனால் அவன் எதிர்பாரதது சுமதியும் சேரனும் பாண்டிச்சேரியை நோக்கி சுமதியின் தாய் வீட்டிற்கு சென்று கொண்டிருந்தனர். அவர்களை தொலைபேசியில் அவனால் தொடர்பு கொள்ள முடியவில்லை. சரி நாம் நேரில் சென்று விடலாம் என்று அவனுடைய பிளாக் ஜாகுவார் சிறுத்தை போல் சீறிக் கொண்டு செல்ல ,அவன் எதிர்பாராத விதமாக அவனை பின்தொடர்ந்துவர்களை அவன் கவனிக்க மறந்தான். அவன் சேரனின் கார் திருச்சியை நெருங்கும்போது பார்த்துவிட்டான். அது அதிகாலை பொழுது ஆக இருந்ததாலும் வேலை நாளாக இருந்ததாலும் நெடுஞ்சாலையில் ஆள் அரவம் அற்றதாகவே இருந்தது .
இவன் காரின் ஹாரனை தொடர்ந்து ஒலித்துக் கொண்டே இருக்க, அதை கண்டு கொண்ட சேரன் அவனது வெள்ளை ஜாகுவாரை ஓரம் நிறுத்தினான். மதன் தனது ஜாகுவார்ரிலிருந்து வேகமாக குதித்து ,அவன் அருகில் வந்தவன் ,சேரனை அறைந்திருந்தான் .இவர்கள் இருவரும் தனது காரை நிறுத்திய உடன், இவனைப் பின் தொடர்ந்து அவர்களும் ,தங்கள் வண்டியை முன்னே நிறுத்தி, பதுங்கி நின்று கொண்டனர் .அவன்,”சாரிடா அவளுக்கு இன்று பிறந்தநாள் என்று கேட்டதினால் தான்”, என்றான் சேரன் அவனின் செயலின் பதிலாக .
“நீ செய்ததை என்னிடம் சொல்லிவிட்டு செய்து இருக்கலாம் “,என்றான் மதன் சிறு கண்டிப்பாக .இதைப் பார்த்துக்கொண்டு பதறி வெளியே இறங்கி வந்த சுமதியிடம் ,”பிறந்தநாள் வாழ்த்துக்கள் மா ,அவனோடு நீண்டநாள் நீ சந்தோஷமாக மகிழ்வாக வாழ வேண்டும் “,என்று சிரித்த முகமாக வாழ்த்து கூறிய மதனை பார்க்கையில் எவ்வளவு கோபமாக வந்தார் இப்பொழுது நம்மிடம் எவ்வளவு அன்பாக நடந்து கொள்கிறார் என்று தோன்றாமல் இல்லை சுமதிக்கு. “SORRY அண்ணா”,என்றால் குற்ற உணர்வு மிக.
இவர்கள் பேசிக்கொண்டு இருக்கையில் இவர்களை குறிவைத்து, அவளை கடத்திக் கொண்டு சென்று விடலாம் என்றுதான் நினைத்திருந்தனர். ஆனால் ஏதோ சரியாக இல்லை என்று முதலில் உணர்ந்த மதன் அவர்கள் இருவரையும் வண்டிக்குள் செல்ல துரித படுத்தினான். நாம் இருவரும் தங்கையை பத்திரமாக அவர்கள் அம்மா வீட்டில் விட்டுவிட்டு நமக்கு வேலை அதிகமாக இருக்கிறது, திரும்பி வரும் போது எனது வண்டியை எடுத்துக் கொள்ளலாம் என்றான். அவர்கள் ஏறுவதற்கும் ,சேரன் மீது தோட்டா பாய்வதற்கு சரியாக இருந்தது.சேரன் சத்தம் கேட்டு குணிய அவனது ஜாகுவாரின் முன் கண்ணாடியில் தோட்டாக்கள் பட்டு அது சில்லு சில்லாக சிதறியது.
இருவரும் தங்கள் மறைத்து வைத்திருந்த துப்பாக்கியால் குறி தவறாமல் சுட, அது அங்கு மறைந்திருந்த ஐவரில் மூவரை காலி செய்தது, அதில் ஒருவன் இவர்கள் அறியாமல் மற்றொரு பாதியில் சுமதியை கடத்த சுமதியை நெருங்க பார்த்தான் .ஆனால் அவள் சேரன் மதன் இடையில் பாதுகாப்பாக நிற்க ,அவனாள் நெருங்க முடியவில்லை .மீதி ஒருவன் அவர்களின் தலைவன் போல் அவன் முகம் மறைக்கப்பட்டு இருந்தது. ஆறடிக்கும் குறைவில்லாத உயரம் ,உயரத்திற்கு ஏற்ற உடல். சோர்வு இல்லாமல் இவர்களைத் தாக்க ,இவர்களும் பதில் தாக்குதல் நடத்தினர். அந்த தோட்டாக்களின் சத்தம் ஏற்படுத்திய அதிர்ச்சியில், சுமதிக்கு வயிற்றில் சுள்ளென்று ஒரு வலி எடுக்க ,ரத்தப்போக்கு ஏற்பட்டது, அவர்களின் கண் முன்னே அவர்களின் கனவு செல்வம் கரைந்தது .
அதில் அவளின் அழுகை பெருக, சேரன் உணர்ச்சிக்குள் பிடிபட,மதன் திணற வில்லை என்றாலும், அவனும் கலங்கிதான் போனான் .இதை பயன்படுத்திக் கொண்டு சுமதியை நெருங்கி வந்தவன் மதனை பின்னிருந்து சுட முற்பட, இதை பார்த்துக்கொண்டு இருந்த சுமதி தன் முழு பலத்தையும் திரட்டி, தன் மேல் ஒரு தமையனுக்கும் மேல் அன்பு செலுத்தும் ஜீவனை காக்க முற்பட்டு குறுக்கே பாய்ந்தால்.மதனின் மேல் இறங்கவேண்டிய தோட்டா, அவளின் நெஞ்சில் பகுதியை துளைத்தது .தன் கண்முன்னே தன் மகவையும் தன் துணைவியையும் ஒருங்கே அளித்த அந்த மிருகத்தை சேரன் தன் முழு பலம் கொண்டு தாக்கி மண்ணில் சரித்தான் .
மதனின் கைகளோ தன் உயிரை துச்சமாக நினைத்து, தன்னைக் காத்த தன் நண்பனின் உயிரை தாங்கி இருந்தது,ஆனால் அந்த உயிர் கூட்டை விட்டுப் பறந்து இருந்தது. இதை ஒரு திருப்தியான பார்வையுடன் பார்த்துக்கொண்டே அந்த அரக்கன் தப்பித்துச் சென்றான்.
தொடரும்
“கெஞ்சுவது எனக்கு பிடிக்காது, உனது பழைய வாழ்க்கை எனக்கு தேவை இல்லை. அவன் செய்த செயலுக்கு நீ எப்படி பொறுப்பாளி அகுவாய். அது நீ தாய் தந்தை இல்லாமல் வாழ்ந்ததால் ,அவன் உன்னை அன்பை பொழிந்து ஏமாற்றி விட்டான். நீ எதற்கு வெட்கப்படவேண்டும். ஒருவரை அன்பை வைத்து ஏமாற்றியவர் தான் வெட்கப்பட வேண்டும். அதில் உன் தவறு எதுவும் இல்லை. தங்கம் சகதியில் விழுந்ததால் மாசு அடைவது இல்லை. அதனால் நீ எதையும் குழப்பாமல் வா “,என்றான் தெளிவாக .
அவள் அசையாமல் இருக்கவும் தன் முழு உயரத்திற்கு நிமிர்ந்து,” இப்பொழுது நீ இதற்கு சம்மதிக்கவில்லை என்றால் நான் சொன்ன அனைத்தையும் செய்வேன்”, என்றவன் அவள் கைகளை பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு சென்றான் .அடுத்த ஒரு மணி நேரத்திற்குள் அவள் சட்டப்படி திருமதி இளவரசி மதன் ஆக மாறி இருந்தாள். அங்கே திவேஷ் குடும்பம், சேரன் தாய் தந்தை மற்றும் மதன் குடும்பம் கூடியிருந்தனர்.
சேரனின் தந்தை,” வெல்கம் பேக் மை பாய் “,என்றும் அவனை அணைத்து. “ மாமா நான் வருகிறேன் ஆனால் underகவரில் இல்லை, இனிமேல் வெளிப்படையாக “,என்றான் திடமாக .”நீ வருவது போதும் ,ஆனால் உன் அப்பா இதற்கு சம்மதிப்பாரா “,என்று அவர் கேள்வி எழுப்ப. “அது தொழில் முழுவதும் பார்த்திபன் உடையது என்று தெரியும்போது, ஏமாற்றி விட்டோம் என்பார் பார்த்துக்கொள்ளலாம் “, என்றான் மதன் சேரனின் தந்தையான மதுரை டிஜிபி .
இப்போதுதான் தன் அன்னை அத்தை முகத்திலும் ஒரு அமைதியை கண்டான் மதன் . தீபிகா திவேஷ் ஆளுக்கு ஒரு பக்கம் முறுக்கிக் கொண்டு நிற்க ,அவன் அருகில் வந்த தீவேஷின் அன்னை விஜயலட்சுமி மதனிடம்,” தம்பி இளா ரொம்ப நல்ல பெண் ,அவளைப்பற்றி உங்களுக்கு நான் “,என்று அவர் தொடங்க,” எனக்கு தெரியும்”, என்றான் மதன் , “நீங்கள் அமைதியாய் இருங்கள் நான் பார்த்துக் கொள்வேன் “,என்றான் முடிவாக .
பின் அனைவரும் விடைபெற்று மீண்டும் அவர் அவரது இருப்பிடத்தை நோக்கி சென்றனர் .தீபிகா தீவேஷை அவர்கள் வீட்டில் அமர்த்திவிட்டு, அவர்கள் வருவதற்குள் மதன் இளா ஜோடி அவர்கள் வீட்டுக்கு வந்து விட்டனர் .அவர்களை வரவேற்க கையில் ஆரத்தி தட்டுடன் சேரனின் தங்கை கௌசல்யா house surgeon இறுதி ஆண்டு கல்லூரி விடுதியில் தங்கி படித்துக் கொண்டு இருக்கிறவள் நின்று இருந்தால்.
“டேய் அம்மு , நீ இங்க எப்படி, எதற்கும் வெளியே வர மாட்டாய்”, என்றான் மதன் கேள்வியாக.” என்ன செய்வது அதிசயமாக சாமியார் கூட்டத்தில் ஒரு சாமியாருக்கு அதிர்ஷ்டம் அடித்து விட்டது “ , என்று கேள்வி. “அதான் அந்த தேவதை யார், என்று பார்த்து செல்லலாம் என்று வந்தேன் “,”ஆமா நாங்க சாமியார், நீங்கள் எல்லாம் தேவதைகள் “,என்று கார்த்திக் எகிற,” டேய் அண்ணா ,உனக்கு அவ்வளவு தான் மரியாதை”, என்று இவள் பதில் கூற ,அங்கே வந்த சேரனின் தந்தை ,”பாப்பா அவன் சைபர் கிரைமில் பெரிய பதவியில் இருக்கிறவன் ,அவனை டேய் என்கிறாய் “,என்று கடிந்து கொண்டார் .”அப்பா அவள் சிறு பெண் தானே, அவளை ஏன் கோபித்துக் கொள்கிறீர்கள் எங்களிடம் அவளுக்கு இல்லாத உரிமையாக “,என்றான் கார்த்திக் பரிவாக . இதை பார்த்துக்கொண்டிருந்த இளாவுக்கு அவர்களின் அன்பும் அன்யோன்யமும் அவ்வளவு பிடித்திருந்தது. ஆனால் முன்பே பட்டுயிருந்த சூடு அவள் எதையும் நம்ப தயார் ஆக இல்லை.
“ அப்புறம் ஒரு சாமியாருக்கு கல்யாணம் ஆகிவிட்டது ,இந்த சாமியாரை காட்டி தானே அனைவரும் மௌனமாக இருந்தீர்கள் ,இப்போ இந்த சாமியார் கல்யாணம் பண்ணிக்கொண்டார். அடுத்து எப்போது மற்ற சாமியார் எல்லாம் கல்யாணம் பண்ணிக் கொள்ளப் போகிறீர்கள்”, என்றால் அவர்களை கலாய்த்தவாரு கௌசல்யா .”எங்கள் தேவதையான உனக்கு எப்போது திருமணம் நடைபெறுகிறதோ அதற்கப்புறம்தான் எங்கள் திருமணம்”, என்றான் கார்த்திக் .
“சான்சே இல்ல டா, அப்படியே தங்கை சொல் தட்டாத அண்ணண் மாதிரி பேசாத ,நீ யாருன்னு எனக்கு தெரியும், நான் யாருன்னு உனக்கு தெரியும்,நம்ம ரெண்டு பேர் யாருன்னு இவங்க இரண்டு பேருக்கும் தெரியும் ,முதல்ல உங்கள் எல்லோருக்கும் திருமணம் முடித்து விட்டுத்தான் என் திருமணம் ,அது தான் சரிப்பட்டு வரும் “,என்றால் கௌசல்யா முடிவாக .
அங்கே வந்த சேரனின் தந்தை ,”ஆமா நீ இப்படி சொல்லு அவன் அப்படி சொல்லட்டும் , எல்லாம் கால காலத்தில் நடக்க வேண்டும் ,நடந்ததையே நினைத்துக் கொண்டு, நேரத்தை வீணாக்காமல் அவரவர் வாழ்க்கையை வாழப் பாருங்கள் ,எப்பொழுதும் சொல்கிறீர்களே என் வாக்கே வேதம் என்று, இப்பொழுது சொல்கிறேன் தயவுசெய்து இனியும் தாமதிக்காதீர்கள் “,என்றவருக்கு நினைவு பின்னே சென்றது .
அவர் மகேஸ்வரன் டிஜிபி மதுரை மாநகராட்சி அவர்தான் இந்தக் கூட்டணியின் முன்னணி நாயகர். அவரைத் தலைமையாய்க் கொண்டுதான் இவர்கள் செயல்படுவார்கள் .மதன் மற்றும் சேரன் இருவருமே என்கவுண்டர் ஸ்பெஷலிஸ்ட். எவனொருவன் சட்டத்தில் இருக்கும் ஓட்டையை வைத்து தப்பிக்க நினைத்தால், இவர்கள் இருவரையும் வைத்து கட்டம் கட்டி விடுவார் மகேஸ்வரன். ஐந்து வருடம் முன்பு மதுரையில் பெண்கள் அதிக அளவில் கடத்தப்பட்டனர் .அப்போது தான் பயிற்சி முடித்து நேரடியாக முதல் தரவரிசையில் தேர்ச்சி பெற்று இருவரும் மதுரைக்கு பணி அமர்த்தப்பட்டனர்.
மதனை அண்டர் கவரில் வைத்து சேரன் டிஎஷ்பி யாக பணி அமர்த்தப்பட்டான். வெளிய பொருத்தவரை மதன் ஐடி கம்பெனி ஆரம்பிக்கப் போவதாக தகவல் கூறினான்.சேரனுக்கு அவன் சிறுவயது முதல் ஆசைப்பட்ட மாமன் மகள் சுமதியை திருமணம் முடித்து வைத்தார் மகேஸ்வரன். ஆறு மாதம் கடும் முயற்சியின் பலனாக கடத்தல்காரர்களை நெருங்கினான் மதன். ஆனால் அன்று காலையில் அவனது கைபேசியில் அழைத்த அந்த கும்பலில் ஒருவன், நீ எங்கள் வழியில் குறுக்கிட்டால் உன்னுடைய நிழல்களை அழித்து விடுவேன் என்று மிரட்டினான். இது எல்லாம் அவர்களுக்கு பழக்கப்பட்ட ஒன்று ஆதலால் அவன் எதையும் பெரிதுபடுத்தவில்லை .ஆனாலும் தன்னை சுற்றி இருப்பவர்கள் அனைவருக்கும் பலத்த பாதுகாப்பை ஏற்படுத்தின்.
ஆனால் அவன் எதிர்பாரதது சுமதியும் சேரனும் பாண்டிச்சேரியை நோக்கி சுமதியின் தாய் வீட்டிற்கு சென்று கொண்டிருந்தனர். அவர்களை தொலைபேசியில் அவனால் தொடர்பு கொள்ள முடியவில்லை. சரி நாம் நேரில் சென்று விடலாம் என்று அவனுடைய பிளாக் ஜாகுவார் சிறுத்தை போல் சீறிக் கொண்டு செல்ல ,அவன் எதிர்பாராத விதமாக அவனை பின்தொடர்ந்துவர்களை அவன் கவனிக்க மறந்தான். அவன் சேரனின் கார் திருச்சியை நெருங்கும்போது பார்த்துவிட்டான். அது அதிகாலை பொழுது ஆக இருந்ததாலும் வேலை நாளாக இருந்ததாலும் நெடுஞ்சாலையில் ஆள் அரவம் அற்றதாகவே இருந்தது .
இவன் காரின் ஹாரனை தொடர்ந்து ஒலித்துக் கொண்டே இருக்க, அதை கண்டு கொண்ட சேரன் அவனது வெள்ளை ஜாகுவாரை ஓரம் நிறுத்தினான். மதன் தனது ஜாகுவார்ரிலிருந்து வேகமாக குதித்து ,அவன் அருகில் வந்தவன் ,சேரனை அறைந்திருந்தான் .இவர்கள் இருவரும் தனது காரை நிறுத்திய உடன், இவனைப் பின் தொடர்ந்து அவர்களும் ,தங்கள் வண்டியை முன்னே நிறுத்தி, பதுங்கி நின்று கொண்டனர் .அவன்,”சாரிடா அவளுக்கு இன்று பிறந்தநாள் என்று கேட்டதினால் தான்”, என்றான் சேரன் அவனின் செயலின் பதிலாக .
“நீ செய்ததை என்னிடம் சொல்லிவிட்டு செய்து இருக்கலாம் “,என்றான் மதன் சிறு கண்டிப்பாக .இதைப் பார்த்துக்கொண்டு பதறி வெளியே இறங்கி வந்த சுமதியிடம் ,”பிறந்தநாள் வாழ்த்துக்கள் மா ,அவனோடு நீண்டநாள் நீ சந்தோஷமாக மகிழ்வாக வாழ வேண்டும் “,என்று சிரித்த முகமாக வாழ்த்து கூறிய மதனை பார்க்கையில் எவ்வளவு கோபமாக வந்தார் இப்பொழுது நம்மிடம் எவ்வளவு அன்பாக நடந்து கொள்கிறார் என்று தோன்றாமல் இல்லை சுமதிக்கு. “SORRY அண்ணா”,என்றால் குற்ற உணர்வு மிக.
இவர்கள் பேசிக்கொண்டு இருக்கையில் இவர்களை குறிவைத்து, அவளை கடத்திக் கொண்டு சென்று விடலாம் என்றுதான் நினைத்திருந்தனர். ஆனால் ஏதோ சரியாக இல்லை என்று முதலில் உணர்ந்த மதன் அவர்கள் இருவரையும் வண்டிக்குள் செல்ல துரித படுத்தினான். நாம் இருவரும் தங்கையை பத்திரமாக அவர்கள் அம்மா வீட்டில் விட்டுவிட்டு நமக்கு வேலை அதிகமாக இருக்கிறது, திரும்பி வரும் போது எனது வண்டியை எடுத்துக் கொள்ளலாம் என்றான். அவர்கள் ஏறுவதற்கும் ,சேரன் மீது தோட்டா பாய்வதற்கு சரியாக இருந்தது.சேரன் சத்தம் கேட்டு குணிய அவனது ஜாகுவாரின் முன் கண்ணாடியில் தோட்டாக்கள் பட்டு அது சில்லு சில்லாக சிதறியது.
இருவரும் தங்கள் மறைத்து வைத்திருந்த துப்பாக்கியால் குறி தவறாமல் சுட, அது அங்கு மறைந்திருந்த ஐவரில் மூவரை காலி செய்தது, அதில் ஒருவன் இவர்கள் அறியாமல் மற்றொரு பாதியில் சுமதியை கடத்த சுமதியை நெருங்க பார்த்தான் .ஆனால் அவள் சேரன் மதன் இடையில் பாதுகாப்பாக நிற்க ,அவனாள் நெருங்க முடியவில்லை .மீதி ஒருவன் அவர்களின் தலைவன் போல் அவன் முகம் மறைக்கப்பட்டு இருந்தது. ஆறடிக்கும் குறைவில்லாத உயரம் ,உயரத்திற்கு ஏற்ற உடல். சோர்வு இல்லாமல் இவர்களைத் தாக்க ,இவர்களும் பதில் தாக்குதல் நடத்தினர். அந்த தோட்டாக்களின் சத்தம் ஏற்படுத்திய அதிர்ச்சியில், சுமதிக்கு வயிற்றில் சுள்ளென்று ஒரு வலி எடுக்க ,ரத்தப்போக்கு ஏற்பட்டது, அவர்களின் கண் முன்னே அவர்களின் கனவு செல்வம் கரைந்தது .
அதில் அவளின் அழுகை பெருக, சேரன் உணர்ச்சிக்குள் பிடிபட,மதன் திணற வில்லை என்றாலும், அவனும் கலங்கிதான் போனான் .இதை பயன்படுத்திக் கொண்டு சுமதியை நெருங்கி வந்தவன் மதனை பின்னிருந்து சுட முற்பட, இதை பார்த்துக்கொண்டு இருந்த சுமதி தன் முழு பலத்தையும் திரட்டி, தன் மேல் ஒரு தமையனுக்கும் மேல் அன்பு செலுத்தும் ஜீவனை காக்க முற்பட்டு குறுக்கே பாய்ந்தால்.மதனின் மேல் இறங்கவேண்டிய தோட்டா, அவளின் நெஞ்சில் பகுதியை துளைத்தது .தன் கண்முன்னே தன் மகவையும் தன் துணைவியையும் ஒருங்கே அளித்த அந்த மிருகத்தை சேரன் தன் முழு பலம் கொண்டு தாக்கி மண்ணில் சரித்தான் .
மதனின் கைகளோ தன் உயிரை துச்சமாக நினைத்து, தன்னைக் காத்த தன் நண்பனின் உயிரை தாங்கி இருந்தது,ஆனால் அந்த உயிர் கூட்டை விட்டுப் பறந்து இருந்தது. இதை ஒரு திருப்தியான பார்வையுடன் பார்த்துக்கொண்டே அந்த அரக்கன் தப்பித்துச் சென்றான்.
தொடரும்
Matharasi
Moderator
அத்தியாயம் 7
காரியங்கள் துரிதமாக நடைபெற்றது. பார்த்திபன் கார்த்திக் அவனின் தந்தை சம்பவ இடத்திற்கு விரைந்தனர் .எவ்வளவு வற்புறுத்தியும் சேரன், மதன், இருவரும் முதலுதவி செய்ய யாரையும் அருகில் கூட விடவில்லை. இவர்களின் தொடர் முயற்சியால் பெண்கள் கடத்தல் தடைப்பட்டது .ஆனால் மேற்கொண்டு எதையும் அவர்களால் செய்ய முடியவில்லை என்பதை விட அதற்கு பெரிய தலைகளின் தலையீடு பெரும் தடையாக இருந்தது .சேரனை சமாளிக்க முடிந்த அவரால் மதனை சமாளிக்க முடியவில்லை. ஒன்றும் செய்ய முடியாமல் இருப்பதற்கு ,”எதற்கு இந்த பதவியில் இருக்க வேண்டும்”, என்று தனது ராஜினாமா கடிதத்துடன் மகேஸ்வரன் முன்பு போய் நின்றான் மதன் .
ஆனால் அவரோ, ‘இதை நான் நீண்ட விடுமுறை ஆக பதிவு செய்கிறேன், இந்த ஓய்வு உனக்கு வேலைக்குத் தேவைப்படும் பொறுமையையும் விவேகத்தையும் கொடுக்கும்”, என்று அனுப்பி வைத்தார் .ஏனென்றால் அவருக்கு தெரியும் அவன் மீண்டும் வருவான் என்று .இந்த வேலையை அவன் எவ்வளவு காதலித்தான் என்றும், ஜனார்த்தனன் கண்களில் மண்ணைத் தூவி இந்த வேலைக்கு எவ்வளவு கடினமாக உழைத்து அதற்கு அவனுக்கு பக்கபலமாக இருந்தது அவனுடைய குடும்பத்தினர் அனைவரும் .ஆதலால் அவர் அவனினன் விலகலை விடுமுறையை ஆகவே பாவித்தார் .அன்று முதல் இன்று வரை மதனின் நிழல் ஆனான் சேரன் .
இந்த மூன்று ஆண்டுகளில் என்னதான் தன் கவனத்தை பார்த்திபனுடன் சேர்ந்த ஐடி கம்பெனி ஆரம்பித்தாலும் அவனின் தேடுதல் வேட்டை மட்டும் ஓயவில்லை .பார்த்திபன் இவர்களின் நட்பு வட்டத்தில் சற்று எளிமையான குடும்பத்தில் பிறந்தவன். தாய் தந்தை சிறுவயதிலேயே பறிகொடுத்துவிட்டவன் தன் ஒரே உறவான பாட்டியுடன் வசிப்பவன். பார்த்திபனுக்கு இந்த வேலையில் நாட்டம் இல்லை .ஆதலால் ஒரு ஐடி கம்பெனியில் பணிபுரிந்து கொண்டிருந்தான். மதன் வேலையில் இருந்து ஒதுங்கியதும் தன் வீட்டில் ஏற்கனவே கூறியது போல் ஐடி கம்பெனி ஒன்றை மெய்யாகவே ஆரம்பித்து பார்த்திபனை இனைத்துக்கொண்டான். இன்றுவரை அதை முழுமனதோடு இறங்கி அதில் வெற்றியும் கண்டான் .
தன் தந்தையின் கண்டிப்புக்கு எல்லாம் செவிசாய்க்காத கௌசல்யா, அவர்கள் எனக்கு எவ்வளவு பெரிய பதவியில் இருந்தாலும், டேய் அண்ணா தான்”, என்றால். அதற்கு அவர்கள் ,”ஆமாம் தேவதையே “,என்றனர் கோரசாக .ஆமாம் இதில் பார்த்திபன் சேர்த்தி கிடையாது. கௌசல்யா கண்கள் இவர்களின் மூவரை தாண்டி அலைபாய்வதை கண்டுகொண்ட இளா ,அவள் பார்வை சென்ற பக்கம் பார்த்தாள். அங்கே பார்த்திபன் வந்து கொண்டிருந்தான் .அவள் முகத்தில் அப்படி ஒரு ஒளி ஆனால் ,”வா பார்த்திபா “,என்ற மதன் குரல் கேட்டவுடன் அந்த ஒளி பொய்யோ என்பது போல் சுத்தமாக துடைத்து நடப்புக்கு வந்தாள் .
அனைவரும் வீட்டின் ஹாலில் அமர , மகேஸ்வரனின் துணைவி அவர்களுக்கு தண்ணீர் அருந்த கொண்டு வந்து கொடுத்தார். மதன் தன் நண்பர்களுடன் அமர, தனித்துவிடப்பட்ட இளா உடன் கௌசல்யா வந்து அமர்ந்துகொண்டாள் ருக்கும் உடன் இணைந்து கொண்டார். “ அப்புறம் அண்ணி சொல்லுங்க உங்களை பற்றி” என்று கௌசல்யா வளவளக்க ,”அது நல்ல பெண் உன்னைப் போல அல்ல,அமைதியான அடக்கமாய் இரு நாளைக்கு போற வீட்டுல மாமியார் நாத்தனார் எல்லாம் என்னைய தான் பிள்ளை வளர்த்திருக்க லட்சணத்தைப் பார் என்று கேள்வி கேட்பாங்க”, என்றார் அவளை கண்டித்து.
“ அம்மா டோன்ட் வரி கண்டிப்பா 100% சொல்றேன் உனக்கு அப்படி ஒரு செய்தியே உனக்கு வராது .அதுவும் மாமனார் மாமியார் நாத்தனார் யாருமில்லாத வீட்டுக்குத்தான் நான் போவேன் வேணும்னா மாமன் மச்சான் மாப்பிள்ளை என்று 2,3 தடிமாடு வேண்டுமென்றால் இருக்கும் பார்த்துக்களாம்”, என்று அவள் பார்த்திபனை ஓரப்பார்வை பார்த்துக்கொண்டே கூற , இதைக் கேட்டுக் கொண்டு தண்ணீர் அருந்திக் கொண்டிருந்த அவனுக்கோ குறை ஏறியது ,”உடனே டேய் மாப்பிள்ளை மச்சான் மாமா என்று மூன்று விதமான குரல்கள் ஒலிக்க”, அவன் தலையில் சேரன் கார்த்தி மதன் தட்ட இளாவுக்கு ஏதோ பொறி தட்ட ,அவள் கௌசல்யாவை பார்க்க. அவள் முகத்தில் அப்படி ஒரு புன்னகை .ஆனால் பிறர் அறியும் முன் அதை துடைத்து விட்டாள்.
“அம்மாடி இளா இவங்க இப்படித்தான் எப்பவும் கலகலன்னு இருப்பாங்க, எங்க கண்னே பட்டுடுச்சு போல ,இந்த கலகலப்பு போய், ஆளுக்கு ஒரு பக்கமாக சிதறிக் கிடக்காங்க, நீ வந்த நேரம் அடுத்து அடுத்து சுப நிகழ்வு நடந்து ,இந்த குடும்பம் விருத்தி அடையனும் டா “,என்றார் ருக்கு.”ஐயோ அம்மா இப்பதானே வீட்டுக்குள்ள வந்து இருக்காங்க, அதுக்குள்ளவா “,என்று அவள் ருக்குவை அடக்க .இவை அனைத்தையுமே ஒரு பார்வையாளராக மட்டுமே இளா பார்த்து கொண்டிருந்தாள் .
அங்கே தீபிகா தன் வலது காலை எடுத்து வைத்து புகுந்த வீட்டுக்குள் நுழைந்தால். என்னதான் தீவேஷின் மேல் அளவு கடந்த கோபம் இருந்தாலும், அவள் ஆசைப்பட்ட வாழ்வு ,எவ்வளவு போராடி தன்னுடைய மாமன் தனக்கு இந்த வாழ்வை அமைத்துக் கொடுத்தான் என்பது அவளுக்கு தெரியும். அது மட்டும் இல்லாமல் அவள் கோபத்துக்கு தூபம் போட அவளுடைய தாய் மாமன் வேறு அங்கு இல்லை. ஆதலால் சந்தோஷமாகவே அனைத்து சடங்குகளையும் செய்தால் அதை பார்த்துக்கொண்டிருந்த தீவேஷின் மனதில் அப்படி ஒரு நிம்மதி. இளா வாழ்வைப் பற்றி கவலை தான் ,ஆனால் அந்த மாணிக்கம் இப்போது ஒரு தங்கத்தின் கையில் அல்லவா இருக்கிறது. அந்த நிம்மதி அவனுக்கு ஏனென்றால் அவனுக்கு மட்டுமே உண்மை தெரியும் தன் தாய் தந்தையர்க்கு அவ்வளவாக தெரியாது .பழையதை நினைவுகூர்ந்தான்.
அப்பொழுது அவன் கல்லூரி இறுதியாண்டு படித்துக் கொண்டிருந்த காலம். அதுவும் நடுத்தர குடும்பம் தான். அவன் அப்பா ஒரு மளிகைக்கடை வைத்திருந்தார் திருச்சியில் . அப்போது படித்து முடித்து இருந்த நிவேஷ் அவரிடம் சுயதொழில் புரிய பணம் கேட்டபோது ,அவர் முதலில் தொழிலை பழகு பிறகு பார்க்கலாம் ,என்றார் .ஆனால் அவன் கனவு மிகப்பெரியது. சிறு வயது முதல் அவன் ஆசைகள் எதையும் அவர் நிறைவேற்றியது இல்லை, ஏனென்றால் அது எப்பவும் ஆடம்பரம் ,தேவையற்ற பொருட்கள் மீதே இருக்கும் அவனுக்கு ஆசை. ஆனால் தீவேஷின் தந்தை ராமநாதனுக்கு தேவையன்றி பணம் செலவழிப்பது பிடிக்காது .அதுவே தேவை என்றால் எப்பாடுபட்டாவது நிறைவேற்றி விடுவார். ஆனால் நீவேஷ்க்கு எப்போதும் அவரை தப்பாக நினைப்பதே வழக்கமாகிவிட்டது .அவனுக்கு எதையும் அனுசரித்து வாழவே பிடிக்காது. அவர் தொழில் செய்ய பணம் தர மறுக்க ,கோபித்துக் கொண்டு வீட்டைவிட்டு வெளியேறினான்.
அவனோடு பயின்ற சுகன் என்பவன் டெல்லியில் இருக்க அவனை நோக்கி பயணம் புரிந்தான். அவனைப் பற்றி இவனுக்கு எதுவும் தெரியாது. ஆனால் நிவேஷ் ஆடம்பர வாழ்வுக்கு தீனி போட்டது சுகன் தான் .ஏன் என்று கேள்வி கேட்காமல் அவனுக்கு வேண்டிய பணத்தை தாராளமாக தருவது சுகன் மட்டுமே .படித்த முடித்தவுடன் சுகன் டெல்லி திரும்பினான்.சுகனின் மறுபக்கம் இவனுக்கு தெரியாமல் பார்த்துக் கொண்டான். ஏனென்றால் நிவேஷ் ஆசை சிறுபிள்ளைத்தனமானது .ஆடம்பர வாழ ஆசைப் படுபவன் வேறு எந்த தவறான செயலுக்கும் போனதில்லை .ஆனால் பெரியவர்கள் கூறுவது போல் ஒருவனை பற்றி அறிவதற்கு அவன் நண்பனைப் பற்றி அறிந்தால் போதும் என்று. இங்கும் அதுதான் நடந்தது நிவேஷின் ஆடம்பர வாழ்க்கை மற்றும் சுகனின் கூடாநட்பு அவனின் அழிவுக்கு காரணமானது.
இவன் டெல்லி சென்றவுடன் சுதன் வழக்கம்போல் என்ன ஏது என்று கேட்காமல், அவனுக்கு தேவையான பணத்தை தர அவன் அதை வைத்து ஒரு சிறு கம்ப்யூட்டர் பயிற்சி மற்றும் அது சம்பந்தப்பட்ட ஒரு நிறுவனத்தை துவக்கினான்.சுகனின் மாளிகை போன்ற வீடு ,அவனுடைய வீட்டில் அணிவகுத்து நின்ற கார்கள் அனைத்தையும் பார்த்து முதலில் அந்த சுகபோக வாழ்வுக்கு அவன் மனது ஆசை பட்டாலும், சிறுவயது முதல் தாய் தந்தையின் நல் போதனைகளும் அவனை அதில் மூழ்க விடவில்லை. தாய் தந்தை அற்ற தன்மீது உண்மையான அன்பை மட்டுமே பொழியும் நீவேஷை சுகனை ரொம்ப பிடிக்கும் .ஆனால் அவன் சிறு வயது முதல் அனாதையாக அடுத்த வேளை சோற்றுக்காக பிச்சை எடுத்தது ,அடிவாங்கியது திருடிய உணவுக்காக சிறைக்கு சென்றது அவனை முழுதாக மாற்றியிருந்தது. அதுமட்டுமில்லாமல் பணத்திற்காக எதையும் செய்யலாம் என்ற தவறான குணம் அவன் மனதில் பதிந்தது, அதற்கு முக்கிய காரணம் தனது தாய் தவறான வழியில் சென்றதால் தான் தன் தந்தையை இழந்து ஆதலால் பெண்களை தவறானவர்கள் என்பதும் தான்.
ஒரு கட்டத்தில் தன் பார்வையில் சரியில்லாத பெண்களை கடத்தி அவர்களை போதை பழக்கத்துக்கு ஆளாகி விற்க ஆரம்பித்தான். அதில் பணம் குமிய பெரிய தலைகளுக்கு அவர்கள் விரும்பும் பெண்களை கடத்தி அவர்கள் வேலை முடிந்ததும் ரெட் லைட் ஏரியாவில் விற்க ஆரம்பித்தான். ஆனால் நிவேஷ் அவனுடைய தொழிலைப் பற்றி கேட்டபோதெல்லாம் ஒரு எக்ஸ்போர்ட் நிறுவனத்தின் பெயரை கூறுவான் .அதை மெய்யாக்குவது போல் பாதி நாள் ஊரில் இருக்க மாட்டான். அவனைப் பொறுத்தவரை அவனுக்கு நிவேஷ் ஒரு நல்ல மனிதன் அவனை இழந்துவிடக் கூடாது என்று மட்டும் தான் .ஆதலால் தன்னைப்பற்றிய எதையும் அவன் அறிய விடவில்லை.
இப்படி இருக்கும் வேளையில் தான்,நீவேஷ் அங்கு பயிற்சி எடுத்து வந்த இளாவை காதலிக்க ஆரம்பித்தான். தாய் தந்தையரற்றவளுக்கு நீவேஷின் காதல் பெரிதாக தெரிந்தது. அவன் காட்டிய அன்பில் மயங்கினாள் .நிவேஷ் செய்த ஒரே தவறு அவனைப் பற்றி எதையும் அவள் இளாவிடம் பகிரவில்லை .காலங்கள் செல்ல தேர்வில் வெற்றிபெற்ற அங்கே வட இந்தியாவில் காண்பூர் என்ற மாநகரத்திற்கு ஆட்சியராக பணியமர்த்தப்பட்டாள். தன் காதலை சுகனிடம் தாமதமாகத்தான் தெரியப்படுத்தினான் நிவேஷ் .ஏனென்றால் அவனுக்கு தெரியும் சுகனுக்கு பெண்களை பிடிக்காது என்று .முதலில் கோபப்பட்டாலும் பின்பு காதலை ஏற்றுக் கொண்டான் சுகன்.
ஆனால் அவள் ஒரு ஆட்சியாளர் என்ற போது முதலில் மிரண்டான்.ஏனென்றால் இப்போது கொஞ்ச நாளாக அவனுக்கு தென்னிந்தியாவில் அவனுடைய தொழிலை நடத்த முடியவில்லை. அங்கே புதிதாக பதவியேற்ற புது போலீஸ்களாள் அவனுக்கு நிறைய குடைச்சல்கள். ஆதலால் அவனது தொழில்களை அவன் வட இந்தியா பக்கம் திருப்பி இருந்தான் .அதுவும் தன்னுடைய முகமூடியை மறைத்துக்கொண்டு நிவேஷ் ஒரு கம்ப்யூட்டர் ஜீனியஸ் அவன் மூலமாக அவனை அறியாமல்,அவனுடைய பெயர் மூலமாக அனைத்து ஆன்லைன் வியாபாரங்களில் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் .நீவேஷ் உலக அறிவில் சைபர் தான் .என்ன ஏது என்று தெரியாமல் அவனுக்கு அவன் கேட்ட அனைத்து உதவிகளையும் புரிந்தான்.
இந்நிலையில்தான் ஒரு கோயிலில் தங்களின் திருமணத்தை பதிவு செய்து கொண்டனர் இளாவும் நீவேஷம். எவ்வளவோ அழைத்தும் சுகன் வர மறுத்துவிட்டான். உத்திரப்பிரதேச மாநிலத்தில் பெண்கள் அதிக அளவில் தொலைந்து போக ஒரு ஆட்சியாளராக அதில் கவனம் செலுத்தினால் இளா. என்னதான் அதில் அவள் திறம்ப்பட காய் நகர்த்எதினாளும் அவளால் அந்த கயவனின் இருப்பிடத்தையும் தொடர்புகளையும் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. அப்போதுதான் தன் கணவனின் கம்ப்யூட்டர் அறிவின் மீது நம்பிக்கை கொண்டு அவனிடம் விசையத்தை கூறினாள் .அப்போது சரியாக அனைத்து ஆட்சியாளர்களின் கூட்டத்திற்கு அவளுக்கு அழைப்பு விடுக்கப்பட்டது .ஐந்து நாள் கூட்டத்திற்காக அவள் டெல்லிக்கு பயணம் புரிந்தால் .நீ போய் திரும்பி வரும்போது அனைத்து ஆதாரங்களும் உனக்கு நான் சமர்ப்பிப்பேன் ,என்று நிவேஷ் வாக்கு கொடுத்திருந்தான்.
ஆனால் அந்தக் கூட்டம் முடிவதற்கு உள்ளே அவளுக்கு நீவேஷ்க்கும் அந்த கூட்டத்திற்கும் சம்பந்தம் உண்டு என்ற தகவல் வர அதிர்ந்துதான் போனாள் .ஆனால் அனைத்து சாட்சியங்களும் அவனுக்கு எதிராகவே இருந்தது. அதுமட்டுமில்லாமல் அவனுக்கு ஒரு குடும்பம் திருச்சியில் இருப்பதாகவும் தெரிய வந்தது. அவன் தன்னை ஒரு அனாதை என்று அவளுக்கு அறிமுகப்படுத்தி இருந்தால் இதை எதையும் அவளால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. தற்செயலாக அவள் கைகல் தன் வயிற்றை தடவியது ஆம் அவளுக்கு நாள் தள்ளி இருந்தது .
தொடரும்
காரியங்கள் துரிதமாக நடைபெற்றது. பார்த்திபன் கார்த்திக் அவனின் தந்தை சம்பவ இடத்திற்கு விரைந்தனர் .எவ்வளவு வற்புறுத்தியும் சேரன், மதன், இருவரும் முதலுதவி செய்ய யாரையும் அருகில் கூட விடவில்லை. இவர்களின் தொடர் முயற்சியால் பெண்கள் கடத்தல் தடைப்பட்டது .ஆனால் மேற்கொண்டு எதையும் அவர்களால் செய்ய முடியவில்லை என்பதை விட அதற்கு பெரிய தலைகளின் தலையீடு பெரும் தடையாக இருந்தது .சேரனை சமாளிக்க முடிந்த அவரால் மதனை சமாளிக்க முடியவில்லை. ஒன்றும் செய்ய முடியாமல் இருப்பதற்கு ,”எதற்கு இந்த பதவியில் இருக்க வேண்டும்”, என்று தனது ராஜினாமா கடிதத்துடன் மகேஸ்வரன் முன்பு போய் நின்றான் மதன் .
ஆனால் அவரோ, ‘இதை நான் நீண்ட விடுமுறை ஆக பதிவு செய்கிறேன், இந்த ஓய்வு உனக்கு வேலைக்குத் தேவைப்படும் பொறுமையையும் விவேகத்தையும் கொடுக்கும்”, என்று அனுப்பி வைத்தார் .ஏனென்றால் அவருக்கு தெரியும் அவன் மீண்டும் வருவான் என்று .இந்த வேலையை அவன் எவ்வளவு காதலித்தான் என்றும், ஜனார்த்தனன் கண்களில் மண்ணைத் தூவி இந்த வேலைக்கு எவ்வளவு கடினமாக உழைத்து அதற்கு அவனுக்கு பக்கபலமாக இருந்தது அவனுடைய குடும்பத்தினர் அனைவரும் .ஆதலால் அவர் அவனினன் விலகலை விடுமுறையை ஆகவே பாவித்தார் .அன்று முதல் இன்று வரை மதனின் நிழல் ஆனான் சேரன் .
இந்த மூன்று ஆண்டுகளில் என்னதான் தன் கவனத்தை பார்த்திபனுடன் சேர்ந்த ஐடி கம்பெனி ஆரம்பித்தாலும் அவனின் தேடுதல் வேட்டை மட்டும் ஓயவில்லை .பார்த்திபன் இவர்களின் நட்பு வட்டத்தில் சற்று எளிமையான குடும்பத்தில் பிறந்தவன். தாய் தந்தை சிறுவயதிலேயே பறிகொடுத்துவிட்டவன் தன் ஒரே உறவான பாட்டியுடன் வசிப்பவன். பார்த்திபனுக்கு இந்த வேலையில் நாட்டம் இல்லை .ஆதலால் ஒரு ஐடி கம்பெனியில் பணிபுரிந்து கொண்டிருந்தான். மதன் வேலையில் இருந்து ஒதுங்கியதும் தன் வீட்டில் ஏற்கனவே கூறியது போல் ஐடி கம்பெனி ஒன்றை மெய்யாகவே ஆரம்பித்து பார்த்திபனை இனைத்துக்கொண்டான். இன்றுவரை அதை முழுமனதோடு இறங்கி அதில் வெற்றியும் கண்டான் .
தன் தந்தையின் கண்டிப்புக்கு எல்லாம் செவிசாய்க்காத கௌசல்யா, அவர்கள் எனக்கு எவ்வளவு பெரிய பதவியில் இருந்தாலும், டேய் அண்ணா தான்”, என்றால். அதற்கு அவர்கள் ,”ஆமாம் தேவதையே “,என்றனர் கோரசாக .ஆமாம் இதில் பார்த்திபன் சேர்த்தி கிடையாது. கௌசல்யா கண்கள் இவர்களின் மூவரை தாண்டி அலைபாய்வதை கண்டுகொண்ட இளா ,அவள் பார்வை சென்ற பக்கம் பார்த்தாள். அங்கே பார்த்திபன் வந்து கொண்டிருந்தான் .அவள் முகத்தில் அப்படி ஒரு ஒளி ஆனால் ,”வா பார்த்திபா “,என்ற மதன் குரல் கேட்டவுடன் அந்த ஒளி பொய்யோ என்பது போல் சுத்தமாக துடைத்து நடப்புக்கு வந்தாள் .
அனைவரும் வீட்டின் ஹாலில் அமர , மகேஸ்வரனின் துணைவி அவர்களுக்கு தண்ணீர் அருந்த கொண்டு வந்து கொடுத்தார். மதன் தன் நண்பர்களுடன் அமர, தனித்துவிடப்பட்ட இளா உடன் கௌசல்யா வந்து அமர்ந்துகொண்டாள் ருக்கும் உடன் இணைந்து கொண்டார். “ அப்புறம் அண்ணி சொல்லுங்க உங்களை பற்றி” என்று கௌசல்யா வளவளக்க ,”அது நல்ல பெண் உன்னைப் போல அல்ல,அமைதியான அடக்கமாய் இரு நாளைக்கு போற வீட்டுல மாமியார் நாத்தனார் எல்லாம் என்னைய தான் பிள்ளை வளர்த்திருக்க லட்சணத்தைப் பார் என்று கேள்வி கேட்பாங்க”, என்றார் அவளை கண்டித்து.
“ அம்மா டோன்ட் வரி கண்டிப்பா 100% சொல்றேன் உனக்கு அப்படி ஒரு செய்தியே உனக்கு வராது .அதுவும் மாமனார் மாமியார் நாத்தனார் யாருமில்லாத வீட்டுக்குத்தான் நான் போவேன் வேணும்னா மாமன் மச்சான் மாப்பிள்ளை என்று 2,3 தடிமாடு வேண்டுமென்றால் இருக்கும் பார்த்துக்களாம்”, என்று அவள் பார்த்திபனை ஓரப்பார்வை பார்த்துக்கொண்டே கூற , இதைக் கேட்டுக் கொண்டு தண்ணீர் அருந்திக் கொண்டிருந்த அவனுக்கோ குறை ஏறியது ,”உடனே டேய் மாப்பிள்ளை மச்சான் மாமா என்று மூன்று விதமான குரல்கள் ஒலிக்க”, அவன் தலையில் சேரன் கார்த்தி மதன் தட்ட இளாவுக்கு ஏதோ பொறி தட்ட ,அவள் கௌசல்யாவை பார்க்க. அவள் முகத்தில் அப்படி ஒரு புன்னகை .ஆனால் பிறர் அறியும் முன் அதை துடைத்து விட்டாள்.
“அம்மாடி இளா இவங்க இப்படித்தான் எப்பவும் கலகலன்னு இருப்பாங்க, எங்க கண்னே பட்டுடுச்சு போல ,இந்த கலகலப்பு போய், ஆளுக்கு ஒரு பக்கமாக சிதறிக் கிடக்காங்க, நீ வந்த நேரம் அடுத்து அடுத்து சுப நிகழ்வு நடந்து ,இந்த குடும்பம் விருத்தி அடையனும் டா “,என்றார் ருக்கு.”ஐயோ அம்மா இப்பதானே வீட்டுக்குள்ள வந்து இருக்காங்க, அதுக்குள்ளவா “,என்று அவள் ருக்குவை அடக்க .இவை அனைத்தையுமே ஒரு பார்வையாளராக மட்டுமே இளா பார்த்து கொண்டிருந்தாள் .
அங்கே தீபிகா தன் வலது காலை எடுத்து வைத்து புகுந்த வீட்டுக்குள் நுழைந்தால். என்னதான் தீவேஷின் மேல் அளவு கடந்த கோபம் இருந்தாலும், அவள் ஆசைப்பட்ட வாழ்வு ,எவ்வளவு போராடி தன்னுடைய மாமன் தனக்கு இந்த வாழ்வை அமைத்துக் கொடுத்தான் என்பது அவளுக்கு தெரியும். அது மட்டும் இல்லாமல் அவள் கோபத்துக்கு தூபம் போட அவளுடைய தாய் மாமன் வேறு அங்கு இல்லை. ஆதலால் சந்தோஷமாகவே அனைத்து சடங்குகளையும் செய்தால் அதை பார்த்துக்கொண்டிருந்த தீவேஷின் மனதில் அப்படி ஒரு நிம்மதி. இளா வாழ்வைப் பற்றி கவலை தான் ,ஆனால் அந்த மாணிக்கம் இப்போது ஒரு தங்கத்தின் கையில் அல்லவா இருக்கிறது. அந்த நிம்மதி அவனுக்கு ஏனென்றால் அவனுக்கு மட்டுமே உண்மை தெரியும் தன் தாய் தந்தையர்க்கு அவ்வளவாக தெரியாது .பழையதை நினைவுகூர்ந்தான்.
அப்பொழுது அவன் கல்லூரி இறுதியாண்டு படித்துக் கொண்டிருந்த காலம். அதுவும் நடுத்தர குடும்பம் தான். அவன் அப்பா ஒரு மளிகைக்கடை வைத்திருந்தார் திருச்சியில் . அப்போது படித்து முடித்து இருந்த நிவேஷ் அவரிடம் சுயதொழில் புரிய பணம் கேட்டபோது ,அவர் முதலில் தொழிலை பழகு பிறகு பார்க்கலாம் ,என்றார் .ஆனால் அவன் கனவு மிகப்பெரியது. சிறு வயது முதல் அவன் ஆசைகள் எதையும் அவர் நிறைவேற்றியது இல்லை, ஏனென்றால் அது எப்பவும் ஆடம்பரம் ,தேவையற்ற பொருட்கள் மீதே இருக்கும் அவனுக்கு ஆசை. ஆனால் தீவேஷின் தந்தை ராமநாதனுக்கு தேவையன்றி பணம் செலவழிப்பது பிடிக்காது .அதுவே தேவை என்றால் எப்பாடுபட்டாவது நிறைவேற்றி விடுவார். ஆனால் நீவேஷ்க்கு எப்போதும் அவரை தப்பாக நினைப்பதே வழக்கமாகிவிட்டது .அவனுக்கு எதையும் அனுசரித்து வாழவே பிடிக்காது. அவர் தொழில் செய்ய பணம் தர மறுக்க ,கோபித்துக் கொண்டு வீட்டைவிட்டு வெளியேறினான்.
அவனோடு பயின்ற சுகன் என்பவன் டெல்லியில் இருக்க அவனை நோக்கி பயணம் புரிந்தான். அவனைப் பற்றி இவனுக்கு எதுவும் தெரியாது. ஆனால் நிவேஷ் ஆடம்பர வாழ்வுக்கு தீனி போட்டது சுகன் தான் .ஏன் என்று கேள்வி கேட்காமல் அவனுக்கு வேண்டிய பணத்தை தாராளமாக தருவது சுகன் மட்டுமே .படித்த முடித்தவுடன் சுகன் டெல்லி திரும்பினான்.சுகனின் மறுபக்கம் இவனுக்கு தெரியாமல் பார்த்துக் கொண்டான். ஏனென்றால் நிவேஷ் ஆசை சிறுபிள்ளைத்தனமானது .ஆடம்பர வாழ ஆசைப் படுபவன் வேறு எந்த தவறான செயலுக்கும் போனதில்லை .ஆனால் பெரியவர்கள் கூறுவது போல் ஒருவனை பற்றி அறிவதற்கு அவன் நண்பனைப் பற்றி அறிந்தால் போதும் என்று. இங்கும் அதுதான் நடந்தது நிவேஷின் ஆடம்பர வாழ்க்கை மற்றும் சுகனின் கூடாநட்பு அவனின் அழிவுக்கு காரணமானது.
இவன் டெல்லி சென்றவுடன் சுதன் வழக்கம்போல் என்ன ஏது என்று கேட்காமல், அவனுக்கு தேவையான பணத்தை தர அவன் அதை வைத்து ஒரு சிறு கம்ப்யூட்டர் பயிற்சி மற்றும் அது சம்பந்தப்பட்ட ஒரு நிறுவனத்தை துவக்கினான்.சுகனின் மாளிகை போன்ற வீடு ,அவனுடைய வீட்டில் அணிவகுத்து நின்ற கார்கள் அனைத்தையும் பார்த்து முதலில் அந்த சுகபோக வாழ்வுக்கு அவன் மனது ஆசை பட்டாலும், சிறுவயது முதல் தாய் தந்தையின் நல் போதனைகளும் அவனை அதில் மூழ்க விடவில்லை. தாய் தந்தை அற்ற தன்மீது உண்மையான அன்பை மட்டுமே பொழியும் நீவேஷை சுகனை ரொம்ப பிடிக்கும் .ஆனால் அவன் சிறு வயது முதல் அனாதையாக அடுத்த வேளை சோற்றுக்காக பிச்சை எடுத்தது ,அடிவாங்கியது திருடிய உணவுக்காக சிறைக்கு சென்றது அவனை முழுதாக மாற்றியிருந்தது. அதுமட்டுமில்லாமல் பணத்திற்காக எதையும் செய்யலாம் என்ற தவறான குணம் அவன் மனதில் பதிந்தது, அதற்கு முக்கிய காரணம் தனது தாய் தவறான வழியில் சென்றதால் தான் தன் தந்தையை இழந்து ஆதலால் பெண்களை தவறானவர்கள் என்பதும் தான்.
ஒரு கட்டத்தில் தன் பார்வையில் சரியில்லாத பெண்களை கடத்தி அவர்களை போதை பழக்கத்துக்கு ஆளாகி விற்க ஆரம்பித்தான். அதில் பணம் குமிய பெரிய தலைகளுக்கு அவர்கள் விரும்பும் பெண்களை கடத்தி அவர்கள் வேலை முடிந்ததும் ரெட் லைட் ஏரியாவில் விற்க ஆரம்பித்தான். ஆனால் நிவேஷ் அவனுடைய தொழிலைப் பற்றி கேட்டபோதெல்லாம் ஒரு எக்ஸ்போர்ட் நிறுவனத்தின் பெயரை கூறுவான் .அதை மெய்யாக்குவது போல் பாதி நாள் ஊரில் இருக்க மாட்டான். அவனைப் பொறுத்தவரை அவனுக்கு நிவேஷ் ஒரு நல்ல மனிதன் அவனை இழந்துவிடக் கூடாது என்று மட்டும் தான் .ஆதலால் தன்னைப்பற்றிய எதையும் அவன் அறிய விடவில்லை.
இப்படி இருக்கும் வேளையில் தான்,நீவேஷ் அங்கு பயிற்சி எடுத்து வந்த இளாவை காதலிக்க ஆரம்பித்தான். தாய் தந்தையரற்றவளுக்கு நீவேஷின் காதல் பெரிதாக தெரிந்தது. அவன் காட்டிய அன்பில் மயங்கினாள் .நிவேஷ் செய்த ஒரே தவறு அவனைப் பற்றி எதையும் அவள் இளாவிடம் பகிரவில்லை .காலங்கள் செல்ல தேர்வில் வெற்றிபெற்ற அங்கே வட இந்தியாவில் காண்பூர் என்ற மாநகரத்திற்கு ஆட்சியராக பணியமர்த்தப்பட்டாள். தன் காதலை சுகனிடம் தாமதமாகத்தான் தெரியப்படுத்தினான் நிவேஷ் .ஏனென்றால் அவனுக்கு தெரியும் சுகனுக்கு பெண்களை பிடிக்காது என்று .முதலில் கோபப்பட்டாலும் பின்பு காதலை ஏற்றுக் கொண்டான் சுகன்.
ஆனால் அவள் ஒரு ஆட்சியாளர் என்ற போது முதலில் மிரண்டான்.ஏனென்றால் இப்போது கொஞ்ச நாளாக அவனுக்கு தென்னிந்தியாவில் அவனுடைய தொழிலை நடத்த முடியவில்லை. அங்கே புதிதாக பதவியேற்ற புது போலீஸ்களாள் அவனுக்கு நிறைய குடைச்சல்கள். ஆதலால் அவனது தொழில்களை அவன் வட இந்தியா பக்கம் திருப்பி இருந்தான் .அதுவும் தன்னுடைய முகமூடியை மறைத்துக்கொண்டு நிவேஷ் ஒரு கம்ப்யூட்டர் ஜீனியஸ் அவன் மூலமாக அவனை அறியாமல்,அவனுடைய பெயர் மூலமாக அனைத்து ஆன்லைன் வியாபாரங்களில் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் .நீவேஷ் உலக அறிவில் சைபர் தான் .என்ன ஏது என்று தெரியாமல் அவனுக்கு அவன் கேட்ட அனைத்து உதவிகளையும் புரிந்தான்.
இந்நிலையில்தான் ஒரு கோயிலில் தங்களின் திருமணத்தை பதிவு செய்து கொண்டனர் இளாவும் நீவேஷம். எவ்வளவோ அழைத்தும் சுகன் வர மறுத்துவிட்டான். உத்திரப்பிரதேச மாநிலத்தில் பெண்கள் அதிக அளவில் தொலைந்து போக ஒரு ஆட்சியாளராக அதில் கவனம் செலுத்தினால் இளா. என்னதான் அதில் அவள் திறம்ப்பட காய் நகர்த்எதினாளும் அவளால் அந்த கயவனின் இருப்பிடத்தையும் தொடர்புகளையும் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. அப்போதுதான் தன் கணவனின் கம்ப்யூட்டர் அறிவின் மீது நம்பிக்கை கொண்டு அவனிடம் விசையத்தை கூறினாள் .அப்போது சரியாக அனைத்து ஆட்சியாளர்களின் கூட்டத்திற்கு அவளுக்கு அழைப்பு விடுக்கப்பட்டது .ஐந்து நாள் கூட்டத்திற்காக அவள் டெல்லிக்கு பயணம் புரிந்தால் .நீ போய் திரும்பி வரும்போது அனைத்து ஆதாரங்களும் உனக்கு நான் சமர்ப்பிப்பேன் ,என்று நிவேஷ் வாக்கு கொடுத்திருந்தான்.
ஆனால் அந்தக் கூட்டம் முடிவதற்கு உள்ளே அவளுக்கு நீவேஷ்க்கும் அந்த கூட்டத்திற்கும் சம்பந்தம் உண்டு என்ற தகவல் வர அதிர்ந்துதான் போனாள் .ஆனால் அனைத்து சாட்சியங்களும் அவனுக்கு எதிராகவே இருந்தது. அதுமட்டுமில்லாமல் அவனுக்கு ஒரு குடும்பம் திருச்சியில் இருப்பதாகவும் தெரிய வந்தது. அவன் தன்னை ஒரு அனாதை என்று அவளுக்கு அறிமுகப்படுத்தி இருந்தால் இதை எதையும் அவளால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. தற்செயலாக அவள் கைகல் தன் வயிற்றை தடவியது ஆம் அவளுக்கு நாள் தள்ளி இருந்தது .
தொடரும்
Matharasi
Moderator
அத்தியாயம் 8
இந்த கேசை வெற்றிகரமாக முடித்து அவனிடம் சொல்லலாம் என்று தான் நினைத்திருந்தாள். ஆனால் ஒரு குற்றவாளி இடமே உண்மையை கண்டுபிடிக்க சொல்லி வந்த தன் மடத்தனத்தை நினைத்து அவளால் எதையுமே சிந்திக்க முடியவில்லை .அப்போது நீவேஷீடம் இருந்து ஒரு அழைப்பு வர முதலில் தவிர்த்தவள் பின்பு எடுத்தால் ,” இளா நீ எங்கே”, என்று பதட்டமாக வினாவ முதலில் கொதித்து எழப்போனவள், இதுவரை அவனின் நிதானமான நடிப்பு நினைவு வர ,ஒரு முடிவுடன் எதுவும் அறியாதவாறு,” இங்கேதான் விடுதியில் நாளை மாலை கிளம்பி விடுவேன், எனக்கு சற்று சோர்வாக இருக்கிறது ,நேரில் வந்து பேசிக் கொள்வோம்”, என்று பதிலளிக்க “, நிவேஷ் அந்த குரலில் இருந்த உண்மையான சோர்வில், அவள் மேல் அவன் வைத்திருந்த உண்மையான காதலின் சாட்சி அவளின் வயிற்றில் வளர்வதை அறிந்து கொண்டவன்,” சரி நான் வேண்டுமானால் கிளம்பி வரவா”, என்றான் சிறு எதிர்பார்ப்புடன் அவன் கூற வந்ததை மறந்து, ஒருவேளை அவன் கூறியிருந்தால் அவள் அதன் உண்மையான தன்மையை ஆராய்ந்து பார்த்து இருந்திருப்பாள் . ஆனால் விதி யாரை விட்டது ,”அது எல்லாம் ஒன்றும் இல்லை, நாளை நம் வாழ்வில் இன்றியமையாத நாளாக இருக்க வேண்டும், ஆதலால் நானே வருகிறேன் உங்களை பார்க்க விலைமதிப்பில்லாத பரிசுடன்”, என்று முடித்துவிட்டு தொடர்பை அனைத்து இருந்தாள் .
இருவரும் இரு பெரும் பொருள் வேறுபாடு உடன் பேசினர் ஆனால் எல்லா சாட்சியங்களையும் மீண்டும் ஆராய்ந்தவள் அதில் நிகேஷ் குடும்பத்தினரின் உண்மையான நிலையும் அவளுக்கு தெரிந்தது. ஆனால் சுகனின் ஈடுப்பாட்டை அவளால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. அனைத்து சாட்சியங்களும் நிவேஷீக்கு எதிர்ராகவே அமைந்திருந்தது. அனைத்தையிம் எடுத்துக் கொண்டு அவள் காவல் படையோடு கிளம்ப ஆயூத்தமாக சுகனிடம் இருந்து அவளுக்கு அழைப்பு வந்தது .அவளுக்கு முதலில் பிரமிப்பு, இத்தனை நாட்களில் ஒரு நாள் கூட அவன் அவளை நிமிர்ந்து பார்த்தது கூட கிடையாது . அழைப்பை ஏற்றவள் இளா மா ,நான் சுகன் பேசுகிறேன்”, என்றான்.ஆனால் அவளால் அவனின் நிலையின் தன்மையை அறிய முடியவில்லை. அனைத்து உணர்ச்சிகளையும் துடைக்கப்பட்ட குரல் .”சொல்லுங்கள் “, என்றால் தன் பதவிக்குரிய மிடுக்குடன் .அந்த முதல் குறலிலேயே அவளை திமிரின் பிறப்பிடமாக முத்திரை வைத்து விட்டான் .
“அது வந்து மா, நீ டெல்லியில் இருந்து கிளம்பி விட்டாயா”, என்றான் இல்லாத பொறுமையுடன் . “ஆம்”, என்றால் மிடுக்காக ,”நீ எதற்காக கிளம்பி வருகிறாய் என்று எனக்கு தெரியும் ,ஆனால் நீ அவனை ஒன்றும் சொய்வதற்கு நான் ஒப்புக்கொள்ள மாட்டேன் மரியாதையாக சாட்சியங்களை என்னிடம் ஒப்படைத்துவிட்டு உன் பணியை துரத்து அவனுக்கு மனைவியாக மட்டும் நீ வரவேண்டும் ,அப்படி இல்லை என்றால் “, என்றான் கடுமையாக. “என்ன ,என்னை இவ்வளவு தைரியமாக மிரட்டுகிறீர்கள் ,ஆமாம் யார் நீங்கள் முதலில் அந்தக் கயவனின் நண்பன் அல்லவா, நீங்களும் அப்படித்தானே பேசுவீர்கள் “,என்றால் எள்ளலாக.” மிக நல்லது உன் மேல் உயிரையே வைத்திருக்கும் ஜீவன் மீது நீ கொண்ட காதலை பார்க்கும்போது மெய் சிலிர்த்துப் போகிறது”, என்றான் அவனும் அதே எள்ளலுடன் ,பின்பு அவனே தொடர்ந்து ,”இறுதியாக கேட்கிறேன் சாட்சியங்களையும் ஆதாரங்களையும் என்னிடம் கொடுத்துவிட்டு, நீ அவனுடன் வேறு தேசம் சென்று வாழ போகிறாயா இல்லையா”, என்றவனை இடை மறித்து, “ இல்லை என்றால் என்ன செய்து விடுவீர்கள்”, என்றால் ஆக்ரோஷமாக .
“அவன் என் உயிர் போன்றவன் ,அவனைக் காக்க நான் எதையும் செய்வேன், நீ அவனை நெருங்கக் கூட முடியாது, உன்னால் முடிந்ததை பார்த்துக் கொள்”, என்று முடித்துவிட்டு கைபேசியை அணைத்து விட்டான். இவள் உடனே ஜிபிஎஸ் மூலம் நிவேஷ் இருப்பிடத்தை ட்ராக் செய்ய ,அது அவர்கள் வீட்டையே காட்ட ,உடனே அருகில் இருந்த காவல் நிலையத்திற்கு தொடர்பு கொண்டு விறைய செய்தால் ,அவளும் அவன் இருப்பிடம் நோக்கி விமானத்தின் மூலம் அங்கே சென்றால், பின்பு அங்கிருந்து அவளுடைய வாகனத்தில் ஏரி அவளுக்கு ஒரு தெரியாத நம்பரில் இருந்து அழைப்பு வந்தது, அதை உயிர் பித்தவள்,” இளா மா நான் உன்னை விட்டுப் போகிறேன், நீ தயவு செய்து இங்கே இருக்காதே ,அங்கே திருச்சியில் “,என்று முடித்தும் முடிக்காமல் அவன் திணற, “போதும் நிறுத்துங்கள் உங்கள் நடிப்பைப், நான் எதற்காக தலைமறைவாக வாழ வேண்டும் ,நீ ஒரு கயவன் ஒரு பெண் பித்தனைய நான் காதலித்தேன், எனக்கே என்மேல் கோபமாக வருகிறது, உனக்குத் என் கையால் தான் அனைத்தும் ,வருகிறேன் உன் இருப்பிடத்திற்கு”, என்றால் அகங்காரத்துடன் .”இளா மா , இல்லைடா எதையும் கூறும் நிலையில் நான் இல்லை ,தயவு செய்து நீயும் குழந்தையும்”, என்று அவன் திணறுவதற்கும், இவள் வந்த வாகனம் எதிரில் அதிவேகத்துடன் வந்த லாரியுடன் மொதுவதற்கும் சரியாக இருந்தது .
அதன் பின்பு அவள் கண்விழித்தபோது அவள் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தாள். ஒரு பார்வையை அவள் சுழல விட அங்கே நிவேஷ்ன் சாயலில் ஒருவனைக் கண்டால்,” நீங்கள்”, என்று அவள் மெல்ல வினாவ, அவள் குரலில் அவளை திரும்பிப் பார்த்தவன் ,அவள் அருகில் வர,” நான் திவேஷ் ,அவனின் தம்பி என்று சொல்ல மனசு வரவில்லை என்னை நீங்கள் உங்களின் பாதுகாவலனாக ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள்”, என்றான் அவன் பரிவுடன் . பிறகு அவள் வயிற்றைத் தடவிப் பார்த்துக்கொண்வளுக்கு, அதில் ஏதோ அவளுக்கு புரிய ,அவனை நிமிர்ந்து பார்க்க ,”தெய்வம் யாரை விட்டு வைத்தது ,எப்போது அவன் உயிர் அவனைவிட்டு பிரிந்ததோ, அப்போது அவன் குழந்தையையும் அவன் எடுத்துக் கொண்டான்”, என்றான் வேதனையாக .அவள் மௌனமாக கண்ணீர் வடித்தாள்..திரும்பவும் தன் விதி தன்னை அனாதையாக ஆக்கியதை நினைத்து. அவன் செய்த தவறுக்கு அவனுக்கு தண்டனை வாங்கித்தர நினைத்தாலே தவிர ,தன் குழந்தையை பெற்றுக் கொள்ளவே ஆசைப்பட்டால், நல்ல குழந்தையாக வளர்க்க நினைத்தால் , தன் தாய் தன்னை முறையற்று பெற்று விட்டதை போல, அவள் அந்த குழந்தையை விட நினைக்கவில்லை .
முதலில் திவேஷ் உடன் செல்ல மறுத்தவள்,தீவேஷின் வாதங்களையிம் அதிலிருக்கும் அன்பையும் புரிந்து கொண்டு அவனுடன் சென்றாள் .அதற்கு மற்றொரு காரணம் நீவேஷீன் மேல் இருந்த குற்றம் அனைத்தையும் அவன் கோர விபத்தில் இறந்தை காரணம் காட்டி முடித்திருந்தனர். அதுமட்டுமல்லாமல் ,சுகன் அவன் பேசிய பேச்சு என்ன ,ஆனால் அவனைப் பற்றி தீவேஷுக்கு ஒன்றும் தெரியவில்லை. நிவேஷ் பயணித்த கார் பெட்ரோல் டேங்க் வெடித்து அவன் இறந்ததால் அவன் அஸ்தி மட்டுமே டெல்லி அரசு மருத்துவமனையில் வைக்கப்பட்டு இருக்க ,அதை பெற கூட சுகன் வரவில்லை ,என்பதே அவளை சிந்திக்க வைத்தது .அவள் கண்விழித்தபோது அவளுக்கு புரிந்து விட்டது, அவள் தென் இந்தியாவுக்கு வந்து விட்டது .அவள் அதைப் பற்றி கேட்டபோது திவேஷ் அவளுக்குத் தெரிந்ததை கூறினான் .
அவன் அந்த சம்பவம் நடக்கும் முன்பே அவனுக்கு ஒரு தெரியாத நம்பரிலிருந்து அழைப்பு வந்தது. அதில் ஒரு ஆண் பேசினான் .” உன் அண்ணன்னால் பாதிக்கப்பட்ட பேதையை வந்து காப்பாற்றி செல், அவள் உன் அண்ணனின் மகவை சுமக்கிறாள் ,இங்கே இருந்து இன்னும் சட்டம் ஒழுங்கு என்று கூறிக்கொண்டே இருந்தாள் என்றால் அவள் உயிருக்கு மற்றும் உடமைக்கு ஆபத்து ,இதை நான் ஏன் உன்னிடம் கூறிக் கொண்டிருக்கிறேன் என்று நினைக்கிறாயா ,உன் அண்ணன் உயிருடன் இல்லை ,அதனால் அவன் குழந்தையாவது காப்பாற்றிக் கொள்”, என்று கூறி வைத்து விட்டான். உங்கள் இருப்பிடமும் அவன்தான் குறுந்தகவல் அனுப்பி இருந்தான். நான் வந்த போது அனைத்தும் முடிந்திருந்தது .நான் நீங்கள் அணுமதிக்கப்பட்ட மருத்துவமனைக்கு வந்தபோது இரவு 1 மணி அப்போது உங்கள் அறையை இருவர் நோட்டம் விடுவதை பார்த்தேன் ,அவர்களை பார்த்தாலே தெரிந்தது ஏதோ சரியில்லை என்று ,அவர்கள் கண்ணை குத்தி யாரும் அறியாமல் அங்கே இருந்த எனக்கு தெரிந்த சில நல்ல உள்ளங்களால் உங்களை இங்கே கொண்டுவர முடிந்தது “ என்றான். அவன் கூறியதையும் நடந்த அனைத்தையும் நினைவுபடுத்தியவள், அவள் மீண்டும் தன்னை முழுமையாக தயார் படுத்தி இதற்கு பின்னணியில் யார் இருக்கிறார்கள் என்று சாட்சிய ஆதாரங்களை திரட்டி பின்னரே,இப்பதவியில் அமரலாம் என்று முடிவு எடுத்தால் .அவள் அதற்காகத்தான் தீவேஷுடன் அவ்வப்போது வெளியிடங்களுக்கு செல்வாள். அப்படி செல்லும் வேலையில் தான் ஒரு நாள் அவள் பலவீனப்பட்டு மயக்கம் வர ,அவன் அவளைத் தூக்கிக்கொண்டு மருத்துவமனை விறைந்தான் அதையே புகைப்படமாக எடுத்து அந்த புகைப்படத்தால் தான் இன்று அவளுக்கும் மதனுக்கும் திருமணம் நடைபெற காரணமாக போயிற்று.
ஆனால் அவள் மறுபடியும் பணிக்கு அமர தற்போது என்ன வில்லை, ஏனென்றால் அவள் பட்ட அடிகள் அத்தனை ,என்னதான் அவள் இடம் மாறி , வந்தாலும் அந்த நிவேஷ் பெயர் அவள் பெயருடன் இழிவு பட்டிருக்க அவளுக்கு திருப்பி அந்த பதவியில் அமர மனது இடம் தரவில்லை .அதனால்தான் காலையில் அவன் கூறும் போது அவள் எவ்வளவோ மறுத்து பார்த்தாள்.
அனைத்தையும் முடித்து மதனின் தாயும், அத்தை மாமா வீடு திரும்பும் வேளையில், காரில் சுகந்தா முகம் வாடி இருப்பதை பார்த்த சிங்கமுத்து, ஏன் வாடி இருக்கிறாய் “, என்று கேட்டார் அதற்கு சுகந்தா,” இப்போது என் முதல் பெண் குழந்தை இருந்திருந்தால், அவளுக்கும் இப்படித்தானே திருமணம் முடித்து அனுப்பி வைத்து இருந்திருப்பேன் “,என்றால் கவலையாக. இதைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்த வைதேகி, “என்ன பேச்சு இது அதுவும் யாரின் முன்னிலையில் ,அவர் உன்னை முழுமனதோடு ஏற்றுக் கொண்டுவிட்டார், உன் அண்ணன் செய்த பெருந்தவறு ,ஆனால் விதியின் செயலால் அந்த குழந்தை இறந்து போனதை, நீ அறிவாய் அல்லவா பின் ஏன் இப்படி பேசுகிறாய் “,என்றார் கோபமாக. “இல்லை அண்ணி இல்லை, என் குழந்தை இறக்க வில்லை என் உள்மனது கூறுகிறது, என் குழந்தை எங்கோ இன்றும் நலமாக வாழ்கிறது ,என் என் பிறவி முடிவதற்குள் அதை நிச்சயமாக நான் பார்த்து விடுவேன்”, என்றார் ஒரு துடிப்புடன்.
“ அப்படி ஒருவேளை அந்த குழந்தை உயிரோடு இருந்தால் நிச்சயம் அதை உனக்கு நான் கண்டுபிடித்து தருவேன் என்னை முழுதாக நம்பிக்கை அல்லவா “,என்றார் சிங்கமுத்து .' உங்களை நம்பாமல் யாரை நம்புவேன்”, என்றார் தீர்க்கமாக. “பின் கவலையை விடு ,மாப்பிள்ளை எப்படியிம் பதவி ஏற்று விடுவான் பின் அவனிடம் பக்குவமாகப் பேசி இது என்ன என்று நான் பார்க்க சொல்கிறேன் ,அதுவரை பொறுமையாக இரு ,அதுவரை ஐனாரிடம் எதையும் சொல்லாதே ,உன்னை கெஞ்சி கேட்கிறேன் ,அவன் இதற்கு சம்மதிக்க மாட்டான் ,ஏற்கனவே மாப்பிள்ளை செய்த செயலால் அவன் மிகவும் வருத்தமாக இருக்கிறான், நீயும் அவனை வருத்தாதே”, என்றார் தன் நண்பனின் மீது உண்மையான அக்கறையுடன்.
இதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த வைதேகி மிகவும் கலங்கிப் போனார். ஏனென்றால் தன் கணவனின் உண்மையான முகம் அவருக்கு தானே தெரியும் .
தொடரும்
இந்த கேசை வெற்றிகரமாக முடித்து அவனிடம் சொல்லலாம் என்று தான் நினைத்திருந்தாள். ஆனால் ஒரு குற்றவாளி இடமே உண்மையை கண்டுபிடிக்க சொல்லி வந்த தன் மடத்தனத்தை நினைத்து அவளால் எதையுமே சிந்திக்க முடியவில்லை .அப்போது நீவேஷீடம் இருந்து ஒரு அழைப்பு வர முதலில் தவிர்த்தவள் பின்பு எடுத்தால் ,” இளா நீ எங்கே”, என்று பதட்டமாக வினாவ முதலில் கொதித்து எழப்போனவள், இதுவரை அவனின் நிதானமான நடிப்பு நினைவு வர ,ஒரு முடிவுடன் எதுவும் அறியாதவாறு,” இங்கேதான் விடுதியில் நாளை மாலை கிளம்பி விடுவேன், எனக்கு சற்று சோர்வாக இருக்கிறது ,நேரில் வந்து பேசிக் கொள்வோம்”, என்று பதிலளிக்க “, நிவேஷ் அந்த குரலில் இருந்த உண்மையான சோர்வில், அவள் மேல் அவன் வைத்திருந்த உண்மையான காதலின் சாட்சி அவளின் வயிற்றில் வளர்வதை அறிந்து கொண்டவன்,” சரி நான் வேண்டுமானால் கிளம்பி வரவா”, என்றான் சிறு எதிர்பார்ப்புடன் அவன் கூற வந்ததை மறந்து, ஒருவேளை அவன் கூறியிருந்தால் அவள் அதன் உண்மையான தன்மையை ஆராய்ந்து பார்த்து இருந்திருப்பாள் . ஆனால் விதி யாரை விட்டது ,”அது எல்லாம் ஒன்றும் இல்லை, நாளை நம் வாழ்வில் இன்றியமையாத நாளாக இருக்க வேண்டும், ஆதலால் நானே வருகிறேன் உங்களை பார்க்க விலைமதிப்பில்லாத பரிசுடன்”, என்று முடித்துவிட்டு தொடர்பை அனைத்து இருந்தாள் .
இருவரும் இரு பெரும் பொருள் வேறுபாடு உடன் பேசினர் ஆனால் எல்லா சாட்சியங்களையும் மீண்டும் ஆராய்ந்தவள் அதில் நிகேஷ் குடும்பத்தினரின் உண்மையான நிலையும் அவளுக்கு தெரிந்தது. ஆனால் சுகனின் ஈடுப்பாட்டை அவளால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. அனைத்து சாட்சியங்களும் நிவேஷீக்கு எதிர்ராகவே அமைந்திருந்தது. அனைத்தையிம் எடுத்துக் கொண்டு அவள் காவல் படையோடு கிளம்ப ஆயூத்தமாக சுகனிடம் இருந்து அவளுக்கு அழைப்பு வந்தது .அவளுக்கு முதலில் பிரமிப்பு, இத்தனை நாட்களில் ஒரு நாள் கூட அவன் அவளை நிமிர்ந்து பார்த்தது கூட கிடையாது . அழைப்பை ஏற்றவள் இளா மா ,நான் சுகன் பேசுகிறேன்”, என்றான்.ஆனால் அவளால் அவனின் நிலையின் தன்மையை அறிய முடியவில்லை. அனைத்து உணர்ச்சிகளையும் துடைக்கப்பட்ட குரல் .”சொல்லுங்கள் “, என்றால் தன் பதவிக்குரிய மிடுக்குடன் .அந்த முதல் குறலிலேயே அவளை திமிரின் பிறப்பிடமாக முத்திரை வைத்து விட்டான் .
“அது வந்து மா, நீ டெல்லியில் இருந்து கிளம்பி விட்டாயா”, என்றான் இல்லாத பொறுமையுடன் . “ஆம்”, என்றால் மிடுக்காக ,”நீ எதற்காக கிளம்பி வருகிறாய் என்று எனக்கு தெரியும் ,ஆனால் நீ அவனை ஒன்றும் சொய்வதற்கு நான் ஒப்புக்கொள்ள மாட்டேன் மரியாதையாக சாட்சியங்களை என்னிடம் ஒப்படைத்துவிட்டு உன் பணியை துரத்து அவனுக்கு மனைவியாக மட்டும் நீ வரவேண்டும் ,அப்படி இல்லை என்றால் “, என்றான் கடுமையாக. “என்ன ,என்னை இவ்வளவு தைரியமாக மிரட்டுகிறீர்கள் ,ஆமாம் யார் நீங்கள் முதலில் அந்தக் கயவனின் நண்பன் அல்லவா, நீங்களும் அப்படித்தானே பேசுவீர்கள் “,என்றால் எள்ளலாக.” மிக நல்லது உன் மேல் உயிரையே வைத்திருக்கும் ஜீவன் மீது நீ கொண்ட காதலை பார்க்கும்போது மெய் சிலிர்த்துப் போகிறது”, என்றான் அவனும் அதே எள்ளலுடன் ,பின்பு அவனே தொடர்ந்து ,”இறுதியாக கேட்கிறேன் சாட்சியங்களையும் ஆதாரங்களையும் என்னிடம் கொடுத்துவிட்டு, நீ அவனுடன் வேறு தேசம் சென்று வாழ போகிறாயா இல்லையா”, என்றவனை இடை மறித்து, “ இல்லை என்றால் என்ன செய்து விடுவீர்கள்”, என்றால் ஆக்ரோஷமாக .
“அவன் என் உயிர் போன்றவன் ,அவனைக் காக்க நான் எதையும் செய்வேன், நீ அவனை நெருங்கக் கூட முடியாது, உன்னால் முடிந்ததை பார்த்துக் கொள்”, என்று முடித்துவிட்டு கைபேசியை அணைத்து விட்டான். இவள் உடனே ஜிபிஎஸ் மூலம் நிவேஷ் இருப்பிடத்தை ட்ராக் செய்ய ,அது அவர்கள் வீட்டையே காட்ட ,உடனே அருகில் இருந்த காவல் நிலையத்திற்கு தொடர்பு கொண்டு விறைய செய்தால் ,அவளும் அவன் இருப்பிடம் நோக்கி விமானத்தின் மூலம் அங்கே சென்றால், பின்பு அங்கிருந்து அவளுடைய வாகனத்தில் ஏரி அவளுக்கு ஒரு தெரியாத நம்பரில் இருந்து அழைப்பு வந்தது, அதை உயிர் பித்தவள்,” இளா மா நான் உன்னை விட்டுப் போகிறேன், நீ தயவு செய்து இங்கே இருக்காதே ,அங்கே திருச்சியில் “,என்று முடித்தும் முடிக்காமல் அவன் திணற, “போதும் நிறுத்துங்கள் உங்கள் நடிப்பைப், நான் எதற்காக தலைமறைவாக வாழ வேண்டும் ,நீ ஒரு கயவன் ஒரு பெண் பித்தனைய நான் காதலித்தேன், எனக்கே என்மேல் கோபமாக வருகிறது, உனக்குத் என் கையால் தான் அனைத்தும் ,வருகிறேன் உன் இருப்பிடத்திற்கு”, என்றால் அகங்காரத்துடன் .”இளா மா , இல்லைடா எதையும் கூறும் நிலையில் நான் இல்லை ,தயவு செய்து நீயும் குழந்தையும்”, என்று அவன் திணறுவதற்கும், இவள் வந்த வாகனம் எதிரில் அதிவேகத்துடன் வந்த லாரியுடன் மொதுவதற்கும் சரியாக இருந்தது .
அதன் பின்பு அவள் கண்விழித்தபோது அவள் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தாள். ஒரு பார்வையை அவள் சுழல விட அங்கே நிவேஷ்ன் சாயலில் ஒருவனைக் கண்டால்,” நீங்கள்”, என்று அவள் மெல்ல வினாவ, அவள் குரலில் அவளை திரும்பிப் பார்த்தவன் ,அவள் அருகில் வர,” நான் திவேஷ் ,அவனின் தம்பி என்று சொல்ல மனசு வரவில்லை என்னை நீங்கள் உங்களின் பாதுகாவலனாக ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள்”, என்றான் அவன் பரிவுடன் . பிறகு அவள் வயிற்றைத் தடவிப் பார்த்துக்கொண்வளுக்கு, அதில் ஏதோ அவளுக்கு புரிய ,அவனை நிமிர்ந்து பார்க்க ,”தெய்வம் யாரை விட்டு வைத்தது ,எப்போது அவன் உயிர் அவனைவிட்டு பிரிந்ததோ, அப்போது அவன் குழந்தையையும் அவன் எடுத்துக் கொண்டான்”, என்றான் வேதனையாக .அவள் மௌனமாக கண்ணீர் வடித்தாள்..திரும்பவும் தன் விதி தன்னை அனாதையாக ஆக்கியதை நினைத்து. அவன் செய்த தவறுக்கு அவனுக்கு தண்டனை வாங்கித்தர நினைத்தாலே தவிர ,தன் குழந்தையை பெற்றுக் கொள்ளவே ஆசைப்பட்டால், நல்ல குழந்தையாக வளர்க்க நினைத்தால் , தன் தாய் தன்னை முறையற்று பெற்று விட்டதை போல, அவள் அந்த குழந்தையை விட நினைக்கவில்லை .
முதலில் திவேஷ் உடன் செல்ல மறுத்தவள்,தீவேஷின் வாதங்களையிம் அதிலிருக்கும் அன்பையும் புரிந்து கொண்டு அவனுடன் சென்றாள் .அதற்கு மற்றொரு காரணம் நீவேஷீன் மேல் இருந்த குற்றம் அனைத்தையும் அவன் கோர விபத்தில் இறந்தை காரணம் காட்டி முடித்திருந்தனர். அதுமட்டுமல்லாமல் ,சுகன் அவன் பேசிய பேச்சு என்ன ,ஆனால் அவனைப் பற்றி தீவேஷுக்கு ஒன்றும் தெரியவில்லை. நிவேஷ் பயணித்த கார் பெட்ரோல் டேங்க் வெடித்து அவன் இறந்ததால் அவன் அஸ்தி மட்டுமே டெல்லி அரசு மருத்துவமனையில் வைக்கப்பட்டு இருக்க ,அதை பெற கூட சுகன் வரவில்லை ,என்பதே அவளை சிந்திக்க வைத்தது .அவள் கண்விழித்தபோது அவளுக்கு புரிந்து விட்டது, அவள் தென் இந்தியாவுக்கு வந்து விட்டது .அவள் அதைப் பற்றி கேட்டபோது திவேஷ் அவளுக்குத் தெரிந்ததை கூறினான் .
அவன் அந்த சம்பவம் நடக்கும் முன்பே அவனுக்கு ஒரு தெரியாத நம்பரிலிருந்து அழைப்பு வந்தது. அதில் ஒரு ஆண் பேசினான் .” உன் அண்ணன்னால் பாதிக்கப்பட்ட பேதையை வந்து காப்பாற்றி செல், அவள் உன் அண்ணனின் மகவை சுமக்கிறாள் ,இங்கே இருந்து இன்னும் சட்டம் ஒழுங்கு என்று கூறிக்கொண்டே இருந்தாள் என்றால் அவள் உயிருக்கு மற்றும் உடமைக்கு ஆபத்து ,இதை நான் ஏன் உன்னிடம் கூறிக் கொண்டிருக்கிறேன் என்று நினைக்கிறாயா ,உன் அண்ணன் உயிருடன் இல்லை ,அதனால் அவன் குழந்தையாவது காப்பாற்றிக் கொள்”, என்று கூறி வைத்து விட்டான். உங்கள் இருப்பிடமும் அவன்தான் குறுந்தகவல் அனுப்பி இருந்தான். நான் வந்த போது அனைத்தும் முடிந்திருந்தது .நான் நீங்கள் அணுமதிக்கப்பட்ட மருத்துவமனைக்கு வந்தபோது இரவு 1 மணி அப்போது உங்கள் அறையை இருவர் நோட்டம் விடுவதை பார்த்தேன் ,அவர்களை பார்த்தாலே தெரிந்தது ஏதோ சரியில்லை என்று ,அவர்கள் கண்ணை குத்தி யாரும் அறியாமல் அங்கே இருந்த எனக்கு தெரிந்த சில நல்ல உள்ளங்களால் உங்களை இங்கே கொண்டுவர முடிந்தது “ என்றான். அவன் கூறியதையும் நடந்த அனைத்தையும் நினைவுபடுத்தியவள், அவள் மீண்டும் தன்னை முழுமையாக தயார் படுத்தி இதற்கு பின்னணியில் யார் இருக்கிறார்கள் என்று சாட்சிய ஆதாரங்களை திரட்டி பின்னரே,இப்பதவியில் அமரலாம் என்று முடிவு எடுத்தால் .அவள் அதற்காகத்தான் தீவேஷுடன் அவ்வப்போது வெளியிடங்களுக்கு செல்வாள். அப்படி செல்லும் வேலையில் தான் ஒரு நாள் அவள் பலவீனப்பட்டு மயக்கம் வர ,அவன் அவளைத் தூக்கிக்கொண்டு மருத்துவமனை விறைந்தான் அதையே புகைப்படமாக எடுத்து அந்த புகைப்படத்தால் தான் இன்று அவளுக்கும் மதனுக்கும் திருமணம் நடைபெற காரணமாக போயிற்று.
ஆனால் அவள் மறுபடியும் பணிக்கு அமர தற்போது என்ன வில்லை, ஏனென்றால் அவள் பட்ட அடிகள் அத்தனை ,என்னதான் அவள் இடம் மாறி , வந்தாலும் அந்த நிவேஷ் பெயர் அவள் பெயருடன் இழிவு பட்டிருக்க அவளுக்கு திருப்பி அந்த பதவியில் அமர மனது இடம் தரவில்லை .அதனால்தான் காலையில் அவன் கூறும் போது அவள் எவ்வளவோ மறுத்து பார்த்தாள்.
அனைத்தையும் முடித்து மதனின் தாயும், அத்தை மாமா வீடு திரும்பும் வேளையில், காரில் சுகந்தா முகம் வாடி இருப்பதை பார்த்த சிங்கமுத்து, ஏன் வாடி இருக்கிறாய் “, என்று கேட்டார் அதற்கு சுகந்தா,” இப்போது என் முதல் பெண் குழந்தை இருந்திருந்தால், அவளுக்கும் இப்படித்தானே திருமணம் முடித்து அனுப்பி வைத்து இருந்திருப்பேன் “,என்றால் கவலையாக. இதைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்த வைதேகி, “என்ன பேச்சு இது அதுவும் யாரின் முன்னிலையில் ,அவர் உன்னை முழுமனதோடு ஏற்றுக் கொண்டுவிட்டார், உன் அண்ணன் செய்த பெருந்தவறு ,ஆனால் விதியின் செயலால் அந்த குழந்தை இறந்து போனதை, நீ அறிவாய் அல்லவா பின் ஏன் இப்படி பேசுகிறாய் “,என்றார் கோபமாக. “இல்லை அண்ணி இல்லை, என் குழந்தை இறக்க வில்லை என் உள்மனது கூறுகிறது, என் குழந்தை எங்கோ இன்றும் நலமாக வாழ்கிறது ,என் என் பிறவி முடிவதற்குள் அதை நிச்சயமாக நான் பார்த்து விடுவேன்”, என்றார் ஒரு துடிப்புடன்.
“ அப்படி ஒருவேளை அந்த குழந்தை உயிரோடு இருந்தால் நிச்சயம் அதை உனக்கு நான் கண்டுபிடித்து தருவேன் என்னை முழுதாக நம்பிக்கை அல்லவா “,என்றார் சிங்கமுத்து .' உங்களை நம்பாமல் யாரை நம்புவேன்”, என்றார் தீர்க்கமாக. “பின் கவலையை விடு ,மாப்பிள்ளை எப்படியிம் பதவி ஏற்று விடுவான் பின் அவனிடம் பக்குவமாகப் பேசி இது என்ன என்று நான் பார்க்க சொல்கிறேன் ,அதுவரை பொறுமையாக இரு ,அதுவரை ஐனாரிடம் எதையும் சொல்லாதே ,உன்னை கெஞ்சி கேட்கிறேன் ,அவன் இதற்கு சம்மதிக்க மாட்டான் ,ஏற்கனவே மாப்பிள்ளை செய்த செயலால் அவன் மிகவும் வருத்தமாக இருக்கிறான், நீயும் அவனை வருத்தாதே”, என்றார் தன் நண்பனின் மீது உண்மையான அக்கறையுடன்.
இதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த வைதேகி மிகவும் கலங்கிப் போனார். ஏனென்றால் தன் கணவனின் உண்மையான முகம் அவருக்கு தானே தெரியும் .
தொடரும்
Matharasi
Moderator
அத்தியாயம் 09
அனைத்தையும் முடித்து மதனின் அன்னை, அத்தை மாமா வீடு திரும்பிய போது அந்த நால்வர் கூட்டணியுடன் சேகரன் குடும்பத்தினரும் அமர்ந்திருந்தனர். இளாவின் அருகே வந்த மதனின் தாயார் வைதேகி ,” அம்மாடி வா மா விளக்கேற்றலாம் உன்னை வெகு நேரம் காக்க வைத்துவிட்டேன் “, என்றார் .
அவள் மௌனமாக இருக்க, “ வீட்டின் மூத்த மருமகள் என்றால் சும்மாவா அம்மா”, என்றவாறு வந்து நின்றான் மதன். “டேய் நீ செய்ததுக்கு அவள் மௌனமாக இல்லாமல் ,வேறு எப்படி இருக்க வேண்டும் ,இதுவே நம்ம வீட்டு பிள்ளை யாராவது இப்படி செய்தால் நாம் ஒத்துக் கொள்வோம்”, என்ற வரை அம்மா,” நீங்க வேறு ,போதும் ஏற்கனவே இது சாத்விகமா, பயங்கரமானு தெரியாம முழிச்சுக்கிட்டு இருக்கேன்”, என்று வாய்க்குள் முணுமுணுத்தான். அவன் அருகே வந்த பார்த்திபன் ,”டேய் மச்சான் நீயா புலம்புற “, என்று கேட்க ,” என்ன செய்ய ஊருக்கே ராஜா ஆகினும் மனைவிக்கு கணவன் தானே “, என்று அவன் சொல்ல அங்கே இருந்த அனைவருக்குமே சிரிப்பு விட்டனர்.
அவர்களின் சிரிப்பொலி நிற்குமாறு தன் சார்க்பியோவின் ஹாரனை அளர வைத்துக்கொண்டு வீட்டில் நுழைந்தார் ஜனார்.அனைவரின் பார்வையும் அங்கே திரும்ப அவரின் கனல் பார்வையில் வைதேகி தலையை குனிந்து கொள்ள , சுகந்த அவரின் பின்னால் சென்று மறைந்து கொண்டார். சிங்கமுத்து மற்றும் மகேஸ்வரன் தான் அவர் அருகே சென்றனர்.” வாங்க மகேஷ் “, என்ற அவரிடம் கையை குலுக்கினார் ஜனார் .இருவரும் பார்க்கும் போது சிநேகப் பார்வை பார்த்துக் கொள்ளும் அளவு தான் ,மற்றபடி இருவரும் மனதளவில் ஒருவர் மீது ஒருவருக்கு மதிப்பும் மரியாதையும் இருக்கிறது அவ்வளவு தான்.” உங்களுக்கு நான் சொல்ல ஒன்றும் இல்லை தீபிகா காதல் விஷயத்தில் அதை மதித்து, நீங்கள் தான் திருமணத்தை நடத்துவீர்கள் ,இந்தப் பையன் நம்மிடம் சொல்லி செய்திருக்கலாம், ஆனால் அவனைப் பற்றி உங்களுக்கு தெரியும் அல்லவா, அவன் நினைத்ததை செய்து பழகி விட்டால், ஆதலால் நாம் தான் பெரியவர்களாக அனைத்தையும் சுமுகமாக மாற்ற வேண்டும்”, என்று எடுத்துக் கூறினார்.
“ மச்சான், அவன் பொறுப்பானவன் ,உன்னை மாதிரி”, என்று சிங்கமுத்து கூற.” டேய் இன்னும்மாடா இவரு அவரை நம்புகிறார்”, என்று கார்த்தி பார்த்திபன் காதில் கடிக்க .”அவர் டிசைன் அப்படி மாமா”, என்றான் பார்த்திபன் கார்த்தியிடம் .”ஆமாம் அண்ணா, சில பேரோட டிசைன் அப்படித்தான் ,பஞ்சாமிர்தம் மாதிரி, எப்படி பிசைந்தாலும் கசங்கிப் புளிந்தாலும் தாங்கும், ஒரு வார்த்தை கூட வெளியே வராது”, என்று கௌசல்யா அருகில் வந்து அவனைப் பார்த்துக்கொண்டே கூற ,”உறவுகளின் பெருமையை உணர்ந்தவர் .சிறு வயதிலிருந்தே அவர் தனியாக வளர்ந்தவர். ஆதலால் தான் அனைவரின் உணர்வுக்கு மரியாதை கொடுத்து நடந்து கொள்கிறார் .அதை நாம் பயம் என்று கூற முடியாது “, என்று கார்த்தியை பார்த்துக்கொண்டே அவன் கூற ,” அது உனக்கு எத்தனை தடவை கூறுவது அவளை பார்த்து நேரடியாக பேசி “,என்று கார்த்தி அவனை கடிய ,”அது “, என்று அவன் திணற ,அங்கே வந்த சேரன் ,”அவன் அப்படித்தானே வீடு கார்த்தி “, என்றான் அவனைக் காப்பாற்றும் விதமாக .
பார்த்திபன் கூறிய பதிலில் இருந்த அவனின் உண்மையான நிலையை அங்கு இருந்த இருவர் நன்றாக புரிந்துகொண்டனர். கௌசல்யா விற்கு தெரியும் அவனுக்கு தன் மேல் ஈடுபாடு தான் என்று ஆனால் அவனின் ஒதுகத்திற்கு இதுதான் காரணம் என்பதை இப்போதுதான் அறிந்தால். மற்றொருவர் இளா பார்த்திபன் கண்களில் கௌசல்யா மீது இருக்கும் உண்மையான காதல் அவனின் வலிகளும் சரிசமமாக அவளுக்கு தெரிந்தது.
அனைவரும் அவர்களின் உணர்வுகளில் பிடிபட்டு இருக்க ஜனாரின் குரலில் நிகழ்வுக்கு திரும்பினர் .”சரி நடந்தது நடந்துவிட்டது ஆக வேண்டியதை பார்க்காமல் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறீர்கள் இருவரும் “, என்று வைதேகி சுகந்தா இருவரிடம் அவர் கடிய, அவர்கள்,” இந்த செய்து விடுகிறேன் “, என்று அவர் எள் என்றால் என்ணெய் ஆக நிற்கும் தன் மாமியாரை பார்த்த இளாவிற்கு அவரை ரொம்பவும் பிடித்து தான் போனது. அதில் அவள் முகத்தில் ஒரு மெல்லிய சிரிப்பு கூட வந்து போனது .
இந்த நிமிடம் தன் காதின் அருகே ஏதோ குறுகுறுப்பாக இருக்க ,அதில் அவள் நிமிர ,அங்கே அவள் கண்டது மதனை மிக அருகில், அதுவும் குனிந்து தன்னிடம் ரகசியம் பேசுவது போல், மிக அருகில், அவனின் மூச்சு காற்று சூடாக அவள் மீது படக் கிறங்கித்தான் போனால், அவனின் உண்மையான ஆண்மையின் கம்பீரத்தில் .ஆனால் அது ஒரு சின்ன நொடியே அதில் தன்னையே கடித்துக்கொண்டு தலையை சிலுப்பி சரிசெய்ய ,அவளின் அந்த சிறு செய்கையை பார்த்தவனுக்கு முதன்முதலாய் தன் மனதில் மெல்லிய சாரல் வீசுவதை உணர்ந்தான் .
ஆனால் அவளின் அலட்சிய பார்வை அவனை உசுப்பி விட , “ என்ன பொண்டாட்டி உன் மாமியார் போல், நான் எள் என்றால் எண்ணெய்யாக ஆகி விடுகிறாயா ,அதுதான் உன் மாமனுக்கு பிடிக்கும் “, என்று அவன் காதில் தன் மீசையை கொண்டு உரசிக்கொண்டே அவன் கிசுகிசுக்க, அது சரியாக அவளை சீண்ட, அவள் தன் முழு உயரத்திற்கு நின்று அவளின் ஒற்றை புருவத்தை தூக்கி அவனை நிமிர்ந்து பார்க்க ,அதில் அவன் தன்னையே அறியாமல்,” என்னடா இது இவள் இப்படிப் பார்க்கும்போது நம் அப்பாவை அப்படியே உரித்து வைத்தது போல் அல்லவா இருக்கிறாள்”, என்று அவன் மனதில் ஒரு நொடி தோன்ற ,அது மறையும் விதமாக அவள் பதில் கூறிய விதம் இருந்தது .
ஆனால் இவர்களையே பார்த்துக்கொண்டிருந்த வைதேகிக்கு, இந்த உணர்வு தோன்றாமல் இல்லை. அவருக்கு அந்த நொடி தோன்றியது மகிழ்ச்சியே ,ஆனால் இந்த உண்மை வெளியே வந்தால் தன் கணவரின் செயலுக்கு வீட்டினர் அனைவரும் எப்படி எதிர்ப்பு காட்டுவார்கள் என்று எண்ணி கலங்கினார்.”நான் இளவரசி வைதேகி அம்மாள் கிடையாது நினைவிருக்கட்டும் உங்களுக்கு”, என்று அவள் பல்லை கடித்துக்கொண்டே கூற, அவன் அவளுக்கு பதில் கூறும் விதமாக திரும்ப, அவனின் நெருக்கத்தில் இருந்து ஒதுங்க நினைத்தவள் இரண்டடி தன்னால் பின்னே போக, அவள் விளாகாதவாறு , யாரும் அறியாதவாறு ,அவனின் கை வளைவுக்குள் கொண்டு வந்தவன்,” நீ மதனின் இளவரசி அதை நினைவு வைத்துக் கொள்ள ,இளா இந்தப் பெயர் உனக்கு இனிமே நினைவே வராது, மதனின் அரசியாகவே உன்னை மாற்றி விடுவில்லை என்றால் நான் ஜனாரின் மகன் என்று சொல்லிக் கொள்வதில் என்ன பெருமை இருக்கு “ , என்று கூறிக்கொண்டே கண் அடித்தான். அதில் அவளுக்கு ஒரு நிமிடம் மூச்சே நின்று விட்டது. அவள் மதனின் இந்த பரிமாற்றத்தை சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை. அவள் திகைத்து போய் நிற்க.
அவள் அருகில் வந்த சுகந்தா, “ அம்மாடி வாங்க விளக்கேற்ற “, என்று அவளை கூப்பிட ,” அத்தை அவளுக்கு நீங்கள் அன்னை போல், என்ன போல் நீங்கள் அன்னை தான், ஆதலால் இப்படி யாரோ போல் கூப்பிடாமல் உரிமையாக பேசுங்கள் “, என்றவன் ,திகைத்து நின்றவளை அவள் கையில் பற்றி உரிமையுடன் பூஜை அறையை நோக்கி நடந்து சென்றான் இதைப் பார்த்துக் கொண்டு நின்ற சேரனுக்கு மனம் நிறைந்த தான் போயிற்று .
அவரின் தோள்களில் தட்டிய சிங்கமுத்து,” சேரா “, என்றார்,” மாமா”, என்றான் சேரன் ,”தம்பி நீயும் மறுபடியும் “,என்று அவர் தொடங்க ,”மாமா சுமதி “, என்று அவன் திணற ,அவன் அருகே வந்த வைதேகி ,”நீ சொல்வது புரிகிறது ,ஆனால் உன் தாய் தந்தையை பற்றி நினைத்துப் பார்த, உன் தங்கை உன் வாழ்வு மலர்ந்தால் ,தான் தனக்கு ஒன்று என்று முடிவுடன் இருக்கிறாள் ,உன் தோழர்களையும் நினைத்துப்பார் ,அவர்களும் அப்படியே ஏதோ தெய்வ சித்தம் மதன் திருமணம் நடைபெற்றது, நீயும் மாற வேண்டும்”, என்று அவனுக்கு கூற ,தன் தங்கையை நிமிர்ந்து பார்த்தான் சேரன், அவளின் இந்த அமைதி, அவள் குணம் கிடையாது , சின்னஞ்சிறு சீட்டாக காட்சி தந்தவள், சுமதிக்கு பிறகு அவளை சரியாக கவனிக்கவில்லையோ என்று அண்ணனாக முதன்முறையாக கவலையுற்றான்.இன்றுதான் முதன் முதலில் திரும்பவும் தன் பொறுப்பை உணர்ந்து, தன் இரு கண்களையும் மூடி திறந்து,” முயற்சி செய்கிறேன்”, என்றான் இருவருக்கும் பொதுவாக .அதில் திருப்தியுற்றவர்கள் அனைவரும் பூஜை அறையை நோக்கி சென்றனர் .
அனைத்து சடங்குகளும் முடிந்து இரவு உணவை உண்ட பின் நால்வரும் மதனின் ஆபீஸ் அறையில் தஞ்சம் புகுந்தனர். மகேஷ் ருக்கு தம்பதியினர் உடன் கௌசல்யாவும் விடைபெற்றனர் .ஹாலில் இளாவை அமர வைத்துவிட்டு, வைதேகி மற்ற சடங்குகளுக்கு எடுத்து வைக்கச் சென்றார் .தன் அருகே நிழல் ஆடுவதை உணர்ந்தவள் ,நிமிர்ந்து பார்க்க அங்கே நின்று கொண்டிருந்தார் ஜனார்.
அவள் மனதில் அவர் அவளையிம் தீவேஷ்ப் பற்றி பேசியது நினைவு வர ,மனதில் ஓரத்தில் சிறிது வலித்தாலும் அவளுக்கு ஒன்று நன்றாக தெரிந்தது, இனிமேல் எக்காரணம் கொண்டும் மதன் அவளை விட மாட்டான் என்று ,ஏன் என்றால் அவனின் உடல் மொழியும் கண்களும் அதைத்தான் அவளுக்கு பறைசாற்றியது .அவள் அவளின் நினைவுகளில் சுழன்று கொண்டிருக்க, அவர் வந்ததையும் கவனித்தும் கவனியாமல் இருக்கவும் ,அவளை என்ன செய்தால் தகும் என்பது போல் அவளைத் தன் பார்வையால் சுட்டெரித்துக் கொண்டிருந்ததவர், ,தன் பொறுமை இழந்த அவர் தன் குரலில் சேறும, அதில் தன்னிலைக்கு வந்தவள் என்ன என்பது போல் அவரை நிமிர்ந்து பார்த்தாள்,
“ஒரு குடும்பத்திற்கு வாக்கப்பட்டு வரும்போது ஒரு மாமனாருக்கு எப்படி மரியாதை தரவேண்டும் என்று உன் வீட்டில் சொல்லி தரவில்லையா”, என்றவர் பின்பு அவரே, “ஆம் நீ ஒரு அனாதை அல்லவா ,அதுதான் உன் தராதரம் என்ன என்பது தெரியாமல் திறந்து வீட்டிற்குள் ஏதோ நுழைவது போல் “,என்று ஏக வசனத்தில் அவளிடம் எகிற , அவரின் பேச்சை இடைமறைத்தது அவள் குரல் .
தொடரும்
அனைத்தையும் முடித்து மதனின் அன்னை, அத்தை மாமா வீடு திரும்பிய போது அந்த நால்வர் கூட்டணியுடன் சேகரன் குடும்பத்தினரும் அமர்ந்திருந்தனர். இளாவின் அருகே வந்த மதனின் தாயார் வைதேகி ,” அம்மாடி வா மா விளக்கேற்றலாம் உன்னை வெகு நேரம் காக்க வைத்துவிட்டேன் “, என்றார் .
அவள் மௌனமாக இருக்க, “ வீட்டின் மூத்த மருமகள் என்றால் சும்மாவா அம்மா”, என்றவாறு வந்து நின்றான் மதன். “டேய் நீ செய்ததுக்கு அவள் மௌனமாக இல்லாமல் ,வேறு எப்படி இருக்க வேண்டும் ,இதுவே நம்ம வீட்டு பிள்ளை யாராவது இப்படி செய்தால் நாம் ஒத்துக் கொள்வோம்”, என்ற வரை அம்மா,” நீங்க வேறு ,போதும் ஏற்கனவே இது சாத்விகமா, பயங்கரமானு தெரியாம முழிச்சுக்கிட்டு இருக்கேன்”, என்று வாய்க்குள் முணுமுணுத்தான். அவன் அருகே வந்த பார்த்திபன் ,”டேய் மச்சான் நீயா புலம்புற “, என்று கேட்க ,” என்ன செய்ய ஊருக்கே ராஜா ஆகினும் மனைவிக்கு கணவன் தானே “, என்று அவன் சொல்ல அங்கே இருந்த அனைவருக்குமே சிரிப்பு விட்டனர்.
அவர்களின் சிரிப்பொலி நிற்குமாறு தன் சார்க்பியோவின் ஹாரனை அளர வைத்துக்கொண்டு வீட்டில் நுழைந்தார் ஜனார்.அனைவரின் பார்வையும் அங்கே திரும்ப அவரின் கனல் பார்வையில் வைதேகி தலையை குனிந்து கொள்ள , சுகந்த அவரின் பின்னால் சென்று மறைந்து கொண்டார். சிங்கமுத்து மற்றும் மகேஸ்வரன் தான் அவர் அருகே சென்றனர்.” வாங்க மகேஷ் “, என்ற அவரிடம் கையை குலுக்கினார் ஜனார் .இருவரும் பார்க்கும் போது சிநேகப் பார்வை பார்த்துக் கொள்ளும் அளவு தான் ,மற்றபடி இருவரும் மனதளவில் ஒருவர் மீது ஒருவருக்கு மதிப்பும் மரியாதையும் இருக்கிறது அவ்வளவு தான்.” உங்களுக்கு நான் சொல்ல ஒன்றும் இல்லை தீபிகா காதல் விஷயத்தில் அதை மதித்து, நீங்கள் தான் திருமணத்தை நடத்துவீர்கள் ,இந்தப் பையன் நம்மிடம் சொல்லி செய்திருக்கலாம், ஆனால் அவனைப் பற்றி உங்களுக்கு தெரியும் அல்லவா, அவன் நினைத்ததை செய்து பழகி விட்டால், ஆதலால் நாம் தான் பெரியவர்களாக அனைத்தையும் சுமுகமாக மாற்ற வேண்டும்”, என்று எடுத்துக் கூறினார்.
“ மச்சான், அவன் பொறுப்பானவன் ,உன்னை மாதிரி”, என்று சிங்கமுத்து கூற.” டேய் இன்னும்மாடா இவரு அவரை நம்புகிறார்”, என்று கார்த்தி பார்த்திபன் காதில் கடிக்க .”அவர் டிசைன் அப்படி மாமா”, என்றான் பார்த்திபன் கார்த்தியிடம் .”ஆமாம் அண்ணா, சில பேரோட டிசைன் அப்படித்தான் ,பஞ்சாமிர்தம் மாதிரி, எப்படி பிசைந்தாலும் கசங்கிப் புளிந்தாலும் தாங்கும், ஒரு வார்த்தை கூட வெளியே வராது”, என்று கௌசல்யா அருகில் வந்து அவனைப் பார்த்துக்கொண்டே கூற ,”உறவுகளின் பெருமையை உணர்ந்தவர் .சிறு வயதிலிருந்தே அவர் தனியாக வளர்ந்தவர். ஆதலால் தான் அனைவரின் உணர்வுக்கு மரியாதை கொடுத்து நடந்து கொள்கிறார் .அதை நாம் பயம் என்று கூற முடியாது “, என்று கார்த்தியை பார்த்துக்கொண்டே அவன் கூற ,” அது உனக்கு எத்தனை தடவை கூறுவது அவளை பார்த்து நேரடியாக பேசி “,என்று கார்த்தி அவனை கடிய ,”அது “, என்று அவன் திணற ,அங்கே வந்த சேரன் ,”அவன் அப்படித்தானே வீடு கார்த்தி “, என்றான் அவனைக் காப்பாற்றும் விதமாக .
பார்த்திபன் கூறிய பதிலில் இருந்த அவனின் உண்மையான நிலையை அங்கு இருந்த இருவர் நன்றாக புரிந்துகொண்டனர். கௌசல்யா விற்கு தெரியும் அவனுக்கு தன் மேல் ஈடுபாடு தான் என்று ஆனால் அவனின் ஒதுகத்திற்கு இதுதான் காரணம் என்பதை இப்போதுதான் அறிந்தால். மற்றொருவர் இளா பார்த்திபன் கண்களில் கௌசல்யா மீது இருக்கும் உண்மையான காதல் அவனின் வலிகளும் சரிசமமாக அவளுக்கு தெரிந்தது.
அனைவரும் அவர்களின் உணர்வுகளில் பிடிபட்டு இருக்க ஜனாரின் குரலில் நிகழ்வுக்கு திரும்பினர் .”சரி நடந்தது நடந்துவிட்டது ஆக வேண்டியதை பார்க்காமல் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறீர்கள் இருவரும் “, என்று வைதேகி சுகந்தா இருவரிடம் அவர் கடிய, அவர்கள்,” இந்த செய்து விடுகிறேன் “, என்று அவர் எள் என்றால் என்ணெய் ஆக நிற்கும் தன் மாமியாரை பார்த்த இளாவிற்கு அவரை ரொம்பவும் பிடித்து தான் போனது. அதில் அவள் முகத்தில் ஒரு மெல்லிய சிரிப்பு கூட வந்து போனது .
இந்த நிமிடம் தன் காதின் அருகே ஏதோ குறுகுறுப்பாக இருக்க ,அதில் அவள் நிமிர ,அங்கே அவள் கண்டது மதனை மிக அருகில், அதுவும் குனிந்து தன்னிடம் ரகசியம் பேசுவது போல், மிக அருகில், அவனின் மூச்சு காற்று சூடாக அவள் மீது படக் கிறங்கித்தான் போனால், அவனின் உண்மையான ஆண்மையின் கம்பீரத்தில் .ஆனால் அது ஒரு சின்ன நொடியே அதில் தன்னையே கடித்துக்கொண்டு தலையை சிலுப்பி சரிசெய்ய ,அவளின் அந்த சிறு செய்கையை பார்த்தவனுக்கு முதன்முதலாய் தன் மனதில் மெல்லிய சாரல் வீசுவதை உணர்ந்தான் .
ஆனால் அவளின் அலட்சிய பார்வை அவனை உசுப்பி விட , “ என்ன பொண்டாட்டி உன் மாமியார் போல், நான் எள் என்றால் எண்ணெய்யாக ஆகி விடுகிறாயா ,அதுதான் உன் மாமனுக்கு பிடிக்கும் “, என்று அவன் காதில் தன் மீசையை கொண்டு உரசிக்கொண்டே அவன் கிசுகிசுக்க, அது சரியாக அவளை சீண்ட, அவள் தன் முழு உயரத்திற்கு நின்று அவளின் ஒற்றை புருவத்தை தூக்கி அவனை நிமிர்ந்து பார்க்க ,அதில் அவன் தன்னையே அறியாமல்,” என்னடா இது இவள் இப்படிப் பார்க்கும்போது நம் அப்பாவை அப்படியே உரித்து வைத்தது போல் அல்லவா இருக்கிறாள்”, என்று அவன் மனதில் ஒரு நொடி தோன்ற ,அது மறையும் விதமாக அவள் பதில் கூறிய விதம் இருந்தது .
ஆனால் இவர்களையே பார்த்துக்கொண்டிருந்த வைதேகிக்கு, இந்த உணர்வு தோன்றாமல் இல்லை. அவருக்கு அந்த நொடி தோன்றியது மகிழ்ச்சியே ,ஆனால் இந்த உண்மை வெளியே வந்தால் தன் கணவரின் செயலுக்கு வீட்டினர் அனைவரும் எப்படி எதிர்ப்பு காட்டுவார்கள் என்று எண்ணி கலங்கினார்.”நான் இளவரசி வைதேகி அம்மாள் கிடையாது நினைவிருக்கட்டும் உங்களுக்கு”, என்று அவள் பல்லை கடித்துக்கொண்டே கூற, அவன் அவளுக்கு பதில் கூறும் விதமாக திரும்ப, அவனின் நெருக்கத்தில் இருந்து ஒதுங்க நினைத்தவள் இரண்டடி தன்னால் பின்னே போக, அவள் விளாகாதவாறு , யாரும் அறியாதவாறு ,அவனின் கை வளைவுக்குள் கொண்டு வந்தவன்,” நீ மதனின் இளவரசி அதை நினைவு வைத்துக் கொள்ள ,இளா இந்தப் பெயர் உனக்கு இனிமே நினைவே வராது, மதனின் அரசியாகவே உன்னை மாற்றி விடுவில்லை என்றால் நான் ஜனாரின் மகன் என்று சொல்லிக் கொள்வதில் என்ன பெருமை இருக்கு “ , என்று கூறிக்கொண்டே கண் அடித்தான். அதில் அவளுக்கு ஒரு நிமிடம் மூச்சே நின்று விட்டது. அவள் மதனின் இந்த பரிமாற்றத்தை சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை. அவள் திகைத்து போய் நிற்க.
அவள் அருகில் வந்த சுகந்தா, “ அம்மாடி வாங்க விளக்கேற்ற “, என்று அவளை கூப்பிட ,” அத்தை அவளுக்கு நீங்கள் அன்னை போல், என்ன போல் நீங்கள் அன்னை தான், ஆதலால் இப்படி யாரோ போல் கூப்பிடாமல் உரிமையாக பேசுங்கள் “, என்றவன் ,திகைத்து நின்றவளை அவள் கையில் பற்றி உரிமையுடன் பூஜை அறையை நோக்கி நடந்து சென்றான் இதைப் பார்த்துக் கொண்டு நின்ற சேரனுக்கு மனம் நிறைந்த தான் போயிற்று .
அவரின் தோள்களில் தட்டிய சிங்கமுத்து,” சேரா “, என்றார்,” மாமா”, என்றான் சேரன் ,”தம்பி நீயும் மறுபடியும் “,என்று அவர் தொடங்க ,”மாமா சுமதி “, என்று அவன் திணற ,அவன் அருகே வந்த வைதேகி ,”நீ சொல்வது புரிகிறது ,ஆனால் உன் தாய் தந்தையை பற்றி நினைத்துப் பார்த, உன் தங்கை உன் வாழ்வு மலர்ந்தால் ,தான் தனக்கு ஒன்று என்று முடிவுடன் இருக்கிறாள் ,உன் தோழர்களையும் நினைத்துப்பார் ,அவர்களும் அப்படியே ஏதோ தெய்வ சித்தம் மதன் திருமணம் நடைபெற்றது, நீயும் மாற வேண்டும்”, என்று அவனுக்கு கூற ,தன் தங்கையை நிமிர்ந்து பார்த்தான் சேரன், அவளின் இந்த அமைதி, அவள் குணம் கிடையாது , சின்னஞ்சிறு சீட்டாக காட்சி தந்தவள், சுமதிக்கு பிறகு அவளை சரியாக கவனிக்கவில்லையோ என்று அண்ணனாக முதன்முறையாக கவலையுற்றான்.இன்றுதான் முதன் முதலில் திரும்பவும் தன் பொறுப்பை உணர்ந்து, தன் இரு கண்களையும் மூடி திறந்து,” முயற்சி செய்கிறேன்”, என்றான் இருவருக்கும் பொதுவாக .அதில் திருப்தியுற்றவர்கள் அனைவரும் பூஜை அறையை நோக்கி சென்றனர் .
அனைத்து சடங்குகளும் முடிந்து இரவு உணவை உண்ட பின் நால்வரும் மதனின் ஆபீஸ் அறையில் தஞ்சம் புகுந்தனர். மகேஷ் ருக்கு தம்பதியினர் உடன் கௌசல்யாவும் விடைபெற்றனர் .ஹாலில் இளாவை அமர வைத்துவிட்டு, வைதேகி மற்ற சடங்குகளுக்கு எடுத்து வைக்கச் சென்றார் .தன் அருகே நிழல் ஆடுவதை உணர்ந்தவள் ,நிமிர்ந்து பார்க்க அங்கே நின்று கொண்டிருந்தார் ஜனார்.
அவள் மனதில் அவர் அவளையிம் தீவேஷ்ப் பற்றி பேசியது நினைவு வர ,மனதில் ஓரத்தில் சிறிது வலித்தாலும் அவளுக்கு ஒன்று நன்றாக தெரிந்தது, இனிமேல் எக்காரணம் கொண்டும் மதன் அவளை விட மாட்டான் என்று ,ஏன் என்றால் அவனின் உடல் மொழியும் கண்களும் அதைத்தான் அவளுக்கு பறைசாற்றியது .அவள் அவளின் நினைவுகளில் சுழன்று கொண்டிருக்க, அவர் வந்ததையும் கவனித்தும் கவனியாமல் இருக்கவும் ,அவளை என்ன செய்தால் தகும் என்பது போல் அவளைத் தன் பார்வையால் சுட்டெரித்துக் கொண்டிருந்ததவர், ,தன் பொறுமை இழந்த அவர் தன் குரலில் சேறும, அதில் தன்னிலைக்கு வந்தவள் என்ன என்பது போல் அவரை நிமிர்ந்து பார்த்தாள்,
“ஒரு குடும்பத்திற்கு வாக்கப்பட்டு வரும்போது ஒரு மாமனாருக்கு எப்படி மரியாதை தரவேண்டும் என்று உன் வீட்டில் சொல்லி தரவில்லையா”, என்றவர் பின்பு அவரே, “ஆம் நீ ஒரு அனாதை அல்லவா ,அதுதான் உன் தராதரம் என்ன என்பது தெரியாமல் திறந்து வீட்டிற்குள் ஏதோ நுழைவது போல் “,என்று ஏக வசனத்தில் அவளிடம் எகிற , அவரின் பேச்சை இடைமறைத்தது அவள் குரல் .
தொடரும்
- Status